بهائیت در ایران : عبدالبهاء در توجیهی غیرمستند و غیرمنطقی، اختصاص خانه‌ی متوفی به فرزند بزرگ پسری را به تبعیت از میراث نبوت در پیامبران دانسته و پسر بزرگ را مسئول رسیدگی به امور خانواده معرفی کرده است! اما به راستی اگر پسران بهائی هم به تبع عبدالبهاء از این وظیفه‌ی اخلاقی‌شان شانه خالی کردند، تکلیف خانواده‌ی متوفی و شعار پوشالی تساوی‌طلبی چه خواهد شد؟!

نکته :

بهائیت در ایران : بارها در مطالب متعدد به خشونت تمام عیار بهائیان در مقابل مخالفان پرداخته ایم اما نکته قابل تامل این است که بهائیان مدعی‌اند پیامبرخوانده‌ی بهائیت، پیروانش را حتی از بحث و مشاجره با دیگران نهی کرده بود. پیشوایان این فرقه به تسلیم بودن محض در برابر ظالمین و ستمگران امر کرده‌اند. اما جالب است بدانیم که پیشوایان بهائی در عین حال، به داشتن نوکران و محافظانی قمه به دست و یاغی نیز افتخار می‌کردند.

بهائیت در ایران: مظلوم‌نمایی یا قربانی‌نمایی، یک استراتژی برای جلبِ توجهِ دیگران بوده که به دلایلِ گوناگونی همچون برانگیختن حسّ ترحم و تغییرِ دیدگاهِ مردم، صورت می‌گیرد. از این‌رو فرقه‌ی بهائیت برای پنهان کردن خیانت‌ها و جنایات خود علیه مردم ایران، از این استراتژی برای جلب حمایت افکار عمومی استفاده کرده و تلاش دارد تا مظلومیتی تاریخی برای مسلک خود تصویرسازی کند. در این راستا مبلّغین تشکیلات بهائیت بدون اشاره به جنایات اسلاف بابی خود، تلاش دارند تا با نگاهی یک‌سویه به جریان بابی‌گری، سرکوب بابیان در زمان قاجار را تنها حاصل دگراندیشی آنان معرفی نموده و چهره‌ی واقعی اسلاف خود را پشت دروغ، پنهان سازند.