تناقضات در بهائیت آیا قابل توجیه است
بهائیت در ایران : تناقضات در فرقه بهائیت مسئله ایست که حل شدنی نیست و اینکه هیچگاه نمیتواند حتی توسط بیت العدل توجیه شود.
فرقه نیوز: بدلیل وابستگی سران بهائیت به استکبار، دستورات فراوانی مبنی بر آنکه بهاییان نباید بدون اجازه حکومت کوچکترین حرکتی نمایند و باید پیوسته تابع قوانین حکومت باشند وجود دارد.عباس افندی در لوح عزیزاللّه خان ورقا مینویسد: «باری بنص قاطع جمال مبارک روحی لاحبائه الفدا ابداً بدون اذن و اجازه حکومت جزئی و کلی نباید حرکتی کرد؛ و هر کس بدون اذن حکومت ادنی حرکتی نماید مخالفت بامر مبارک کرده است و هیچ عذری از او مقبول نیست…»(گنجینه حدود و احکام، باب هفتاد و پنجم، ص ۴۶۳)
در بهاییت تبلیغ واجب است و لذا مطابق نص زیر واجب است بهاییان تبلیغ را بر هر کاری مقدم بدارند. میرزا حسنعلی مازندرانی میگوید: «امری که الیوم واجب و لازمست تبلیغ امرالله بوده و خواهد بود، چنانچه در اکثری از الواح نازلشده باید آن جناب بکمال حکمت باین امر اکبر اعظم مشغول باشند …»(آثار قلم اعلى، ج ۶، ص ۱۶۷)
حالا که اطاعت از حکومت واجب است، چرا در کشورهای اسلامی که تبلیغ بهاییت ممنوع است بهائیان تبلیغ میکند و بر خلاف قوانین حکومتی بر تبلیغ پافشاری میکنند؟
به چه دلیل علیرغم وجوب تبلیغ در بهائیت آنها در اسرائیل تبلیغ نمیکنند؟!
به هر ملاحظهای که در اسراییل تبلیغ بهاییت نمیشود، در کشورهای اسلامی نیز نباید چنین شود؛ اما برای تبلیغ در کشورهای اسلامی از هیچ اهرم فشاری فروگذار نمیکنند و شدیدترین تحریمها و فشارها را از طریق کشورهای غربی حامی خود بر این کشورها وارد میکنند. آیا یک هزارم این فشارها بر اسراییل اعمال میشود؟ آیا بهاییت و در رأس آن بیت العدل، برنامهای برای اعمال فشار بر اسراییل جهت محقق کردن تبلیغ دارد؟
در مجموع رفتار دوگانه بیت العدل با تبلیغ در کشورهای اسلامی و اسراییل و عمل دوگانه به دستورات فرقهای و عدم اجرای احکام بهاییت شدیداً رفتار بیت العدل را زیر سوأل قرار میدهد. آیا این مسئله نشان دهنده رابطه بهائیت با اسراییل و فدا شدن همه چیز بهاییت از طرف بیت العدل جهت نیل به هدف نزدیکی به اسرائیل نیست؟
طبق نص زیر هیچ کس حق توجیه و تعبیر و تفسیر احکام را ندارد حتی بیت العدل. در بهاییت ظاهر حکم حجت است.
ممکن است بهائیان این مطالب را به نوعی به تفسیر بیت العدل توجیه کنند برای جلوگیری از این مسئله حکمی از کتب بهائی ارائه می شود که به موجب آن بیت العدل حق این را ندارد که ظهور دستورات را سرکردگان فرقه را به گونهای دیگر توجیه کند.
«مقصود از تأویل اینکه از ظاهر خود را محروم ننمایند و از مقصود محتجب نمانند. مثلاً اگر از سماء مشیت فَاغْسِلُوْا وُجُوْهکُمْ نازل شود تأویل ننمایید که مقصود از غُسل، غُسلِ وَجهِ باطن است و باید به آب عرفان او را غُسل داد و طاهر نمود و اَمثال آن …»(مجموعه اقتدارات، ص ٢٧٩ و ٢٨۴)