از بوشهر به کشتی نشسته و مدّت دو ماه سفر دریا طول کشید. کشتی با کمال بطوء و کندی سیر می کرد و گاه گاه دستخوش امواجی شدید و طوفان سخت می شد تا در ساحل ارض مقدس لنگر انداخت.

مشکلات این سفر و شدّت طوفان و امواج و عدم وسائل استراحت، هیچ یک نتوانست هیکل مبارک را از نماز و دعا و مناجات و تضرّع ممانعت نماید بدون آنکه توجهی به طوفان شدید و امواج سهمگین آن و بیماری حجّاج داشته باشند، الواح مبارکه از لسان مقدس نازل می شد و جناب قدوس می نوشتند.

حتّی در وقتی که کشتی دچار اضطراب شدید و طوفان سخت بود و همه مسافرین را ترس و پریشانی احاطه کرده بود، اما هیکل مبارک با کمال اطمینان و متانت به کار خود مشغول بودند و آثار متانت و سرور وجه مبارک به واسطه وقوع طوفان هائل و هیاهوی حجاج ابداً تغییر نمی کرد."

اما ابهامات و تناقضات این برش تاریخ در زندگی مدعی دروغین :

فرقه ضالّه بهائیت مدعی است علی محمد شیرازی همان مهدی موعود شیعیان جهان بود که ظهور کرد، و کشته شد. اگر او امام زمان علیه السلام بود، امام (ع) نسبت به مردم خیلی دلسوز  و مهربان هست؛ چطور علی محمد شیرازی همان "مهدی موعود" بود که ترس و بیماری مسافران کشتی ابداً نتوانست در روحیه او تغییری ایجاد کند و با متانت به کار خود مشغول بود؟ در حالی که امام رضا علیه السلام خصوصیات امام معصوم را چنین بیان می فرمایند.

"امام هشتم سلام الله علیه می فرمایند: "الامام، الانیس الرفیق" امام معصوم برای مردم مانند یک رفیق است. "والوالد الشفیق و الاخ الشقیق" امام معصوم برای مردم مانند یک پدری مهربان و برادری همانند و دوقلو می باشد. "و الام البره بالوالد الصغیر" امام معصوم به امت خویش مهر می ورزد، همانند مادری که به فرزند خردسال خود مهربان و نیکوکار است. "و مفزع العباد فی الداهیه الناد" امام پناهگاه بندگان خداوند در مصیبت ها و دشواری های عظیم است. و علی محمد شیرازی عجب پناهگاهی برای مسافران کشتی بود!"

در قسمتی از این تاریخ نویسی آمده :

"چون حضرت باب به جدّه رسیدند احرام پوشیدند و بر شتر سوار شده به جانب مکه توجه فرمودند. جناب قدّوس پیاده راه می پیمود و ملازم هیکل مبارک بود."

کسانی که مکه مشرف شده اند می دانند که محل احرام برای حجاجی که اول مدینه هستند، مسجد شجره در نزدیکی مدینه منوره است و برای حجاجی که اول به مکّه می روند، میقات آنان {جائی که باید لباس احرام بپوشند} مسجد جُحفِه در 80 کیلومتری مکه است. اما اینکه چگونه جناب باب در بندر جدّه مُحرِم شدند؟ وبا کدام حکم شرعی ؟ معلوم نیست ولی آنچه مسلم است به نظر میرسد برای این مدعی حُقه چنین کاری زحمت داشته است ؟

تاریخ نویس بابی ادامه میدهد :

"حضرت اعلی در روز عرفه در مکان خلوتی به نماز و دعا مشغول شدند. نُه روز بعد که عید قربان بود پس از نماز عید به مِنی تشریف بردند و نوزده گوسفند از بهترین گوسفندان خریداری کرده، نُه گوسفند را به اسم خود و هفت رأس آن را به اسم جناب قدوس و سه رأس به نام غلام حبشی قربانی کردند و گوشت آنها را نیز بین فقرا و مستمندان آن نواحی تقسیم فرمودند. "

روند اجرای مناسک هم تا اینجا جای اشکال است  اگر تاریخ نگار فرقه بابی درست نوشته باشد . اینکه از عرفات در روز نهم مستقیم به منی عزیمت شود در کدام مرجع مناسک وجود دارد . اهل سنت وتشیع در این مهم یکسان عمل میکنند که به نظر میرسد جناب باب به قرائت خود عمل کرده است . بعد هم آنچه بابیان از تنگدستی جناب باب در نوشته های خود آورده اند با این روش عمل در منی در تناقض است . یکروز باب را گارگر تریاک مالی میدانند که زیر آفتاب گرم بوشهر برای گذران زندگی تریاک مالی میکرده و یکروز او را اینچنین معرفی میکنند که در سفر مکه 19 راس گوسفند را خریداری و ذبح کرده است .

در قسمتی دیگر از این برش زندگی جناب باب آمده :

" ماه ذی الحجه که موقع ادای مراسم حج است در آن سال مطابق با اول زمستان بود، معذلک گرما خیلی شدید بود و حجاج نمی توانستند با لباس معمولی خود بگذرانند  و طواف کنند؛ ناچاراً با لباس احرام مراسم حج خود را بجا آوردند و لکن حضرت باب در آن شدّت گرما با عمامه و عبا به اجرای مراسم حج پرداختند. زیرا به احترام و تعظیم شعائر اللّه نزدیک تر بود و با لباس معمولی خود طواف کعبه را به پایان رسانیدند."

از این مطالب خلاف واقع معلوم می شود که علی محمد باب یک فرد دروغگوئی است که اصلاً به مکه نرفته است. زیرا درموسم حج، تمامی حُجّاج باید لباس معمولی خویش را از تن در آورده و با لباس احرام که شامل دو تکه حوله می باشد، اعمال حج را بجا آورند. اما مورخین بهائی می گویند: هوا گرم بود مردم نمی توانستند با لباس معمولی باشند! مگر مردم لباس معمولی خودشان را بتن داشتند؟ تمامی حجاج از روز هشتم ذی الحجه محرم می شوند و به سرزمین عرفات می روند با حالت احرام هستند و بعد هم غروب شب نهم شد، راهی مشعرالحرام می شوند و صبح روز دهم که آفتاب طلوع کرد، راهی منا می شوند و در تمام این سه شبانه روز با لباس احرام هستند.

بعد گفتند: حضرت باب در آن شدت گرما با عمامه و عبا به اجرای مراسم حج پرداختند! مگر می شود کسی چنین کاری بکند؟ تمام حجاج در مراسم حج با لباس احرام هستند و هیچ لباس دوخته ای به تن ندارند. چطور علی محمد که خود را امام زمان شیعیان دانسته، لباس احرام را به کناری گذاشت و با عبا و عمامه مراسم حج انجام داد؟

منابع:

کتاب تلخیص تاریخ نبیل زرندی، اشراق خاوری ۱۰۹- ۱۲۰

کتاب حضرت نقطه اولی، محمد علی فیضی ۱۳۲ - ۱۴۶