رهبران بهائیت با دست گذاشتن روی نقاط ضعف جامعه تلاش دارند تا فرقه‌ی خود و تعالیم ساختگی و کپی‌برداری شده‌شان را حلّال المشاکلِ مشکلات عالم معرفی کنند، غافل از آن‌که به جز سخنرانی و بیانیه‌های زیبا، نه تنها راهکاری برای عملی شدن این تعالیم ارائه ننموده‌اند؛ بلکه حتی خود نیز در عمل، به این شعارها پایبند نبوده‌اند.

بهائیت در ایران :  یکی از بهانه‌هایی که تشکیلات بهائیت امروزه به اسم نقض حقوق بشر آن را مطرح کرده و توانسته حتی مسئولانی ناآگاه را با خود همراه سازد، مسئله‌ی حق تحصیل بهائیان در دانشگاه‌های کشور می‌باشد.

بهائیت در ایران : مبلّغان بهائی علی‌محمد باب را مصداق وعده‌ی پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) در دست‌یابی مردانی از اهل فارس به علوم معرفی می‌کنند. این در حالیست که نه تنها او با داشتن اشتباهات فاحش علمی، تاریخی، دینی و طرح مسائل پیش‌پا افتاده به علم ثریا نرسید، بلکه حتی از به کارگیری علوم موجود برای راحتی بشر نیز جلوگیری به عمل می‌آورد!