اقتدا به خشونت‌طلبی یا تعصب در تکریم علی‌محمد باب!

شنبه, 11 مرداد 1399 05:46 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

کوتاه خواندنی

پیشوایان بهائیت آموزه‌ی ترک تعصبات را یکی از تعالیم بدیع خود برمی‌شمارند. اما جالب است بدانیم بر خلاف این آموزه‌ی خود، متعصبانه از مسلک خشونت‌طلب علی‌محمد شیرازی دفاع می‌کنند و در عین حال مسلک خود را صلح‌طلب می‌دانند. اما به راستی چگونه می‌توان صلح‌طلب بود و متعصبانه از احکام خشونت‌طلبی دیگران دفاع کرد؟!

 

یک پژوهشگر در زمینه‌ی بهائیت با مبلّغی بهائی، به بررسی حقیقتِ تعصب‌ستیزی بهائیت و تناقض آن با خشونت‌طلبی و صلح‌جویی در این فرقه پرداختند:

پژوهشگر: شما چرا بر خلاف شعارهایتان تعصب کور در پیروی از بهائیت دارید؟!

مبلّغ بهائی: خیر چنین نیست؛ آموزه‌ی ترک تعصبات یکی از تعالیم ابداعی پیشوایان ما هست.(1)

پژوهشگر: اگر تعصب ندارید پس چرا از جناب علی‌محمد شیرازی و مسلکش به نیکی یاد می‌کنید؛ تا جایی که پیامبرخوانده‌ی شما در خصوص کتاب و احکام او می‌نویسد: «فوالَّذی روحی و ذاتی بيده حرفٌ مِن البَيان لأحبُّ عندی عن كلّ مَن فی السموات و الأرض (2)؛ سوگند به آن‌که روح و ذاتم در دست اوست، یک حرف از بيان (کتاب علی‌محمد شیرازی) نزد من محبوب‌تر است از تمام آنچه در آسمان‌ها و زمين است».

مبلّغ بهائی: مگر پیروی از آیین باب و یا تکریم باورهای ایشان، چه منافاتی با آموزه‌ی ترک تعصب ما دارد؟!

پژوهشگر: اشکالش اینجاست که بهائیت خودش رو آیین صلح‌طلب و جنگ‌ستیز معرفی می‌کند، در حالی که به اعتراف عبدالبهاء، کتاب بیان، حاوی احکام خشونت‌آمیز و جنگ‌طلبانه بوده است: «انصاف باید داد، از جمله احکام بیان (: کتاب علی‌محمد شیرازی) ضرب اعناق اهل آفاق (: زدن گردن تمام مردم زمین) و حرق جمیع کتب و صحف و زبر و اوراق (: سوزاندن تمامی کتاب‌ها و نوشته‌ها) و فتح شرق و غرب و هدم بقاع مرتفعه (: نابودی مزارها بود)».(3)

مبلّغ بهائی: خب همان طور که ملاحظه کردید، در آخر عبارت پیشوای ما بهاءالله گفتند که در آیین بهائی این صفات درّندگی به صفات رحمانی تبدیل شده است.

پژوهشگر: دوست عزیز، این، خودش یک تناقض است، به طور مثال، چطور می‌شود با جنگ مخالف بود و در کنارش گفت که تفکرات هیتلر و یا صهیونیست‌ها نزد من از آسمان و زمین محبوب‌تر است؟!

 

 

پی‌نوشت:

1-عباس افندی، خطابات، لانگنهاین آلمان غربی: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به زبان‌های فارسی و عربی، بی‌تا، ج 3، ص 78.

2-فاضل مازندرانی، اسرارالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 129 بدیع، ج 5، ص 333.

3-عباس افندی، منتخباتی از مکاتیب، هوفمایم آلمان: لجنه‌ی ملّی نشر آثار امری به لسان فارسی و عربی، 2000 م، ج 4، ص 221

 

 

خواندن 437 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی