فارسی
English (UK) 
سردرگمي بهائيت در اجرای تقويم مبهم «بديع»
بهائیت در ایران : تقويم بديع، عنواني است كه در كتابهاي منتشر شده بهائيان به چشم ميخورد؛ آري بهائيان تاريخ خود را با عنوان بديع نامگذاري ميكنند. اين تقويم كه نه قمري است و نه شمسي، ۱۹ ماه دارد و هر ماه ۱۹ روز.
این تقویم، تا به امروز به لقمهاي گلوگير براي بهائيان تبديل شده بود، به گونهاي كه آنان نميدانستند با آن، چه كنند؛ نسخهاي مجهول بود كه سرانشان براي آنان پيچيده بودند و آنان نيز نه راه پيش داشتند و نه راه پس، از اين رو در نامه ها و ... خود يا از تاريخ شمسي استفاده ميكردند يا از تاريخ ميلادي.
اين تقويم شگفتانگيز به اندازهاي مبهم بود كه سران بهائيت و بيت العدل اسرائيل نيز ۱۷۱ سال در تنظيم آن مبهوت مانده بود و پس از گذشت ۱۷۱ سال از آغاز آن، به تازگي (امسال) توانستند براي آن كه از زير بار فشار نقد نويسان فرار كنند، چارهاي انديشيده و دستور العملي را براي محافل روحاني ملي ارسال كنند كه همگي بدانند كه از اين پس بايد از اين تقويم براي ثبت تاريخهاي خود استفاده كنند.
اين تقويم را شگفت انگيز خوانديم، زيرا همه معيارها و ملاكهاي تقويمهاي شمسي، قمري و ميلادي را در هم شكسته و قانون جديدي را پديد آورده است، قانوني كه با هيچ ملاك علمي و عقلي همخواني ندارد. براي نمونه:
- ماههاي سال در اين تقويم ۱۹ ماه است.
- روزهاي ماه، ۱۹ روز.
- روز به هنگام غروب آفتاب پايان مييابد و از غروب آفتاب روز جديد آغاز ميشود.
این دستور العمل بهائیت، یعنی خلاف جریان آب شنا کردن، یعنی خلاف خلقت، یعنی خلاف نظم حاکم بر جهان هستی...
همانگونه که مستحضرید، مدت زمان یک ماه، تقریباً برابر است با مدت زمانی که طول می‌کشد تا کره ماه یک دور کامل به دور کره زمین بچرخد و این زمان همان حدود ۳۰ روز است.
حال که قاعده تعیین مدت زمان یک ماه بر اساس قانون طبیعت روشن شد، جای این پرسش است که: «بهائیان بر اساس کدام قاعده و قانون، تعداد روزهای ماه را به ۱۹ روز تقلیل دادهاند؟»
قاعده ۲۴ ساعت بودن روز هم كه روشن است و اينكه از چه زماني شروع ميشود و چه هنگام پايان مييابد...
جاي شگفتي دارد كه سران بيت العدل در پيامي كه براي رونمايي از تقويم بديع صادر كرده، مينويسد: «گزينش تقويمي جديد در دوره هر پيامبر نمادي از قدرت ظهور الهي براي ايجاد تحول در درك انسان از حقايق مادي، اجتماعي و روحاني است و از اين طريق لحظات و ايام مقدس مبرز ميگردد، جايگاه نوع بشر در زمان و مكان باز انديشي ميشود و روند زندگي از نو شكل ميگيرد.»[۱]
اين نوشته سئوالات فراوانی را برای انسان به وجود میآورد:
۱. گزينش تقويم در دوره هر پيامبر را نماد از قدرت ظهور الهي ميداند، در حالي كه ۱۷۱ سال از اين تقويم گذشته و بهائيان پس از دو قرن از تقويم خود رونمايي ميكنند نه در زمان حسين علي بهاء؛ یعنی خدای بهائیان اینقدر ناتوان بود که در زمان خود نتوانست ظهور خود را نمایان کند، از اینرو این کار را بر عهده سران بعدی بهائیت گذاشت تا پس از حدود دو قرن این کار را انجام دهند؟
۲. آيا تا به حال كه از تقويم بديع رونمايي نشده بود، بهائيان نمادي از قدرت ظهور الهي براي ايجاد تحول در درك انسان از حقايق مادي، اجتماعي و روحاني نداشتند؟ به عبارت سادهتر، بهائيان تا به امروز حقايق مادي و اجتماعي و روحاني را درك نميكردند و اين سبب شد كه شما با رونمايي از تقويم بديع به درك كردن آنان كمك كنيد؟
۳. آیا بهائیان تا به امروز ایام مقدس و نحس خود چون روز میلاد باب و بهاء را بر اساس تقویم قمری یا میلادی محاسبه نمیکردند؟ این سخن جای تعجب دارد، یعنی در این دو قرن، لحظات و ایام بهائیت مبرز نشده بود؟ یعنی کسی نمیدانست یا نمیتوانست محاسبه کند که علی محمد شیرازی یا حسین علی نوری در چه روزی به دنیا آمدهاند و در چه روزی مردهاند؟
۴. شما با این تقویم شگفتانگیز، چه باز اندیشیای در جایگاه نوع بشر در زمان و مکان به وجود آوردهاید؟
۵. آیا قرار است از امسال که این تقویم را اجرا میکنید، روند زندگی شما از نو شکل بگیرد، پس این دو قرن که گذشت، چه میشود؟
۶. قرار است چه چیز زندگی شما نو شود؟ دین شما، توحید شما، قبله شما، چه چیز؟ یعنی در این دو قرن فرصت نو شدن نبود؟
۷. آیا دین است که روند زندگی را تغییر میدهد یا تقویم؟ آیا بهائیان روز و ماه و سال و شیوه شمارش آنها را سبب تغییر روند زندگی میدانند، یا دین را؟
آري، همه اديان براي خود تقويمي دارند: يهوديان عبري، مسيحيان ميلادي و مسلمانان هجري؛ اما اين به اين معنا نيست كه نظام طبيعت را در نظر نگرفته باشند و سال و ماه و روز را برهم ريخته باشند. ماه در همه اديان بر اساس نظام آفرينش ۳۰ روز دارد و سال ۱۲ ماه.
۱۲ ماه بودن سال، قانون طبیعت است؛ خدای سبحان در قرآنی که بهائیان نیز آن را قبول دارند میفرماید: «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً في كِتابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْض»[۲] و اين بحثي علمي است كه با نظام آفرينش درگير است، نه امري دلبخواهي كه چون ما ميخواهيم ۱۹ را مقدس بشماريم، ماه و سال و روزمان نيز بايد بر اساس اين عدد تنظيم شود...
حضرت عيسي(عليه السلام) ۱۹ قرن پيش از ميرزا حسين علي و پيامبر خاتم (صلي الله عليه و آله و سلم) ۱۳ قرن پيش از حسين علي ميرزا ميدانستند كه ماه ۳۰ روز است و سال ۱۲ ماه، چون الهي و آسماني بودند؛ ليكن پس از اين زمان طولاني و پيشرفت علم، چگونه پيامبري كه مدعي آسماني بودن است و در قرن اتم پيدا شده، از اين قانون طبيعي جهان آفرينش، تخلف ميكند؟ اميدواريم پيروان او پاسخي براي اين همه معما داشته باشند؟
پانوشت:
۱. پيام ۱۰ ژوئيه ۲۰۱۴ به محافل روحاني ملي.
۲. سوره توبه، آيه ۳۶.
