بهائیت در ایران :  اوایل آبان ماه 1400، نشست اینترنتی «ادیان و اندیشه‌ها» به ابتکار یکی از رسانه‌های برانداز برگزار شد. در این سمینار آنلاین، «کیارش عالی‌پور» عضو جامعه مسیحیان و سخن‌گوی سازمان حقوق بشری ماده 18، «فرهاد ثابتان» استاد اقتصاد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا و یکی از سخن‌گویان تشکیلات بهایی و تعدادی دیگر از مخالفین جمهوری اسلامی حضور داشتند.

بهائیت در ایران : فراموش نکنیم پس از اعلام تعطیلی مراکز بهائی در ایران، تشکیلات بهائی به تعهد خود پایبند نبود و تنها به تغییر تاکتیک ها روی آورد. از این رو در جلسه اعضای تشکیلات جهانی بهائی با رهبران بهائی ایران در استانبول (سال 1386 ش)،آنچه بعنوان راهبرد مورد توجه وتاکید قرار گرفت  ضرورت برقراری ارتباط با هدف نفوذ و تأثیرگذاری در ارکان دولتی، مجامع فرهنگی، رسانه‌ها و شخصیت‌های تأثیرگذار بود.

با حکم دادستانی کشور بر ممنوعیت فعالیت بهائیت در ایران، محفل روحانی بهائیان ایران در سال 1362 ش، اقدام به ارسال نامه‌ای به دادستانی کشور می‌کند و در آن از تعطیلی فعالیت های تشکیلات بهائیت در ایران سخن می‌گوید.(1) اما اعتماد به تعهد فرقه تبشیری و استعماری بهائیت در حقیقت ساده لوحی است؛ چرا که تشکیلات بهائی نه تنها لحظه ای فعالیت خود را در ارض موعودش ایران متوقف نکرد، بلکه با توسل به شگردهایی نوین، سعی در توسعه تحرکاتش نیز داشت.

بهائیت در ایران : اخراج بهائیان از قطر بدان معنی است که تشکیلات بهائیت، بر خلاف تهمت‌هایی که به جمهوری اسلامی در برخورد عقیدتی با متخلفین بهائی می‌زند؛ کشوری مثل قطر هم با سیاست درهای باز، تحمل خیانت و جاسوسی آنان را ندارد.

چندی پیش موجی از اعتراضات تشکیلات بهائیت در پی اخراج بهائیان از کشور قطر رسانه‌ای شد. اعتراضاتی که تشکیلات جهانی بهائی ضمن انتقاد به اقدام مقام‌های دولت قطر، قراردادن نام اعضای این فرقه در فهرست سیاه و اخراج آن‌ها را معادل «پاکسازی مذهبی» عنوان کرد. به همین مناسبت بانی دوگال، نماینده ارشد تشکیلات جهانی بهائی در سازمان ملل گفت: ‌«این روند دیپورت به معنای پاکسازی مذهبی است، اگر ادامه پیدا کند تمام یک جامعه مذهبی می‌تواند در چند سال از بین برود».(1)