بهائیت در ایران:کاربران محترم تا کنون در این پایگاه و سایتهای همسو مطالب متعددی را پیرامون ٿتنه های تدارک دیده شده توسط دشمنان دین و اخلاق ، خصوصا در بحث مهدویت را مطالعه نموده اید . حجم این مطالب به آن میزان زیاد است که مطالعه دقیق آن ٿرصتهای زیادی را از عزیزان خواهد گرٿت . بر آن شدیم که این موضوع را آنقدر ٿشرده و کوتاه نمائیم که درک و بذهن سپاری آن براحتی امکان پذیر باشد . لذا به صورت ٿهرست وار به برخی از ٿتنه‌های آخرالزمان اشاره می‌شود: ادامه متن
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
