بقیه الله در قرائت بهائیت

بهائیت در ایران برداشت شده از پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب :  نکته‌ی جالب در آثار و کتب رهبران بهائی این است که برای رد و بطلان اساس عقاید این فرقه، تمسک به همین کتاب‌ها کافیست. اما از آن‌جایی که مبلّغان بهائی دریافتند که وجود این تناقضات، اساس آئینشان را زیر سؤال می‌برد، درصدد توجیه این به اصطلاح سوتی‌ها، برآمدند.
یکی از اصطلاحاتی که در آثار علی‌محمد شیرازی (باب) وجود دارد، اصطلاح «بقیة‌الله» است. در برخی از آثار علی‌محمد شیرازی (باب)، می‌خوانیم که او خود را عبد بقیة‌الله معرفی می‌کند و وجود خود را به کلّی، فدای حضرت بقیة‌الله (عجّل الله تعالي فرجه الشريف) می‌داند.[1]
مبلّغان بهائی، برای اینکه ادعای قائمیت علی‌محمد شیرازی، به واسطه‌ی سخنان خودش زیر سؤال نرود، منظور علی‌محمد شیرازی را از کلمه‌ی بقیة‌الله، به حسینعلی‌نوری رهبر بهائیان، تفسیر کرده‌اند؛ هم‌چنان که می‌گویند: «حضرت باب، خود را به کلّی فدای ظهور حضرت بهاءالله می‌کنند، چنان‌چه در یکی از آثار می‌فرمایند: «یا بَقیةَ‌الله قَد فَدیتُ بِکُلِّی لَکَ و رَضیتُ السَّبَّ فِی سَبِیلِکَ وَ مَا تَمَنّیتُ إلّا القَتلَ فِی مَحبَتِک [2]؛ ای بقیة‌الله، به تحقیق فدا شدم به کلّی برای تو و راضی شدم به مورد سبّ و لعن قرار گرفتن در سبیل تو و تمنایی جز کشته شدن در راه محبّت تو ندارم».[3] اما در پاسخ به این توجیه مضحک باید گفت:
اولاً: علی‌محمد شیرازی (باب)، که بهائیان او را امام دوازدهم شیعیان می‌خوانند، چندین‌بار اعتراف کرده که امام زمان و یا همان بقیة‌الله (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، فرزند امام یازدهم شیعیان و نام پدر بزرگوار ایشان، امام حسن عسکری (علیه‌السلام) می‌باشد.[4] همچنین علی‌محمد، مطابق نظر شیعیان و برخلاف ادعای بهائیت، برای ایشان، از دو غیبت صغری و کبری، یاد می‌کند.[5] که هیچکدام از این صفات نه در خود علی‌محمد شیرازی (باب) موجود است و نه در رهبر بهائیان (بهاءالله).
ثانیاً: واژه، لقب و اصطلاح بقیة‌الله؛ از زمان امامان معصوم (علیهم‌السلام) تا کنون، در مورد امام دوازدهم شیعیان به کار می‌رفته و می‌رود. هم‌چنان که در روایتی از امام صادق (علیه‌السلام) می‌خوانیم، شخصی از امام صادق (علیه‌السلام) سؤال کرد: آیا رواست كه به امام زمان (عجّل‌الله فرجه‌الشریف) به عنوان سلام بر تو، «سلام بر تو ای امیرمؤمنان» یاد كرد؟ حضرت فرمودند: «خیر؛ زیرا خداوند تنها علی (علیه‌السلام) را به این لقب نامیده است. نه قبل او كسی به این لقب نامیده شده و نه پس از او. آن شخص پرسید: پس چگونه بر قائم آل محمّد (عجّل الله تعالی فرجه‌الشریف) می‌بایست سلام كرد؟ فرمود: می‌گویید: "السلام علیک یا بقیة الله"».[6]
پس دریافتیم که این لقب، تنها در مورد امام دوازدهم شیعیان و به عنوان لقب اختصاصی ایشان، به کار رفته است. بنابراین به کار رفتن این واژه، آن هم توسط فردی آگاه به این مسأله، در مورد غیر، نیازمند دلیل است. در نتیجه نمی‌توان انکار کرد که منظور علی‌محمد شیرازی از بقیة‌الله، شخصی غیر از امام دوازدهم شیعیان بوده است.

پی‌نوشت:

[1]. عباس افندی، مقاله شخصی سیاح، آلمان: مؤسسه مطبوعات امری، بی‌تا، ص ۳ و ۴.
[2]. همان. 
[3]. کانال تلگرام، وابسته به فرقه‌ی ضالّه‌ی بهائیت، (برای جلوگیری از تبلیغ آن، نام یا لینکش ذکر نمی‌شود).
[4]. علی‌محمد شیرازی، احسن القصص، چاپ بابیان، ص 2.
[5]. فاضل مازندرانی؛ اسرار الآثار، بی‌جا: مؤسسه ملی مطبوعات امری، ۱۲۴ بدیع، ج۲ صص 8-7.
[6]. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، به نقل از سایت ادیان‌نت، ج‏24، ص 211.