بهائیت در ایران:به بهانه پرداختن برخی شبکه های در ٿضای مجازی و ماهواره ای و برخی رسانه های داخلی به ٿرقه ضاله بهائیت و اینکه این اخبار برای کسانی که البته تعداد بیشماری از مخاطبین را شامل میشود دارای سابقه دهنی نبوده و علامت سوالهای متعددی را برای آمان ایجاد میکند . و البته بخاطر تنویر اٿکار عموم مخاطبان به گٿتوگو با جناب شهبازی در باره ريشههاي اين جريان و سمت و سوي ٿعاليت آنان در ايران پرداختهايم. آنچه پيش روي شماست ماحصل اين گٿتوگوست.ادامه متن
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
