عزیه نوری به عنوان خواهر حسینعلی نوری (پیشوای بهائیت) و صبح ازل (پیشوای ازلیه) که از پیروان مسلک ساختگی علی‌محمد باب و از طرفداران جانشین او صبح ازل بود، در کتاب تنبیه النائمین به چند ایراد عقلی نسبت به ادعای پیامبری حسینعلی بهاء و نسخ مسلک باب توسط او می‌پردازد. در ادامه به برخی ایرادات این پیرو مسلک ساختگی بابیت نسبت به مسلک ساختگی بهائیت، اشاره خواهیم کرد:
اول: یکی از اشکالات عزیه نوری به ادعای پیامبری بهاء و نسخ مسلک باب به دست او، اینست که چگونه ممکن است شخصی چون باب بیاید، دین بیاورد و پیش از عملی شدن احکام و وعده‌های او، توسط مدعی دیگری نسخ شود: «چگونه می‌شود که شخص نبی و رسول (منظورش باب است) ظاهر شود... هنوز احکام او را کسی نشنیده و به موقع اجراء نرسانیده، دیگری (حسینعلی بهاء) بیاید احکامش را نسخ نماید»؟! (1)دوم: عزیه نوری در ادامه‌ی رد ادعای پیامبری بهاء، می‌گوید که به اعتقاد بابیان و شخص بهاء، باب دارای شریعت بوده و بین دو پیامبر صاحب شریعت باید فاصله‌ای وجود داشته باشد (بین دو روز باید شبی فاصله باشد) و چون بهاء بلافاصله پس از باب ادعای پیامبری کرده، ادعای او باطل است: «به کدام ضعیف العقل و سخیف العقیده بگویم شمس (: خورشید) من یظهر (: موعودِ باب) به شمس ربوبیت نقطه اولی (: علی‌محمد باب) اتصال پیدا کرد و مابین این دو یوم (روز) لیلی (شبی) فاصله نبود»0(2)
سوم: عزیه نوری در جایی دیگر، پذیرش ادعای حسینعلی بهاء را بدون هیچ دلیل و نصّ قاطعی بر اثبات ادعای خود و صِرف ادعا را در میان 25 مدعی دیگر، ترجیحی بدون مرجح و عقلاً باطل دانسته است..(3)
چهارم: عزیه نوری از سوی دیگر، احکام جناب باب را در تناقض با سنّ و سال مدعی پیامبری بهائیت برای اثبات موعودیتش دانسته است: «نقطه بیان (: علی‌محمد باب) در احکام فرموده‌اند که ما حکم نجاست را از نطفه برداشته‌ایم محض احترام وجود مبارک حضرت مَن یُظهر (: موعود باب) که در نطفه ایشان حکم طهارت جاری شود و أیضاً (همچنین) در احکام بیان در تعلیم اطفال فرموده‌اند که اطفال را به چوب نزنند و اذیت ننمایند، شاید حضرت مَن یُظهر در میان آن‌ها باشد و قلب مبارک او محزون شود. در وقتی که این احکام را در کتاب بیان مرقوم فرمودند، این (مدعی مقام) مَن یظهره الله (: جناب بهاء) مردی بود سی چهل ساله»!(4)
پنجم: عزیه نوری خواهر حسینعلی بهاء، با زیر سؤال بردن ادعای درس ناخوانده بودن او، برای بطلان ادعای پیامبری‌اش همین را بس می‌داند که پس از عمری ممارست به علوم مختلف و محشور بودن با عرفاء و حکماء، هنوز سواد کافی را نداشته و آثار به اصطلاح وحیانی‌اش، حتی از غلط‌های املایی نیز مصون نیست!(5)
ششم: وی در ادامه به مورد نقض دیگری از ادعای مَن یظهره اللهی بهاء اشاره نموده و می‌نویسد: «جمیع اهل بیان متفق‌اند که باب بین ظهور خود و ظهور من یظهره الله مدت زمانی برابر با عدد مستغاث (2001 سال) را قرار داده است، پس دعوی (ادعای) بهاء (در کمتر از بیست سال از مرگ باب) بلاشک باطل است».(6)
آری؛ به اذعان خواهر پیامبرخوانده‌ی بهائی، با این میزان تناقضاتی که عقل آدمی هم (جدای از شرع)، از پذیرش ادعای حسینعلی بهاء بازمی‌دارد، تنها: «حمقای (: احمق‌های) زمان که مشک را از پشک (: سرگین گوسفند) نشناسند و معنی را از لفظ خالی تمیز ندهند»(7) می‌توانند از مسلک ساختگی بهائیت پیروی کنند.

پی‌نوشت:
1- عزیه نوری، تنبیه النائمین، انتشارات اهل بیان، ص 46.
2- همان ، ص 58.
3-  همان، ص 59.
4-  همان، ص 59.
5-  همان، ص 69.
6- همان، ص 70.
7-  همان، ص 70.