احکام بهائی 36 : حکم تقیه در رفتار بهائیان

شنبه, 13 شهریور 1400 06:07 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

بهائیت در ایران : شوقی افندی در حالی کتمان عقیده را در هر شرایطی مذموم دانسته که عبدالبهاء از ایامی در بهائیت یاد کرده که به ایام تقیه شهرت دارد. با این حال، چگونه نویسندگان بهائی برای توجیه حکم شوقی افندی، از صراحت تمام نوشته‌جات پیشوایان بهائی بر ممنوعیت تقیه یاد کرده‌اند؟! آیا این چیزی فرای دروغ پراکنی و جعل تاریخ بهائیت است؟!

اولین ولی‌امر بهائیت (شوقی افندی)، کتمان عقیده و تقیه را در هر شرایطی مذموم دانسته و بهائیان را به اجتناب از آن مأمور کرده است؛ همچنان که اشراق خاوری به نقل از شوقی افندی می‌نویسد: «سؤال ثالث در خصوص کتمان عقیده در نقاطی که بهائی غیرموجود معروض بودید. جواب فرمودند کتمان عقیده، حتی در این مورد مذموم و مخالف مبادی این امر است».(1) نویسنده در ادامه مدعی می‌شود که در تمامی نوشته‌های پیشوایان بهائی، به این اصل تصریح شده است: «الواح الهیه در این خصوص بسیار و کمتر لوحی توان یافت که در این خصوص شامل اشاره یا صراحتی نباشد».(2)
اما این اظهارات در حالیست که
 با مطالعه‌ی آثار بهائی درمی‌یابیم، دوره‌ای پیش از شوقی افندی وجود داشته که توسط مُبیّن نوشته‌جات پیامبرخوانده‌ی بهائیت (: عبدالبهاء) از آن، به ایام تقیه تعبیر شده است؛ همچنان که به نقل از عبدالبهاء می‌خوانیم: «بعد از تعیین و قطع کلام بین الطّرفین تأخیر جائز نه (: نیست). به موجب نصّ کتاب باید عمل شود مگر آن‌که محذور عظیمی حاصل گردد، زیرا ایّام تقیّه است».(3)
در این صورت، اگر عبدالبهاء کتمان عقیده را در بهائیت جائز دانسته
 و از ایامی که بهائیان در آن تقیه می‌کردند یاد نموده، دیگر شوقی افندی با چه مجوزی اقدام به تحریم آن کرده است؟! حال بهائیان، می‌بایست عمل بهاء و عبدالبهاء را سرلوحه‌ی خود قرار دهند و یا پیرو شوقی افندی باشند؟! از طرفی، اگر در بهائیت، ایامی وجود داشته که بهائیان عقیده‌ی خود را به دستور پیشوایانشان کتمان می‌نمودند، چگونه اشراق خاوری از صراحت تمام نوشته‌جات پیشوایان بهائی بر ممنوعیت تقیه یاد کرده است؟! آیا این چیزی فرای دروغ پراکنی و جعل تاریخ بهائیت است؟!

پی‌نوشت:
1- عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، تهران: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، چاپ سوم، 128 بدیع، ص 459.
2- همان، ص 459.
3- فاضل مازندرانی، رساله امر و خلق، نسخه‌ی الکترونیکی، ج 4، ص 169.

 

خواندن 334 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی