بهائیت در ایران: " محاکمه و بررسی عقاید و احکام و آداب و تاریخ باب و بهاء " نام کتابی است که به همت دانشمند گرانقدر و محقق بزرگ علامه مصطفوی در سال 1344 به زیور طبع آراسته شده است. این کتاب در آغاز به اصول ده گانه اسلام که به نوشته مولف، اسلام عزیز برآن استوار است پرداخته و در نهایت به اصول اعتقادی فرقه ضاله بابیت و بهائیت می پردازد. مطالعه ی این تألیف را به محققان و پژوهشگران توصیه می نمائیم.
این کتاب از سایت بهائیت در ایران قابل دریافت است.
زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).
شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.
علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.
سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري شيخيه را برعهده گرفت.
عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.
فارسی
English (UK) 
