بهائیت در ایران : بهاءالله نه تنها غیر بهائیان را از دایره انسانیت خارج می داند ، بلکه به کلام ایشان هرکس که آنها را آدم بداند ، او نیز از جمیع فیوضات رحمانی محروم است

بهائیت در ایران : در سالیان اولیه ظهور و بروز تفکر بابیت هم بابيان با هم مجادله مي كردند و عدم آزادي و دوري راه و حالت دور پرستي و گور پرستي ايشان و جريان صحبت در اطراف يك سلسله از حقائق مجهوله يا تغييرات و تأويلات محيرة - العقول كه اخيرا عبدالبهاء با مهارت به مغالطه كاري در ستون كتب و الواح مندرج و مندمج مي ساخت و قوم خود را در پرده ي بي خبري مي گذاشت.

بهائیت در ایران : دوران طلائی گسترش نفوذ بهائیت را به جرئت میتوان به حاکمیت پهلوی دوم نسبت داد . با نفوذ عناصر پنهان و اشکار بهائی در درون حاکمیت وخصوصا دربار این امکان فراهم شد که بهائیان بتوانند در حوزه اقتصادی و سیاسی بسیار موثر عمل کرده و تقریبا قدرت مطلق دربار باشند .