آیا از دفاع سازمان ملل از بهائیت باید  تعجب کرد ؟ 

بهائیت در ایران : اینکه سازمان ملل بر خلاف منشور ابتدائی خود و صرفا با نظر صاحبخانه عمل می کند برای شما غیر قابل باور است ؟  به گذشته بر نگردیم همین روزهای گذشته بود که دبیر کل این سازمان با کمال وقاهت پشت تریبون قرار گرفت و اعلان نمود بخاطر برخی فشارها نام عربستان را بعنوان عامل کودک کشی در یمن حذف کرده است نوع رفتار مستاجر باید تابعی از رفتار صاحبخانه باشد . حالا حمایت از فرقه ضاله بهائیت که جای خود دارد .

 فرقه‌ی بهائیت که موجودیت و پویایی خود را زیر چتر حمایت‌های نهادها و دولت‌های خارجی، مخصوصاً در زمان فعلی آمریکا و اسرائیل می‌یابد، از بدو تشکیل خود تا کنون، تن به حمایت از سیاست‌های این دولت‌ها، از کمک در فتح ویتنام به آمریکا گرفته [1] تا کمک به فرانسه در حفظ مستعمراتش [2] و... داده است.
یکی از نهادهای حامی فرقه‌ی بهائیت که از ابتدای پیدایش، وابستگی، جانب‌داری و گام برداشتن در راه تأمین منافع ابرقدرت‌ها را در پیش گرفته، سازمان ملل متحد می‌باشد. سیاست‌های این فرقه در قبال سازمان ملل، از بدو پیدایش این سازمان (در سال 1945 م)، تا کنون، دفاع از ماهیت و عملکرد آن و در مقابل، به رسمیت شناخته شدن و حمایت‌های بی‌دریغ این سازمان، از فرقه‌ی بهائیت است.
به همین منظور، در یکی از برنامه‌های شبکه‌ی «آئین بهائی»، ماهیت سازمان ملل، مطابق با تعالیم بهائیت معرفی می‌شود و بیان داشته می‌شود: «دیانت بهائی، سال‌ها قبل از تأسیس جامعه ملل، در نظام و ساختار پیشنهادی خود برای اداره‌ی جهان، سازمان و نهادهای قدرتمندی را پیش‌بینی کرده بود که یکی از این نهادها، محکمه‌ی بین‌المللی بود... بهائیان، هرچند تشکیل جامعه ملل و سازمان ملل متحد و سازمان‌های وابسته را کافی نمی‌شمارند، اما مغتنم می‌دانند و آن‌ها را در مسیر تحقق آرمان‌های صلح‌طلبانه‌ی دیانت بهائی، محسوب می‌کنند.».[3]
اکنون می‌گوییم سازمان‌مللی که بهائیان، آن را وعده داده شده‌ی خود می‌خوانند، الزاماً نمی‌تواند برای دفاع از ملّت‌ها باشد؛ چرا که نمایندگان آن از سوی دولت‌ها تعیین و برای حل مناقشات دولت‌ها با یکدیگر است، آن هم با پایین رفتن کفه، به سود دولت‌هایی که قدرت بیشتری دارند. سازمان مللی که بهائیان بر خلاف دستور رهبرشان مبنی بر عدم مداخله در سیاست [4]، حرص عضویت در نهادهای مختلف آن را دارند؛ با گرفتن پول، به حمایت از کشورهای جنگ‌طلب پرداخته و در جهت برقراری صلح، هرکجا که به ضرر قدرت‌های بزرگ باشد، حرکت نمی‌کند؛ بطور مثال، اسم رژیم سعودی را از فهرست ناقضان حقوق کودکان خارج می‌سازد![5] و هیچ‌گاه متعرض رژیم کودک کش صهیونیستی نمی‌شود!
این در حالیست که حمایت از چنین سازمانی، با رسالت ادیان سازگار نیست، چرا که ادیان متکفل امور ملت‌ها و دفاع از مظلوم هستند؛ اما متأسفانه فرقه‌ی بهائیت، این سازمان جانب‌دار را وسیله‌ای برای تحقق شعار صلح بهائیت، معرفی می‌کند.
و در آخر با نگاهی اجمالی به گزارش‌های هدف‌دار و غیرمنصفانه‌ی سازمان ملل در دفاع از بهائیان ایران و در مقابل، سکوت این سازمان در مقابل کشتار و سرکوب مردم فلسطین، یمن، بحرین و...، به خوبی دست پنهان و در برخی اوقات آشکار صهیونیست و جهان امپریالیست را در پس تصمیم‌گیری‌ها و جبهه‌گیری‌های این سازمان وابسته، می‌توان مشاهده و دفاع این سازمان از بهائیت در ایران را صرفاً جهت مقابله با نظام اسلامی در ایران می‌توان ارزیابی کرد.

