بهائیت در ایران : پیشوایان بهائیت بر خلاف عملکرد خود، در تبلیغاتشان هدف خود را برقرای صلح عمومی عنوان کرده‌ و تحقق آن را نیازمند اقدام و عمل دانسته‌اند. اما اگر به گفته‌ی عبدالبهاء، شعار صلح دوستی هنر نیست و این آموزه باید سیره‌ی عملی بشر قرار گیرد، پس پیشوایان بهائی به جز سر دادن شعارهای توخالی و بدون عمل چه هنری داشته‌اند؟!

بهائیت در ایران : مهمترین دلایل طرح مظلومیت بهائى‌ها که از سابقه‌اى دیرین در نزد سردمداران این فرقه برخوردار بوده و تشکیلات کنونى آن نیز اصرار دارد تا جامعه بهائیت ایران با مظلوم نمایى و تمسک به حربه‌هاى دروغین توجه جهانیان را به وضع خود معطوف دارند، عبارتند از: تخریب وجهه اسلام و انقلاب اسلامى، سرپوش گذاشتن بر ضعف‌هاى عمیق عقیدتى، توجیه جنایات و خیانت‌هاى خود در ایران و جهان اسلام، جذب نیرو و جلب توجه جهانیان و امکانات مختلف مجامع بین المللى، تحت فشار قرار دادن جمهورى اسلامى...

بهائیت در ایران : فرقه بهائیت بر اساس یک هدف ظاهرى و نیز یک هدف باطنى تشکیل شده است. هدف ظاهرى بهائیت عبارت است از جنگ با شرک و بت پرستى، ولى واقعیت بهائیت، چه از جهت فکرى و چه عملى، این هدف را تأیید نمى کند، بلکه هدف باطنى و پنهان آنها، خدمت به فراماسونرى و امپریالیسم جهانى است، که این اصل، محور تمام تلاش هاى بهائیت از زمان ظهور تا به امروز است، و آن هدف ظاهرى را فقط براى اغوا و گمراه کردن ساده لوحان و عوام الناس وبنا به بیان پیامبر خوانده بهائیت اغنام الله ( گوسفندان ) قرار داده‎ اند.(1)