بهائیت در ایران:اگر كسي بخواهد بي حقيقتي و يا بي اطلاعي اتباع باب و بها را تشخيص دهد همين بس است كه به هيچ يك از مندرجات كتب تاريخ اعتماد نكرده به محض اينكه عنواني از كتب تاريخ به ميان مي آيد بدون تأمل و تعمق مي گويند تاريخ صحيحي موجود نيست و هر چه در كتب تاريخ ثبت است متكي بر اغراض و بي حقيقتي است!! اين اولين قدمي است كه بهائي نمي خواهد با اٿكار عمومي و مسائل مسلمه عندالقوم همراه باشد خصوصا بعد از آنكه يك استدلاليه ي پر از اغراض از قلم عباس اٿندي در تاريخ حيات باب و اوائل دوره ي بها صادر و به نام (مقاله سياح) در بين حضرات منتشر شده از آن به بعد بهائيان اعتماد از هر مقاله و كتابي قطع و به مقاله سياح كه از اسمش خدعه نويسنده اش مبرهن است تكيه كرده اند. ادامه متن
