محروم از المپیک

نوشته شده توسط کامران نجفی

بهائیت در ایران : مقایسه رفتارهای ملاحظه دار سیاسی

تابستان سال2012، تنها يک روز مانده به برگزاري بازيهای المپيک لندن، باراسکيف خريستو ورزشکار دو ميدانی پرش سه گام يونان، به دليل توهين به سياه پوستان آفريقايي از حضور در اين مسابقات محروم شد. وی بر روی صفحه توييتر خود نوشته بود: با وجود سياهان آفريقايی پناهنده در يونان ... پشه های غرب نيل حداقل غذای خانگی خواهند خورد.

 رئيس هيئت ورزشی يونان پس از انتشار اين نوشته در واکنش به اين رويداد اعلام کرد که خريستو با اين اقدام اصول ارزشی بازيهای المپيک را نقض کرده است و ديگر نمی تواند هيئت يونانی را همراهی کند.

رفتار نژاد پرستانه در همه ی دنيا نکوهيده وناپسند است و همگان بر اين موضوع متفق القولند که ملاک برتری افراد، رنگ پوست و مليت آن ها نيست. حال به نظر شما اگر رهبری از بهاييان جای رييس هيئت ورزشی يونان بود چه می کرد؟

شايد می بايست طبق آيين بهايی و وحدت عالم انسانی[1] آن بهايی نيز او را از ليست ورزشکاران حذف مي کرد .

ولی اشتباه می کنيد زيرا سياهان آفريقايي استثنا هستند.

در اوائل قرن بيستم، جناب عبدالبهاء در سخنرانی خود، در مقام تعريف و تمجيد از سياهان آمريکايی و مقايسه ی آنان با سياهان آفريقايی، چنين می فرمايند:

مثلا چه فرق است ميان سياهان افريک و سياهان امريک اينها خلق الله البقر علی صورة البشرند؛ ‏آنان متمدن و با هوش و با فرهنگ ‏هستند‏(خطابات ، ص 119) .

بله! بنا به فرموده ي جناب عبدالبها سياهان افريقايي استثنا هستند چون آن ها گاوند نه انسان ‏و ازين استثناها چه زياد است[2]

و اين است معنای وحدت عالم انسانی در نظر بهاييان! لسان الغيب چه زيبا سروده است :

جز قلب تيره هيچ نشد حاصل وهنوز   ......   باطل در اين خيال که اکسير می کند

 پی نوشتها :

[1]يکی از ۱۲ تعليم اجتماعی دين بهائی است. اين تعليم، هدف اصلی دين بهائی است. جميع تعاليمی که در دين بهائی آمده‌است حول اين محور يعنی وحدت علم انسانی می‌گردد(مقدمه‌ای بر آئين بهائی ص17) .به اعتقاد بهائيان وحدت عالم انسانی، نياز بارز زمانی است که در حال حاضر جهان در آن وجود دارد. وحدت خانواده، وحدت قبيله، وحدت حکومت شهری و وحدت ملی ايجاد شده است واکنون هدفی که دنيا برای رسيدن به آن تلاش می‌کند وحدت عالم انسانی است. مرحله ايجاد کشورها به پايان رسيده‌است. آشوب ناشی از برخورد قدرت‌های ملی به نهايت خود می‌رسد و دنيا که در جهت کمال پيش می‌رود بايد وحدت و تماميت روابط انسانی را بشناسد(جلوه مدنيت جهانی، شوقی افندی،، صفحه 110)

[2]الف:شيعيان :بهاالله دراشراقات از آنان با تعابيري چون "شيعه شنيعه" و "پستترين حزب و امت" ياد كرده ب: در همان جا علماي تشيع را (به دليل نپذيرفتن ادعاي باب و بهاء) با تعبير <فراعنه و جبابره> و پراكندگان <اوهام> در بين مردم مورد طعن و لعن قرار داده است و..( پس گفتن گاو, شنيعه و لعن جزو وحدت عالم انسانی است)

منبع : وبلاگ یار جوان