نکته کوتاه خواندنی

بهائیت در ایران : عبدالحسین آیتی به نقل یکی از همراهان عبدالبهاء در سفر اروپایی‌اش، خاطره‌ای بدین مضمون را از اقامت در پاریس نقل می‌کند: «در پاریس شبی با عباس افندی مشروب می‌خوردیم، اسرار قلب خود را گفت و دانستم که هیچ دینی ندارد». این در حالیست که نوشیدن مسکرات در بهائیت حرام است و در این صورت، دلیلی بر باقی ماندن سایر پیروان بر بهائیت وجود ندارد.

بهائیت در ایران : در طول سالهای متمادی و از زمان اشغال سرزمینهای فلسطین توسط اسرائیل غاصب تا کنون اعلامیه ای ، بیانیه ای و.... در محکومیت رژیم اسرائیل از سوی نهاد رهبری تشکیلات بهائیت دیده یا شنیده اید . تقریبا تمامی سازمانهای بین المللی هر از چند گاهی نسبت به جنایات اسرائیل واکنش نشان داده و در محکومیت این جنایات اطلاعیه یا بیانیه صادر میکنند . دریغ از یک اظهار نظر از سز سوی مدعیان صلح عمومی . که البته یکی از نشانه‌های هم‌بستگی بهائیان با رژیم صهیونیستی، حمایت آنان از سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی این رژیم غاصب و کودک‌کش است. از این‌رو سکوت معنادار فرقه‌ی بهائیت، در قبال سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی اسرائیل در جنایات صبرا، شتیلا و قانا و محاصره‌ی طولانی مدت غزه، کشتار کودکان، زنان و سالمندان بی‌گناه و تخریب مساجد و مدارس و مراکز تحت نظارت سازمان ملل؛ از دیگر نشانه‌های این پیوند عمیق است.

نکته :

بهائیت در ایران : شوقی افندی در یکی از توقیعات خود مدعی شده است: «امر بهائی قصدش آن نیست که بر تعداد نظامات دینی که چندین نسل است به واسطه اختلاف پیروانشان آرامش جهان را بر هم زده‌اند بیفزاید، بلکه این آئین جهانی در قلوب هریک از پیروانش عشق و محبت تازه‌ای را به وجود آورده که نسبت به جمیع ادیان که پیروانشان در جامعه بهائی وارد شده‌اند عشق بورزند».(1)