بالاخره تقیه آری یا خیر

یکشنبه, 10 ارديبهشت 1396 08:11 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

 بهائیت در ایران : در یکی از برنامه‌های شبکه‌ی رادیویی پیام دوست فرقه ضاله بهائیت، کتمان عقیده و یا همان تقیه، دروغ و تزویری نامیده شد که بهائیان عاری از آن هستند. این ادعا در حالی مطرح می‌شود که پیشوایان بهائیت و پیروان آنان (حاضر به تحمل کوچک‌ترین سختی در ابراز عقیده‌ی خود نشده)، همواره اقدام به کتمان عقیده و (یا به قول گوینده‌ی بهائی)، به تزویر متوسل شده اند !

گوینده‌ی این برنامه، با تزویر شمردن عنوان تقیه مدعی شد: «در آیین بهائی تقیه مردود است، یعنی به دروغ دین خویش را مستور داشتن و خود را برای حفظ جان و رفع ضرری به عقیده و طایفه‌ی دیگری بستن؛ این در آیین بهائی ممنوع است. صدها بهائی در کشور ایران، مواجه با این امر شده‌اند که وقتی به علّت عقیده‌شان به زندان افتادند و حتی به اعدام محکوم شدند، خیرخواهانی از آشنایان یا دوستان مسلمانشان، به آنان تکلیف می‌کردند که مانند ما تقیه کن... اما راه صدق و شهامت را با سرافرازی، بر راه دروغ و تزویر ترجیح داده‌اند. وقتی قرار باشد به اسم دروغ مصلحت‌آمیز یا تقیه، انسان به خود اجازه دهد که حتی در مورد ایمان که مقدس‌تر از آن چیزی نیست، تزویر به کار برد، دیگر چه اعتمادی می‌توان کرد که سخنان دیگرش را به راستی گفته باشد»!(1)
اما
باید توجه داشت که تزویر شمردن تقیه و نهی و مذمت از آن در حالی توسط بهائیان مطرح می‌شود که رفتار پیشوایان و پیروان بهائیت در این خصوص، حکایت از امر دیگری دارد. چرا که به راستی از نکات تاریک رفتاری در سیره‌ی پیشوایان و پیروان فرقه‌ی بهائیت، می‌توان به تفاوت گفتاری و رفتاری در خصوص تزویر در این فرقه اشاره کرد.
پیشوایان بهائیت، بر خلاف آن‌چه در تحریم تقیه بارها بر آن تأکید داشته و رسانه‌های بهائی به مرور آن می‌پردازند، اقدام به کتمان عقیده و (یا به قول گوینده‌ی بهائی) تزویر کرده‌اند. هم‌چنان که شوقی افندی در تقیُّد پیشوای دوم بهائیان به نماز جماعت مسلمین می‌گوید: «در آخرین جمعه، توقف مبارکش در جهان ناسوت با وجود خستگی و ضعف فراوان ادای صلاة ظهر در جامع مدینه حضور به هم رسانید».(2) این در حالیست که نه تنها پیشوای بهائیان مدعی نسخ آیین اسلام بود، بلکه حتی اعاده‌ی نماز به صورت جماعت را نیز حرام می‌دانست.(3)
جناب صبحی از مبلّغان پیشین بهائیت نیز در خصوص ریاکاری و تظاهر پیشوای دوم بهائیان، چنین می‌گوید: «روز دیگر که جمعه بود با جمیع همراهان به حمام رفتیم و نزدیک ظهر بیرون آمدیم. چون به در خانه‌ی عبدالبهاء رسیدیم دیدیم سوار شده برای ادای فریضه‌ی جمعه عازم مسجد است که کرنش (تعظیم) کردیم... بعد به طرف مسجد رفت. چه از روز نخست که بهاء و کسانش به عکا تبعید شدند عموم رعایت مقتضیات حکمت را فرموده متظاهر به آداب اسلامی از قبیل نماز و روزه بودند. بنابراین، هر روز جمعه عبدالبهاء به مسجدی می‌رفت و در صف جماعت اقتداء به امام سنّت کرده به آداب طریقه‌ی حَنفی که مذهب اهل آن بلاد است، نماز می‌گزارد».(4)
پیروان مسلک بهائیت در ایران نیز به تبعیت از پیشوایان خود، اقدام به کتمان عقیده و یا (به قول گوینده‌ی بهائی) تزویر نموده‌اند. به عنوان مثال، نهاد رهبری بهائیت موسوم به بیت‌العدل، جمعیت بهائیان در ایران را حدود سیصدهزار نفر اعلام می‌کند. اما حداکثر احتمالی که در آمارگیری‌های رسمی از جمعیت این فرقه در ایران برآورد می‌شود، کمتر از چهل و هشت هزار نفر است.(5) این در حالیست که اگر جمعیت اعلامی نهاد بیت‌العدل واقعیت داشته باشد، اکثریت بهائیان ساکن ایران، عقیده‌ی خود را کتمان می‌دارند.
حال چگونه است که کارشناس بهائی
 صراحتاً، تقیه را تزویر و دروغ برمی‌شمارد و بهائیان را عاری از آن معرفی می‌کند! آری؛ اگر سخنان گوینده‌ی بهائی صحیح باشد، دیگر به هیچ سخن پیشوایان بهائی نمی‌توان اعتماد نمود و از این‌رو، اساس اعتقادات بهائیت، با مشکل مواجه می‌شود.

پی‌نوشت:

1- رادیو پیام دوست، به نقل از کانال تلگرامی ندای صلح بهائی.
2- شوقی افندی، قرن بدیع، ترجمه نصرالله مودت، نسخه‌ی الکترونیکی، ج 3، ص 318.
3- ر.ک: حسین‌علی نوری، اقدس، بی‌جا: بی‌تا، (180 صفحه‌ای با ملحقات)، ص 12.
4-فضل‌الله صبحی مهتدی، خاطرات صبحی، به کوشش و مقدمه‌ی: سیدهادی خسروشاهی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چ 3، 1390 ش، ص 42-41.
5-جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه کنید به پایگاه جامع شناخت بهائیت، مقاله‌ی:
 جمعیت بهائیان ایران

 

 

خواندن 1567 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی