×

هشدار

JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 667

دشمنی بهاییت با انقلاب اسلامی

یکشنبه, 17 آبان 1394 23:36 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم
Untitled 7

دشمنی بهاییت با انقلاب اسلامی

حکومت پهلوی که با کودتای انگلیسی سوم اسفند 1299 قدرت را در ایران از آن خود ساخت در دهه‌های 40 و 50 فرصت زرینی را برای بهائیان فراهم ساخت تا با قبضه‌ی پست‌های کلیدی عقده‌ی دیرین خویش را باز کنند.

بهاییت و انقلاب اسلامی

بگذارید از اول مرور کنیم که از کجا و چطور استارت نامبارک این فرقه ضاله زده شد،داستان اینگونه است که:جوانی شیرازی به نام «علی ‌محمد» حدود صدو شصت و اندی سال پیش مدعی شد باب (علم) امامان شیعه (ع) و نماینده‌ی آخر ایشان؛ حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. اندکی بعد ادعای «قائمیت» و «رسالت» و حتی «ربوبیت» کرد و با آوردن کتابی سست و بی ریشه، اسلام و قرآن جاویدان را منسوخ شمرد. این در حالی بود که در بحث با عالمان شیعه در تبریز و اصفهان نتوانست آنان را نسبت به «بابیت» خویش متقاعد کند و به دلیل اشتباهات و تناقض‌گویی‌هایش شبهه‌ی «خبط دماغ» بودنش را در ذهن عالمان ایجاد کرد و عاقبت حکومت وقت ایران وی را در گوشه‌ای از شمال ایران به بند کشید.جمعی از سر سادگی و برخی با مقاصد پنهان به باب گرویدند و او را تبلیغ نمودند و دوری او از دسترس مردم زمینه را برای «افسانه ‌سرایی» و «بزرگ‌ نمایی» باب هموار نمود. دست‌های آلوده‌ی خارجی‌ها و خیانت‌کارانی از داخل حکومت، ماده‌ی فتنه را غلیظ‌تر ساخت. با افزایش شکاف باب و یارانش که سودای سلطنت بر ایران و جهان در سر داشتند با توده‌ی مردم که از علمای دین خط می‌گرفتند کار به آشوب و خون‌ریزی در کشور کشید. اما بزرگ ‌مرد تاریخ ایران؛ امیر کبیر؛ آن راد مرد اصلاح‌گر در شعبان 1266 باب را در تبریز اعدام و در شعبان سال بعد حسینعلی بهاء را به عراق تبعید کرد و پس از ناکامی «بابیان» در ترور شاه قاجار، باقی‌ مانده‌ی آنان را قلع و قمع نمود و ایران عزیز تا آغاز عصر پهلوی از تاخت و تاز رسمی بابیان و بهائیان مصون ماند اما «عناد» و «تضاد» این گروه اندک با ملت مسلمان ایران پایان نگرفت. حکومت پهلوی که با کودتای انگلیسی سوم اسفند 1299 قدرت را در ایران از آن خود ساخت در دهه‌های 40 و 50 فرصت زرینی را برای بهائیان فراهم ساخت تا با قبضه‌ی پست‌های کلیدی عقده‌ی دیرین خویش را باز کنند. اما با پیروزی انقلاب اسلامی تشکیلات بهائیت با تمام شاخ و برگ‌هایش برچیده شد. تضاد بهائیان با ایران و اسلام پایان‌پذیر نبود و پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامیبا دستان پرتوان حضرت امام خمینی ، دست در دست نظام سلطه در برابر نظام جمهوری اسلامی ایران در موضع «براندازانه» قرار گرفت و هر روز رنگ و نیرنگ تازه‌ای از آن‌ها در جراید و سایت‌ها انتشار می‌یابد. (تلخیصی از سرسخن ویژه‌نامه شماره‌ی 29 ایام).

براستی خود ما بهترین نگاهبانان اخلاقی و اندیشه‌ای خانواده‌هایمان هستیم. فراموش نکنیم هدف اصلی ترویج بهائیت در ایران، مقابله‌ی جدی و هدفمند با معارف مهدوی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و براندازی نظام خون ‌رنگ و مقدس جمهوری اسلامی و تسلط بر ایران است و در این راه به گواه تاریخ از هیچ کوشش و تلاشی فروگذار نکرده‌اند.

 

 

خواندن 1335 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی