عبدالبهاء در طول مدت جنگ بین عثمانی و دولت انگلستان، به حمایت از انگلیس پرداخت و در مناطق مختلف نواحی فلسطین، اطلاعات لازم را درباره‌ی سرزمین فلسطین در اختیار آنان می‌گذاشت. از سوی دیگر به نیازمندی‌های نیروهای انگلیسی توجه داشت و برای رفع نیاز آنان نهایت تلاش خود را انجام می‌داد و از این‌رو بهائیان با تأمین آذوقه‌ی ارتش مهاجم انگلیس، نقش مهمّی در پیروزی ارتش انگلستان بر دولت مسلمان عثمانی داشتند.
لیدی بلامفیلد در کتاب خود که به تأیید و تصویب رهبران بهائی رسیده است، به بخشی از نقش تدارکاتی عبدالبهاء برای نیروهای مهاجم انگلیسی در اشغال نواحی فلسطین اشاره می‌نماید. وی در این کتاب پس از ذکر املاک و اموال حسینعلی بهاء و نزدیکانش می‌نویسد: «سرکار آقا (: عبدالبهاء) گاه به گاه، اراضی (زمین‌هایی) در محل‌های مختلف می‌خرید، عاصفیه و دئیه را که نزدیک حیفا واقع بود، نامبرده طبق دستور بهاءالله بخشید به ضیاءالله و بدیع الله دو برادر کوچک خود، اراضی دیگری نیز در قراء سمیره و نقیب و عدسیه در نزدیکی اردن خریداری شدند».(1)
گندم حاصل از اراضی مذکور، ثروت قابل توجهی برای سران بهائی محسوب می‌شد، از این‌رو آن را به عنوان محصولی استراتژیک، به مقدار زیادی در انبارهایی که برای همین منظور احداث شده بود، حفظ و نگهداری می‌کردند.
بلامفلید، پس از شرح این وقایع می‌نویسد: «مقدار زیادی از این گندم‌ها در مخازنی انبار شدند... وقتی قشون انگلیس وارد حیفا شد، کارپردازی ارتش آن‌ها از لحاظ آذوقه مواجه با اشکالات بود. افسر مربوطه برای مشورت به سرکارآقا (عبدالبهاء) مراجعه نمود و اخیرالذکر جواب داد ما گندم داریم، افسر مزبور در کمال تحیر سؤال کرد: آیا برای ارتش انگلیس هم دارید؟ عبدالبهاء جواب داد: من برای ارتش انگلیس هم گندم دارم»(2) و از این طریق آذوقه‌ی ارتش مهاجم انگلیس در آن نواحی فراهم گردید.

پی‌نوشت:

1-]. The Chosen Highway، Lady Blomfield, George Ronald Pub, 2007, P 201.
2- همان، ص ۲۱۰.