یک پژوهشگر در زمینه‌ی بهائیت در گفت‌وگو با مبلّغی بهائی، دیدگاه پیشوایان بهائیت در خصوص تعصبات نژادی را مورد بررسی قرار دادند:
مبلّغ بهائی: پیشوایان ما با ردّ قاطع نژادپرستی، به برابری و تساوی انسان‌ها در جمیع جهات تأکید کرده‌اند؛ همچنان که پیشوای ما عبدالبهاء گفته است: «جميع بشر از یک عائله‌اند بندگان یک خداوندند از یک جنسند تعدد اجناس نيست مادام همه اولاد آدمند ديگر تعداد اجناس اوهام است. نزد خدا انگليزی نيست فرنساوی نيست ترکی نيست فرسی نيست جميع نزد خدا يكسانند جميع یک جنسند اين تقسيمات را خدا نكرده بشر كرده لهذا مخالف حقيقت است و باطل است هریک دو چشم دارد دو گوش یک سر دارد دو پا».(1)
پژوهشگر: خُب این شعاری بیش نیست؛ چرا که اسناد بسیاری بر نژادپرستی پیشوایان بهائی و توهین ایشان به اقوام ترک‌زبان و سیاهان آفریقایی و... وجود دارد.(2)
مبلّغ بهائی: به هرحال پیشوایان ما بر نژاد خود تعصب نداشته و آن را برتر ندانستند و همین امر، دلیلی بر نژادپرست نبودن ایشان است.
پژوهشگر: البته پَست دانستن برخی نژادها توسط پیشوایان بهائی، خود سندی بر پوچ بودن شعار تساوی نوع انسان نزد آن‌هاست. اما جالب است بدانید که پیشوایان بهائی بر خلاف ادعای شما، بر نژاد ایرانی خود هم تعصب داشته‌اند؛ همچنان که عبدالبهاء گفته است: «همچو گمان نرود كه اهالی ايران در ذكاء (: زیرکی) خلقی و فطانت (: باهوشی) و دهاء جبلّی (: زیرکی ذاتی) و ادراک و شعور فطری و عقل و نهی و دانش و استعداد طبيعی از مادون دون (: سایرین) و پست‌ترند استغفر الله بلكه در قوای فطريه سبقت بر كلّ قبائل و طوائف داشته و دارند و همچنين مملكت ايران بحسب اعتدال و مواقع طبيعيه و محاسن جغرافيا و قوه‌ی انباتيه منتهی درجه‌ی تحسين را داشته».(3)
مبلّغ بهائی: یعنی شما به عنوان یک ایرانی از این تمجید پیشوایان ما خرسند نشدی و به آن خرده می‌گیری؟!
پژوهشگر: اولاً که در همه‌ی نژادها و اقوام، افراد با هوش و استعداد وجود داشته و دارد؛ لذا در طول تاریخ، دانشمندان از اقوام مختلف برخواسته‌اند. ثانیاً: این تمجیدها یا بخاطر جذب و فریب ایرانیان و یا برگرفته از تعصب نژادی پیشوایان بهائی بوده است؛ که در صورت اول با صداقت و یک‌رنگی ادیان الهی جور در نمی‌آید و در صورت دوم هم که با ادعای مبارزه با نژادپرستی ایشان در تضاد است. اما گویا یادتان رفته که ابتدای بحث، از برابری نوع بشر و زشتی نژادپرستی حرف می‌زدید و اینک با تعصب کور از این تناقض پیشوایان‌تان دفاع می‌کنید!

پی‌نوشت:
1-عبدالحمید اشراق خاوری، پیام ملکوت، نسخه‌ی الکترونیکی، صص 46-45.
2-ر.ک: عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، بی‌تا، ج 3، ص 48؛ اسدالله فاضل مازندرانی، اسرالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 2، ص 154.
3- عباس افندی، رساله مدنیه، بی‌جا: بی‌نا، بی‌تا، ص 12.