پی‌نوشت:

[1]. جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به مقاله‌ی: پشت پرده حضور بهائیت در ویتنام
[2]. جهت مطالعه‌ی ببیشتر بنگرید به مقاله‌ی: علت درخواست فرانسه برای اعزام مبلّغ بهائی به مستعمراتش چه بود ؟!
[3]. شبکه‌ی آئین بهائی، عنوان برنامه: صد و نود.
[4]. مجله اخبار امری، ارگان رسمی بهائیان ایران، ش5، دی1325 هـ ش.
[5]. جهت مطالعه‌ی بیشتر بنگرید به روزنامه کیهان، به تاریخ 95/4/14، کد خبر: 21383، صفحه‌ی 12، درخواست اساتيد دانشگاه هاي معتبر جهان از بان كي مون براي مقابله با جنايات آل سعود

چرا فرانسه از تشکیلات بهائیت درخواست اعزام مبلغ به کشورهای تحت استعمار خود را نمود ؟

کوتاه و خواندنی

بهائیت در ایران برداشت از پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب:یکی از دولت‌های استکباری و استعماری که فرقه‌ی بهائیت با آن رابطه داشته و برای پیشبرد اهدافش بدان کمک می‌کرد، دولت فرانسه است. نظام فرانسه از دیر باز، دشمنی سختی با اسلام داشته است؛ تا آن‌جا که ژنرال معروف فرانسوی، پس از فتح سوریه و لبنان در جنگ جهانی اول، بر سر مزار صلاح‌الدین ایوبی (فاتح مسلمان قدس) حاضر می‌شود و خطاب به وی می‌گوید: «سر از خاک بردار ای صلاح‌الدین، که ما برگشتیم!».[1]
برای روشن شدن ماهیت خصمانه و پلید فرانسه نسبت به مسلمانان، خیلی خلاصه به چند نمونه از جنایت‌های این دولت مدعی آزادی را می پردازیم .

الف: سال 1956: جنگ علیه مصر به دلیل اعلام ملّی شدن کانال سوئز توسط این کشور

 ب: کمک به تجهیز رژیم غاصب، وحشی و خشونت‌گرای صهیونیست به سلاح‌های اتمی

 ج: کمک مالی و تجهیز صدام به سلاح‌های پیشرفته در زمان جنگ هشت‌ساله‌ی ایران و عراق، برای کشتار مردم مسلمان ایران.

 د: اخراج دانشجویان مسلمان از دانشگاه‌های این کشور به دلیل رعایت حجاب اسلامی، در مهد آزادی (پاریس)

 ه : حمله به کشور الجزایر و ارتکاب جنایات فجیع، که باعث کشته شدن هزاران و میلیون‌ها آواره در این کشور مسلمان‌نشین شده

و موارد بسیاری دیگر از این قبیل که می‌توان بدان اشاره کرد.
اما دلیل اینکه استعمار فرانسه در ایران شناخته شده نیست، اینست که این کشور از رقبای خود نظیر بریتانیا عقب مانده و تنها توانسته، سلطه‌ی خود را بر کشورهای آفریقایی و شمال آفریقا محقق سازد؛ اما این دلیل نمی‌شود که این کشور، از دشمنی با مسلمانان دست کشیده باشد؛ چنان‌که جناب میلز (پدر روحانی یسوعی)، در تشریح «سیاست دینی فرانسه در شرق»، نیت شوم این نظام را نسبت به مسلمانان آشکار می‌سازد: «جنگ صلیبی اخیر که مبشرین در قرن هفده شروع کرده‌اند ادامه دارد... فرانسه مدت‌هاست روح جنگ صلیبی و علاقه به آن را حفظ کرده است. بسیاری از اوقات، زمام‌داران فرانسه فکر می‌کنند حمله‌ی صلیبی جدیدی (به شرق) بنمایند، ولی اروپا محال می‌داند فرانسه، حمله‌ای را که نتیجه‌ی آن معلوم نیست، شروع کند.[7]
حالا که اندکی با جنایات فرانسه آشنا شدیم جای دارد بپرسیم، چرا دولت استعماری فرانسه، برای حفظ مستعمراتش در کشور الجزایر و تونس و برای سرکوب نهضت‌های مردمی که به مقابله با استعمارش پرداخته بودند، مُصرانه از فرقه‌ی بهائیت درخواست اعزام مبلّغ به این کشورها را می‌کند![9] (با توجه به اینکه اسلام از دیرباز در این کشورها، ملاک وحدت و بنیان مقاومت بر ضد استعمار به شمار می‌رفت [8])
آری؛ راز درخواست اعزام مبلّغ بهائی به کشورهایی نظیر الجزایر (و نه فرانسه!)، این است که تعالیم استعماری این فرقه نظیر، منع از جهاد و تحریم دخالت در سیاست را میان مردم این کشور تقویت و نهضت‌های انقلابی که به مقابله با استعمار فرانسه برمی‌خیزید را سرکوب نمایند و مبلّغان بهائی با تبلیغ نسخ اسلام، بنیان جهاد و مقابله با کفر و ظلم را که از مسائل مهم اسلام است را برچینند.

