انتشار کتاب «دانشگاه زیرزمینی بهائیان ایران» پرژه جدید نمایش راهبرد « مظلوم نمائی بهایی» و « فشار حقوق بشری»

یکشنبه, 18 مهر 1400 07:52 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

بهائیت در ایران : بهائیت از حدود یکصد وشصت سال قبل تاکنون به عنوان یک فرقه انحرافی در جامعه ایران مطرح شده است.در این مدت حکومت ها و نهادهای مذهبی همواره واکنش تند ومنفی نسبت به این گروهک ابراز داشته اند. فراوانی ردیه نویسی علیه بهاییت نشان از عدم قبول آنان در جامعه ایران بوده است. بررسی فعالیت هایی یکصدوشصت ساله بهاییت نشان می دهد که آنان همواره با انجام فعالیت های گسترده تبلیغاتی به دنبال اثبات خود بوده اند وعلی رغم تلاشهای گسترده در این مدت نتوانستند، حتی  یک برگه مهمور وسند تأییدی از مجامع ایرانی و اسلامی بگیرند و رسمیت این فرقه همواره محل تأمل وخدشه جدی قرار گرفته است.برای فرار از این افتضاح بزرگ تاریخی، فرقه ضاله با پروپاگاندا و تبلیغات رسانه ای انبوه و با راهبرد «مظلوم مقتدر» سعی دارد چهره غیرمشروع خود را موجه نشان دهد و در مواقع خاص با ترفندهای خاص خود را در جوامع «ستم کش» مطرح کند شاید عدم مشروعیت خود را به نوعی کتمان کند؛ مسیری که صهیونیست ها برای فرار از غصب فلسطین آن را پی می کنند.

این فرقه با پروپاگاندا و شیوه های تبلیغات رسانه ای انبوه و با راهبرد «مظلوم مقتدر» سعی دارد چهره غیرمشروع خود را موجه نشان دهد و در مواقع خاص با ترفندهای خاص خود را در جوامع «ستم کش» مطرح کند. مسیری که صهیونیست ها همزمان با آنها در اسراییل و جهان پیگیری نمودند تا به نوعی حضور غاصبانه خود را در سرزمینهای اشغالی مشروع جلوه دهند. در این راستا سال گذشته انتشارات باران مستقر در استکهلم سوئد؛ اقدام به انتشار کتابی در مورد وضعیت آموزش عالی بهاییان در ایران نمود. این کتاب چنانچه در مقدمه آن ادعا شده بر اساس مجموعه مصاحبه هایی تنظیم شده که با بهایی در زندان تنظیم شده است وادعاهایی در آن مطرح شده که  نخ نما شده ادعا های بیش از 40 سال گذشته است .

معلوم نیست تشکیلات بهائیت چرا از واقعیت خیانت و خباثت خود و پیروانش در دوره سلطنت پهلوی اول و دوم به مردم ایران نمیگوید . آیا مردم ایران از ایادیها ، یزدانیها ، ثابت پاسالها ، صنیعی ها و از همه مهمتر شکنجه گر معروف بهائی شاغل در ساواک ثابتی ونوچه اش توانگر بهائی را از یاد خواهند برد . آقای احمدی بهتر بود قبل از آنکه در مورد ادعای اقلیتی غیر قابل قبول از سوی مردم ایران سخن بگویند تاریخ بهائیان و خیانت آنان به مردم مسلمان ایران را مورد مطالعه قرار میدادند . اگر بگوئیم دربار پهلوی دوم توسط بهائیان اداره ومدیریت میشده ، گزافه نگفته ایم . اگر آقای احمدی میخواهد واقیت بهائیت و تشکیلات تحت مدیریت سرویس اسرائیل آنرا بشناسد بهتر آن است که به مطالعه تاریخ و خصوصا سلطنت پهلوی دوم بپردازد و اینطور جانبدارانه از فرقه ای که سراسر ظلم و تعدی به مال و ثروت این مردم بوده است دفاع نکنند . گرچه از امثال آقای احمدی اموئی بیش ازاین انتظار نیست آنها که به روی واقعیات چشم میبندند و بیشتر به دنبال ایجاد هیجانات روانی با پشتوانه غوغا سالاری رسانه ای هستند نمیتوانند و یا اینکه منافع سیاسیشان نمی گذارد واقعیات را ببینند .  

 

حامد محمودی مهر 1400

 

 

خواندن 706 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی