بهائیت در ایران :  رهبران مسلک بهائیت همواره در تلاش بودند، تا خلأ موجود در فرقه‌ی خود را با کُپی‌برداری از تعالیم ادیان دیگر و ثبت آن‌ها به نام خود، جبران نمایند. یکی از دست تعالیم  که رهبران بهائی به نام خود ثبت کرده‌اند، تطابق دین با علم و عقل است. هم‌چنان که در کتاب بهاءالله و عصر جدید، از قول عبدالبهاء می‌خوانیم: «حضرت علی (علیه‌السلام)، داماد حضرت محمّد (صلّی‌ الله علیه و آله) فرمودند: هر مسئله‌ای با علم موافق است، باید با دین نیز موافق باشد».[1]

 به بهانه فرا رسیدن ماه بهمن ، سالگرد طلوع فجر انقلاب اسلامی ایران .

یکی از مهم ترین مشخصات رژیم پهلوی نفوذ بهائیان در بدنه و ساختار حکومت و اشغال حساس ترین پست ها از سوی آنها است. این نفوذ فوق العاده در حالی بود که خطر بهائیت برای دین اسلام و مذهب تشیع و دشمنی که بهائیان با شیعیان داشتند بیش از هر فرقه و دین دیگری بود. این خطرات به گونه ای بود که در برهه ای از زمان بیشترین همّ نیروهای مذهبی، از مبلغین و وعاظ گرفته تا مراجع عظام تقلید صرف رویارویی با این فرقه می شد و در این راه هزینه های فراوانی صرف می گردید. در این مقال به معرفی برخی از چهره های شناخته شده بهائی و نقش و جایگاه آنها در ساختار حکومت پهلوی پرداخته می شود تا مشخص شود دولت و حکومتی که مدعی شیعه بودن را داشت پادشاهی که خود را پادشاه شیعه می دانست به چه نحو ارکان مملکت را در اختیار بزرگترین دشمن شیعه گذارده بودند.

به بهانه فرا رسیدن ماه بهمن ، سالگرد طلوع فجر انقلاب اسلامی ایران .

ناهید کلهر، همکلاسی و از دوستان صمیمی فرح پهلوی در کتاب داستان پهلوی که کتاب خاطرات خودش میباشد در همین رابطه مینویسد که فرح پهلوی با داشتن روابط همجنس بازی با مدیر مدرسه ژاندارک متهم است وی در ادامه میگوید : به همین خاطر فرح مورد توجه مادر مقدس بود و نام او در لیست بورسیه های دولت فرانسه جا دادند و به فرانسه فرستادند.

بهائیت در ایران : رسانه بی هویت اندیشه در تاریخ  ۹ ژوئن ۲۰۰۶  فعالیت خود را در کالیفرنیای امریکا شروع کرد این شبکه  در ابتدا خود را سلطنت طلب معرفی می کند، اکنون گاهی حامی بهاییت شده و روز دیگر حامی مسیحیت تبشیری می شود.

کوتاه خواندنی :

بهائیت در ایران :  پس از مرگ عباس افندی در سال 1921 میلادی و با گشوده شدن الواح وصایای او در 16 دی‌ماه، شوقی افندی، نوه‌ی ارشد دختری او و فرزند میرزاهادی افنان، به عنوان جانشین عباس افندی تعیین گشت. به همین مناسبت، در ادامه مشروعیت به قدرت رسیدن شوقی افندی را بر اساس آیین بهائی مورد بررسی و گریزی به اصل اُلفت و محبّت در این فرقه می زنیم.

بهائیت در ایران :  یکی از شاخصه‌های پیامبران الهی در مقایسه با مدعیان دروغین، عدم اِبتلا به تناقض و شعارزدگی در گفتار و رفتار آن‌ها می‌باشد. اما رهبران فرقه‌ی بهائیت، که خود را منسوب از جانب خداوند معرفی نمودند، از این خصوصیت پیامبران الهی تُهی بوده و مبتلا به شعارزدگی و تناقض در گفتار و رفتار شده‌اند. از جمله‌ی موارد آن، شعار وحدت عالم انسانی می‌باشد که رهبران بهائی آن را به عنوان شعار مترقی آئین خود، به جهانیان می‌شناسانند.

بهائیت در ایران :  رِبا در لغت به معنای زیادی سود آمده و یا همان زیادی سودی که وام دهنده، از قرض خود می‌گیرد. رِبا یکی از اَرکان موجودیت نظام سرمایه‌داری غارت‌گر (مخصوصاً زرسالاران یهود) را تشکیل می‌دهد. همان‌گونه که می‌دانیم، ادیان الهی از رِبا به شدت نهی کرده و در دین مبین اسلام رِبا، به جنگ با خدا و رسول، تعبیر شده است: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِيَ مِنَ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ" فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ... [بقره/279-278]؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا بترسید و زیادی ربا را رها کنید اگر به راستی اهل ایمانید" پس اگر ترک ربا نکردید آگاه باشید که به جنگ خدا و رسول او برخاسته‌اید....».

بهائیت در ایران :  غلام‌احمد قادیانی (متوفی 1908 م)، کسی است که در سال 1880 م، کتابی با نام «براهین احمدیه» نوشته و در آن خود را مهدی موعود معرفی کرده است.[1] وی همچنین در سال 1884 م، ادعای برخورداری از الهامات الهی کرده و 17 سال بعد، یعنی در سال 1901 م، ادعای نبوت و رسالت نمود.[2]