بهائیت در ایران : فرقه بهائيت از جمله مسلك‏هاى بشرى بى‏بنياد است كه فاقد اصول، معيارها و ملاك‏هاى دينى قوى و مستند مى‏باشد؛ عقايد و اصول فكرى آن نه تنها فاقد شالوده مستحكم اديان آسمانى است، بلكه از لحاظ اصول و معيارهاى اوليه شكل‏گيرى و منابع مستند، كاملاً ضعيف و غيرعلمى است به همين دليل نقد اين فرقه در قالب انتقادهاى رايج در علوم مربوط به اديان و مذاهب امكان ندارد و به تعبير ديگر از آنجا كه فرقه بهائيت در مورد مسائل اعتقادى گنگ و نامفهوم بوده و آسمان و ريسمان را به هم بافته، ساختار فكرى و عقيدتى منسجم و مستقلى ندارد و قابل دفاع و استناد نيست. از اين رو به هيچ وجه توان اقناع افراد آگاه و تيزبين را ندارد و تنها صاحبان و متوليان آن، با استفاده از ابزارها و شگردهاى سياسى، تبليغاتى، اجتماعى، اقتصادى و...، در گوشه و كنار جامعه سعى مى‏كند افراد ساده و كم‏اطلاع را فريب داده و جذب نمايند. برخى از اين اشكالات و انتقادات عمده عبارتند از:

بهائیت در ایران : در آموزه هاي بهائيت روحي متضاد و ناسازگار با تعاليم انساني وجود دارد و سران تشکيلات علي رغم اينکه سعي دارند خلاف آن را ثابت کنند ديده مي شود که احکامي از سوي تشکيلات به افراد القاء کرده و مي کنند که ضديت با روح انسانيت دارد . چندي پيش خبري در رسانه ها منعکس شد مبني بر اينکه فردي بهائي با يکي از محارم خويش زنا نموده ، براي اينکه مشخص شود شخص خاطي با چه انگيزه و زمينه هايي اقدام به چنين عمل شنيع نموده است لازم است که با مباني آموزه هاي بهائيت در امر ازدواج آشنا گرديم .

بهائیت در ایران :  آیا گردن زدن، سوزاندن کتاب، تخریب اماکن و قتل عام غیرمؤمنین، خلأ جامعه بشری و نیاز انسان در 200 سال پیش بوده که علی محمدشیرازی (باب) برای انسان و بشریت به ارمغان آورده؟!