بهائیت در ایران : قطعا یکی از عواملی که موجب شده تا فرقه‌ی ضاله بهائیت در بین جامعه ایرانی  و غیر ایرانی و حتی پیروان بهائیت مورد تنفر قرار بگیرد ، وابستگی آن به حکومت‌های ظالم می‌باشد. از این‌رو، روابط سرکردگان بهائیت با مقامات اسرائیل،  پیوندی شوم میان این دو غده‌ی سرطانی ایجاد کرده است .  اما به راستی، چگونه بهائیت خود را حامل اصولی متعالی میداند ، در حالی که از پشتیبانی رژیم غاصب و کودک‌کش صهیونیستی بهره می‌برد و البته در مقابل جنایت و خباثت این رژیم سکوت میکند ؟!

بهائیت در ایران : یکی از اصول 12 گانه فرقه بهائیت اصلی ایست با عنوان صلح عمومی ، که تا این تاریخ مطلب متعددی از نقد این اصل تا رسیدن به پوچی آن در اختیار کاربران گرامی قرار داده شده است . اما از آنجا که یاد آوری مطالب ، موجب جلوگیری از فراموشی آن میشود ، مجددا ملاحظه ای کوتاه از این اصل را یاد آور میشویم . میخواهیم با این پاسخ برسیم علیرغم جنگ افروزی و جنایت های جنگی متعدد توسط رژیم کودک کش اسرائیل چگونه فرقه ای که به اصل صلح عمومی معتقد است و آن را یک افتخار برای آئین خود میداند از این رژیم حمایت کرده و در مقابل جنایتهای بیشمار آن سکوت میکند ؟

بهائیت در ایران :

هرچند در دوران دیکتاتوری پهلوی، بهائیان از نفوذ بسیاری در ارکان حکومت برخوردار بودند، اما در همان زمان هم فعالیت‌های جاسوسی و کارشکانه‌ی خود در ایران به پیش می‌بردند. اما به راستی، تصریح نهاد اطلاعاتی رژیمِ حامی بهائیت، به جاسوسی بهائیان برای صهیونیست‌ها، چرا و به چه دلیل بعنوان نگرانی دستگاه اطلاعاتی رژیم پهلوی بوده است .

فرقه‌ی بهائیت با نشر آموزه‌ی بی‌وطنی، در عمل ثابت کرده حتی با برخورداری از آزادی عمل و نفوذ در ارکان حکومتی، از هیچ‌گونه خیانتی نسبت به میهن خود کوتاهی نمی‌کند. 
از این‌رو، با آن‌که در دوران دیکتاتوری پهلوی، بهائیان از نفوذ بسیاری در ارکان حکومت برخوردار بوده و امتیازهای زیادی را نصیب خود نمودند؛ تا جایی که به گفته‌ی ارتشبد حسین فردوست (از برجسته‌ترین مقامات سیاسی اطلاعاتی رژیم پهلوی): «بهائیان با رسوخ در دربار شاه ایران برای ثروتمند شدن جامعه‌ی بهائی استفاده کرده تا از این طریق اقتصاد مملکت را به دست گیرند...»[1]؛ اما در همان زمان هم فعالیت‌های جاسوسی و کارشکانه‌ی خود در ایران به پیش می‌بردند.
همچنان که در یکی از گزارش‌های ساواک آمده است: «با توجه به این‌که دولت اسرائیل در سال 1972 م، فرقه‌ی بهائی را به عنوان یک مذهب به رسمیت شناخته است، به نظر می‌رسد با اجرای برنامه تحبیب از این فرقه می‌کوشد از اقلّیت بهائیان در سایر کشورهای جهان به ویژه ایران، بهره‌برداری سیاسی، اطلاعاتی و اقتصادی نماید».[2]
اما به راستی، تصریح نهاد اطلاعاتی رژیمِ حامی بهائیت، به جاسوسی و خیانت بین‌المللی بهائیان برای صهیونیست‌ها، حکایت از ماهیت پلید رهبران این فرقه و عمق رابطه‌ی آنان با اسرائیل دارد.

پی‌نوشت:
[1]. عبدالله شهبازی، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، بی‌جا: انتشارات اطلاعات، چاپ نوزدهم، 1385 ش، ج 2، ص 375.
[2]. روح‌الله حسینیان، سه سال ستیز مرجعیت شیعه، بی‌جا: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ص 446.