بهائیت در ایران : برنامه هاي راديو به قدري وقيح بود که کارشناسان ساواک را نسبت به تبعات اجتماعي آنها بيمناک مي ساخت. ساواک در گزارش مورخه 37.11.18 خود مي نويسد:

«به طوري که شنيده شده غالباً در جشن ها و اعياد مذهبي و يا نمايشات تفريحي روز جمعه راديو تهران برنامه هايي گنجانده شده که اصولاً ديانت و مذهب را به باد مسخره گرفته و به اين طريق کمک مؤثري به تضعيف معتقدات مردم ساده لوح و جواناني که نسبت به مذهب و حق پرستي با نظر شک و ترديد مي نگرند، مي نمايند. . . »(1)

بهائیت در ایران :  باتشکر از تهیه کننده مطلب دکتر فرهاد ابراهیمی که در حوزه بهائیت و مخالفت این فرقه با تغییر سبک زندگی در درون مطلب ذیل را ارائه داده اند .

بهائیت در ایران : کتاب «سید علی‌­محمد شیرازی(باب) و شورش­ بابی‌­ها در مازندران» نوشته سینا فروزش  توسط انتشارات سروش منتشر و راهی بازار نشر شد.

یکی از وقایع عصر محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار، ظهور و تداوم جریان بابی‌گری است؛ پدیده‌ای که محصول شرایط نابسامان سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایران عصر قاجار بود و اگرچه با داعیه اصلاح و برون‌رفت جامعه از آشفتگی‌ها ظهور کرد، اما خود در ادامه، تبدیل به جریانی جزم و خشن شد که نه تنها راهگشا نبود، بلکه مانعی در حل مسائل موجود شد و بر التهابات و بحران‌های ایران عصر قاجاریه افزود.

بهائیت در ایران : نکته

حضرت علامه سیدمحمد حسین حسینی طهرانی:

"دستگاه (پهلوی) به تمام معنی الکلمه یگانه چشم ترسی که داشت از ایشان(آیت الله بروجردی) بود که زیادتر از این دست به کار نمی زد. 

بهائیت در ایران : نفوذ بهائیان در دوران پهلوی دوم و بخصوص از دهه 1340 به بعد به قدری گسترش یافت که به یکی از مسائل و نگرانی‌های ایرانیان تبدیل شد.

 جامعه ایران شاهد بود که اعضای این تشکیلات وابسته به اسرائیل، در تمام نهادهای حکومتی و از جمله دربار و دفتر فرح نفوذ کرده‌اند. این سند که با مهر «سرّی» طبقه‌بندی شده است، علاوه بر مطلب بالا، نشان‌دهنده آن است که حکومت پهلوی از افشا شدن این روابط احساس نگرانی کرده است.

بهائیت در ایران : در میان جریانهای مخفی و راز آمیز مختلفی که در تاریخ معاصر ایران گسترش یافته و رشد کردند کمتر تشکیلاتی مانند بهائیت موفق شد تا به درجه‌ای از قدرت و نفوذ سیاسی و اقتصادی دست یابد که در جای جای قلمرو سرزمینی ایران رد پایی از خود به یادگار گذارد.

با تشکر از نویسنده مطلب  جواد نوائیان رودسری

 بهائیت در ایران : یکی از مهمترین  ادعاهای فرقه بهائیت، از بدو پیدایش تا امروز، بی‌توجهی به امور سیاسی و بی‌رغبتی به پذیرفتن مقامات حکومتی است. این در حالی است که شواهد فراوانی مبنی بر علاقه شدید سرکردگان این فرقه برای فعالیت و حضور در عرصه سیاست، به ویژه در ایران، وجود دارد. بهائیان، از دوران انقلاب مشروطه به بعد و در پوشش‌های مختلف، مجال فعالیت در کسوت سیاستمداران ایرانی را یافتند. نمونه‌هایی همچون علیقلی‌خان نبیل‌الدوله، کاردار سفارت ایران در واشنگتن و عین‌الملک هویدا، وزیرمختار ایران در شامات و حجاز، شاهدانی بر این مدعا هستند. بهائیان در دوران سلطنت رضاشاه، فرصت را برای گسترش فعالیت‌های سیاسی خود، مهیا دیدند و این‌بار، پیوندهای پشت پرده‌ای که میان آن ها و استعمار انگلیس برقرار شده بود، عرصه را برای ارتباط فزاینده با دربار و نفوذ در میان خانواده پهلوی، فراهم کرد. این موضوع، به ویژه در ارتباط عناصر بهائی با محمدرضا پهلوی که در آن زمان، ایام ولیعهدی را می‌گذراند، بیشتر به چشم می‌آید. از این دوره به بعد است که همواره در کنار محمدرضا، یکی از اعضای شناخته‌شده و بلندپایه فرقه بهائیت حضور دارد؛ ابتدا اسدا... صنیعی، در کسوت آجودان ویژه و بعدها، عبدالکریم ایادی، در کسوت پزشک مخصوص شاه.