مصلوب شدن حضرت مسیح (ع) از نگاه فرقه ضاله بهائیت

چهارشنبه, 16 خرداد 1397 10:37 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

کوتاه خواندنی  :

بهائیت در ایران برداشت از پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب : پیشوایان فرقه‌ی بهائی بر خلاف آیات قرآنی معتقدند که حضرت مسیح (علیه السلام) توسط یهودیان به شهادت رسیده است. این ادعای پیشوایان بهائی در حالیست که کتاب آسمانی قرآن صراحتاً قتل حضرت عیسی (علیه السلام) را تکذیب می‌کند. قرآن میگوید مسیح به صلیب کشیده نشد. بلکه به اذن خدا، امر به دشمنان مشتبه شد و آنان شخص دیگری را به جای حضرت عیسی (ع) به صلیب کشیدند.

همچنان که به نقل از مبلّغان بهائی می‌خوانیم: «جمال مبارک (حسینعلی نوری) در کتاب بدیع می‌فرمایند که حضرت مسیح را وقتی نگاه به صلیب افتاد مشتاقانه فرمودند که سی و سه سال است که دنبال تو هستم و مشتاق تو...».[1]
اما لازم است بدانیم که این ادعای پیشوایان بهائی در حالیست که کتاب آسمانی قرآن صراحتاً قتل حضرت عیسی (علیه السلام) را تکذیب می‌کند: «وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسيحَ عيسَي ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَ ما قَتَلُوهُ وَ ما صَلَبُوهُ وَ لکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ... [نساء/158-157]؛ و این گفتارشان که ما مسیح عیسی بن مریم را کشتیم، با اینکه فرستاده خدا بود ولی نه او را کشتند و نه به دار آویختند بلکه از ناحیه خدا امر بر آنان مُشتبه شد و آن‌ها که درباره‌ی وی اختلاف کردند هنوز هم درباره‌ی عیسی در شک‌اند، اگر ادعای علم می‌کنند دروغ می‌گویند، مدرکی جز پیروی ظن ندارند و به یقین او را نکشته‌اند. بلکه خدا وی را به سوی خویش بالا برد و عزت و حکمت، صفت خداست».
اما جالب است بدانیم پیشوایان فرقه‌ی بهائیت، در حالی بر خلاف صریح قرآن سخن می‌گویند، که اولاً اقرار می‌کنند قرآن کتاب خداست و ثانیاً خود پیش‌تر هرگونه تأویل آیات الهی و حمل آن‌ها بر معنای خلاف ظاهر را صریحاً رد کرده بودند؛ همچنان که حسینعلی نوری گفته است: «إنّ الَّذی یأَوّلُ ما نُزِّلُ مِن سَماءِ الوَحی و یخرُجُه عَن الظاهر إنَّه مِمَّن حرَّف کلمةالله و کان مِنَ الأخسرین فی کتابٍ مبین [2]؛ هرکس که کلام الهی را تأویل کند و از معنای ظاهری آن بیرون برد، کلام خدا را تحریف کرده و در کتاب مبین، از زیانکارترین افراد خواهد بود». بنابراین چگونه پیشوایان بهائی، عملی که خود صراحتاً از آن نهی کرده بودند را مرتکب می‌شدند و بر خلاف صریح آیات قرآن، سخن می‌گفتند؟!
آری؛ با ملاحظه‌ی اجمالی رویکرد پیشوایان بهائی در می‌یابیم که آنان، تلاش داشتند تا مردم را از هر مفهومی که به منجی آخرالزمان منتهی می‌شود، نا اُمید سازند.

پی‌نوشت:
[1]. به نقل از کانال‌های تلگرامی تبلیغی تشکیلات بهائیت.
[2]. حسینعلی نوری، اقدس، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 102.

خواندن 927 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی