جناب مبلغ انکار توبه نامه باب دردی را دوا نمیکند

چهارشنبه, 31 مرداد 1397 06:05 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

 

بهائیت در ایران : یکی از پیج‌های تبلیغی بهائیت با استناد به خبرگزاری مهر، گم شدن متن توبه نامه‌ی باب در مجلس را دلیلی بر انکار اصل توبه‌ی علی‌محمد شیرازی گرفت. اما به راستی اگر مشکل بهائیان سند توبه‌ی باب است، که شرح آن در کتاب‌های معتبر ایشان به تفصیل ذکر شده و اگر به دنبال بهانه‌جویی هستند که این خبر، بهانه‌ی خوبی است.

 

 

اما گذشته از میزان صحت این خبر و یا به سرقت رفتن این سند و هرگونه احتمالی که سبب دلخوشی مبلغان بهائیت را فراهم آورد ، باید دانست که حتی با نادیده گرفتن این برگ تاریخی، در «متون بهائی» بارها به توبه‌ی علی‌محمد باب تصریح شده است:
اول: به تصریح تاریخ نبیل زرندی، پس از آن‌که علی‌محمد باب، ادعای نیابت خاص خود را برای حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) مطرح نمود، به صرف خوردن یک سیلی از فرّاش حاکم فارس [2]، تمامی ادعاهای خود را منکر شد و در مسجد وکیل شیراز، توبه‌ی علنی نمود.[3] جالب است بدانیم که بر خلاف ادعای نویسندگان بهائی
 (مبنی بر معرفی پایبندی طرفدران باب بخاطر استقامت او)، اقدام علی‌محمد شیرازی در توبه‌ی زود هنگامش، موجب لغزش و رویگردانی برخی طرفدارانش از او شد.[4]
دوم: فاضل مازندارنی از دیگر مبلّغان سرشناس بهائیت نیز در کتاب اسرارالآثار، صراحتاً توبه نامه‌ی باب را در قالب ابلاغیه‌ای (معروف به ابلاغیه‌ی الف) ذکر کرده است.[5] نکات برجسته در این ابلاغیه‌ی جناب باب، تصریح او به عدم امکان نسخ دین اسلام، اعتراف به قائمیت حضرت محمّد بن الحسن العسکری (علیه السلام) و وجود نواب اربعه برای ایشان در عصر غیبت صغری می‌باشد.
سوم: ابوالفضل گلپایگانی (از برجسته‌ترین مبلّغان بهائیت) نیز شرح توبه نامه‌ی مکتوب جناب باب را در کشف الغطای خود ذکر کرده و این توبه نامه را حاصل تنبیه معقول او دانسته است.[6]
با این حال،
 اگر مشکل بهائیان سند توبه‌ی باب است، که شرح آن در کتاب‌های معتبر ایشان به تفصیل ذکر شده و اگر به دنبال بهانه‌جویی برای پایبندی به عقاید باطل بهائیت هستند که خبر گم شدن نسخه‌ی خطی آن هم می‌تواند بهانه‌ی خوبی باشد.

 

پی‌نوشت:
[1]. خبرگزاری مهر، تیتر خبر: جعبه توبه نامه باب مفقود شده است،
 کد خبر 434120، مورخ: 1385/10/20.
[2]. اشراق خاوری، مطالع الأنوار (تلخیص تاریخ نبیل زرندی)، مؤسسه ملّی مطبوعات امری، بی‌تا، ص 129.
[3]. همان، ص 132.
[4]. همان، ص 135.
[5].
 فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، صص 182-179.
[6]. ابوالفضل گلپایگانی، کشف الغطاء، چاپ ترکستان: بی‌نا، بی‌تا، ص 205-204.

 

 

خواندن 1178 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی