بهائیت؛ حکم حکمت جایگزین تقیه ؟!

دوشنبه, 09 مهر 1397 06:33 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

تناقضی دیگر :

بهائیت در ایران : شوقی افندی، بهائیان را موظف به ابراز عقیده در هر شرایطی دانسته است. این در حالیست که پیشوایان این فرقه پیش‌تر، با تغییر نام تقیه به حکمت، پیروان خود را به کتمان عقیده سوق داده‌اند. حال سوال این است : جناب شوقی افندی با چه توجیهی حکم پیشوایان بهائی به رعایت حکمت را ملغی کرده است؟!

سومین پیشوای بهائیت شوقی افندی، بهائیان را موظف به ابراز عقیده در هر شرایطی دانسته است: «سؤال ثالث در خصوص کتمان عقیده در نقاطی که بهائی غیرموجود معروض بودید. ( در نقاطی که بهائی وجود نداشته و میباید اعتقاد بهائی ابراز گردد پاسخ چیست ) جواب فرمودند کتمان عقیده، حتی در این مورد مذموم و مخالف مبادی این امر است».(1) جالب است بدانیم شوقی افندی، ممنوعیت کتمان عقیده، به عنوان یکی از باورهای بهائیت را تا جایی پیش برده که حتی ارتکاب آن را برای نجات جان اشخاص نیز ممنوع دانسته است.(2)


اما این رویکرد ولی‌امر بهائیت در حالیست که پیشوایان این فرقه، با تغییر نام تقیه به حکمت، پیروان خود را به کتمان عقیده سوق داده‌اند؛ همچنان که می‌خوانیم: «در آثار و الواح أبهی به جای تقیّه، حکمت که اسم مصدر به معنای دانش است بغایت تکرار و تأکید مذکور گردید و مراد مراعات مقتضیات حال مخاطب و محیط و زمان و غیره است».(3)همچنین به نقل از پیامبرخوانده‌ی این فرقه می‌خوانیم: «لَیسَ لِأحدٍ أن یَعترف بِهذا الأمر اَمامَ وجوهِ المُشرکین و المُعتدین (4)؛ بر کسی جایز نیست که به این امر (بهائیت) نزد مشرکین و معتدین (: بخوانید غیربهائیان) اعتراف کند». اما در بررسی این تناقض موجود میان سخنان پیشوایان بهائیت می‌پرسیم:
اولاً: چه تفاوتی میان تقیه با رعایت حکمت در عمل وجود دارد؟! آیا تقیه همان رعایت مقتضی حکمت برای حفظ جان افراد نیست؟!
ثانیاً: شوقی افندی با چه توجیهی حکم پیشوایان بهائی به رعایت حکمت را بدون هیچ استثنایی تحریم کرده، به طوری که گویا هیچ‌وقت در بهائیت، کتمان عقیده وجود نداشته است؟! از این‌رو، آیا می‌توان نظریات و عملکرد پیشوایان بهائی در کتمان عقیده را نادیده گرفت و ادعای شوقی افندی را به عنوان باور واقعی بهائیان پذیرفت؟!

پی‌نوشت:
1-  عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، تهران: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، چاپ سوم، 128 بدیع، ص 459.
2-  «درباره‌ی این‌که آیا صلاح است به خاطر نجات کسی، به غیرحقیقت سخنی گفته شود؟ حضرت ولی امرالله عقیده دارند، ما به هیچ‌وجه، نباید بر خلاف حقیقت صحبتی بکنیم...»: منتخب آثار شوقی افندی، نمونه حیات بهایی، ص 9.
3- فاضل مازندرانی، اسرارالآثار، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 2، ص 170.
4-  همان، ج 2، ص 171.

 

خواندن 755 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی