بهائیت در ایران : می خواهیم بدون توضیح نگاهی به یک سند از اسناد منتشر شده به اصطلاح بیت العدل اعظم داشته باشیم .

مرقومه بیت العدل در پاسخ به سوال محفل ملی ایران تنظیم و ارسال شده است .در خطوطی که ذیل آن خط کشیده آمده " اصولا لزوم ابتعاد (دوری گزیدن )  و اجتناب یاران از ناقضین عهد ومیثاق بر آن امناء حضرت رحمن بخوبی واضح و مبرهن است لهذا اگر استخدام یا عضویت یاران در محلی مستلزم معاشرت و یا ارتباط با ناقضین عهد و پیمان باشد از وظایف حتمیه آن محفل است که در چنین مواردی آگاه و برحذر فرمایند " 

در سند دیگری آمده ، به دستور بهاءالله و جانشینانش، ناقضین عهد و میثاق  (کسانی که بر عهد خود با بهالله نماندند ، متبریان از بهائیت ، توابین ) از طرف دیگر بهائیان طرد و منزوی می‌شوند زیرا این افراد، به دلیل خروج از آیین بهائی یا اعتراض به قوانین آن، حق معاشرت و ادامه ارتباط با دیگر بهائیان را ندارند(1)

این سند نشان دهنده این است که بیت العدل کلیه مراکز تجاری و موسسات اداری که یا تحت مدیریت منتقدین تشکیلات بهایی یا افراد منتقد در آن هستند را تحریم اقتصادی، اجتماعی و... کرده است.

با مطالعه این اسناد واسناد مشابه اولا ، عملا ادّعای آزادی بیان و جست جوی حقیقت از سوی مبلغین بهائی، صحبت با دگراندیشان و به قول مبلغین بهائی "ناقضین عهد و میثاق" حرام و ممنوع می باشد. این سند نشان دهنده این است که بیت العدل کلیه مراکز تجاری و موسسات اداری که یا تحت مدیریت منتقدین تشکیلات بهایی یا افراد منتقد در آن هستند را تحریم  اقتصادی، اجتماعی و... کرده است. دوما پایبندی اه اصل صلح عمومی در این فرقه زیر سوال و در اجراء با ابهاماتی اساسی روبرو خواهد بود .

پی نوشت :

1-خاوری، اشراق. «مطلب ۵۳ و توقیعات شوقی». مائده آسمانی. ۸. مؤسسه ملی مطبوعات امری. ص. صفحه ۹۴.

حامد محمودی