Now it has become the world of man. It was dark, forbidding and savage; now it has become illumined with a great civilization and prosperity. Instead of forests, we behold productive farms, beautiful gardens and prolific orchards. Instead of thorns and useless vegetation, we find flowers, domestic animals and fields awaiting harvest. If the world of nature were perfect, the condition of this great country would have been left unchanged.
If a child is left in its natural state and deprived of education, there is no doubt that it will grow up in ignorance and illiteracy, its mental faculties dulled and dimmed; in fact, it will become like an animal. This is evident among the savages of central Africa, who are scarcely higher than the beast in mental development...
The Promulgation of Universal Peace, p. 311
Original Persian text:
...اين قطعه زمين آمريک چه بود جنگل بود زمين خالی بود و اين به مقتضای طبيعت بود پس چه چيز او را آباد کرد عقول انسانی پس ناقص است عقول انسانی اين نواقص را کامل نمايد بعد از آنکه زمين بود جنگل بود حال شهرهای آباد شده پيش از آنکه کلمبوس بيايد امريکا چه بود عالم طبيعت بود حالا عالم انسان شده اگر عالم طبيعت کامل بود بايد همان طور باشد. حالا ملاحظه کنيد که اوّل تاريک بود حال روشن شده اوّل خراب بود حال آباد شده جنگل بود حالا بوستان شده اوّل خارستان بود حال گلستان گشته. پس ثابت شد که عالم طبيعت ناقص است و ظلمانی اگر طفلی متولّد شود او را تربيت نکنيم بر حال طبيعی بگذاريم چه می شود شبهه ئی نيست بی ادراک و جاهل می ماند و حيوان خواهد بود. در اواسط افريقا ملاحظه کنيد که مثل حيوانات بلکه پست تر از حيوانند...
خطابات حضرت عبدالبهاء ، قسمت دوم ، ص 236 تا 237
.