پی‌نوشت:

[1]. ر.ک: محمدمحمود صواف، نقشه‌های استعمار در راه مبارزه با استعمار، بی‌جا: ترجمه: سیدجواد هشترودی، ص 309 به بعد.
[2]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه شود به سایت جنگ‌آوران، مقاله‌ی: جنگ سال 1956 کانال سوئز(link is external)
[3]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه شود به سایت فرهنگ نیوز، مقاله‌ی: اسرائیل اینگونه به بمب اتم رسید(link is external)
[4]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه شود به سایت: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، مقاله‌ی: 80 کشور تجهیز کننده صدام در جنگ با ایران(link is external)
[5]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه شود به سایت: خبرگزاری بین‌المللی قرآن، مقاله‌ی: ممنوعیت حجاب در دانشگاه‌های فرانسه از سر گرفته شد(link is external)
[6]. حسن صدر، الجزایر و مردان مجاهد، تهران: سازمان انتشارات جاویدان، چ 3، 1356، ص 33. و: محمد غزالی، طمعکاران کینه‌ور، یا نقشه‌های استعماری، تهران: مؤسسه‌ی مطبوعاتی خزر، 1346، صص 32 تا 42.
[7]. دکتر فروخ، نقش کلیسا در ممالک اسلامی، بی‌جا: ترجمه‌ی مصطفی زمانی، ص158.
[8]. آفریقای آزاد، ترجمه‌ی مهندس محسن خادم، تهران: سازمان انتشارات جاویدان، 1357، ص 128.
[9]. عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، ص 44-43.

 پاسخ حضرت امام خمینی (ره) به استعفتا در مورد فرقه ضاله بهائیت

بهائیت در ایران : دست خط امام خمینی(ره) در مورد فرقه ضاله بهائیت برای اولین بار منتشر شد.پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی ویژه‌نامه "ابعاد پیدا و پنهان بهائیت" را با رویکرد بررسی مبارزات روحانیون با فرقه ضاله بهائیت، بررسی ارتباط بهائیت و رژیم صهیونیستی و ... در قالب "نشریه الکترونیکی" منتشر کرد.

پلمپ محل کسب بهائیان بهانه ای برای سیاه نمائی !

بهائیت در ایران : بارها شنیده اید و در فضای مجازی ملاحظه کرده اید . یا همین گزارشات قضاوت غیر صحیح در مورد ایران توسط نااهلان انجام میگیرد . پلمپ مغازه های متعلق به بهائیان  سوژه ای همیشکی برای سیاه نمائی ،  مسائلی که اعضای فرقه‌ی بهائیت مدعی‌اند موجب نقض حقوقشان در ایران می‌شود و در تبلیغات خود، با ژست مظلوم‌نمایی، بسیار روی آن مانور می‌دهند،

اما واقعیت این است که پلمپ شدن محل کسب برخی از ایشان، به دلیل تعطیلی در ایام مقدسشان [1] است. پیروان بهائیت بنابر دستور عبدالبهاء، از اشتغال به هر شغلی در نُه روز از ایام سال منع شده‌اند [2] و در این امر، هیچ‌کس از جمله نانوایان، پزشکان و شغل‌هایی که انحصاراً در دست بهائیان است، استثنا نمی‌شوند. در ادامه قصد داریم با ذکر دو نکته، موضوع پلمپ شدن محل کسب برخی از بهائیان را تحلیل کنیم.
نکته اول: حکم به تعطیلی سراسری که از طرف رهبران بهائی وضع شده، حکمی ناعاقلانه و به ضرر غیربهائیان و حتی خود بهائیان است! متأسفانه کسانی که حکم به تعطیل کردن نُه روز از سال کرده‌اند و هیچ استثنایی را در این زمینه نپذیرفته‌اند [3]، خود بوسیله‌ی غارت اموال بهائیان ساده‌لوح، انسان‌های سرمایه‌دار و بی‌دردی شده‌اند که به هر بهانه و برای انجام هر گناهی، از بهائی‌مَسلَکان، طلا غرامت می‌گیرند و هیچ‌گاه فکر نمی‌کنند که بطور مثال، کارگر بهائی که مخارج زندگی خود و عائله‌اش را به صورت روزانه به دست می‌آورد، با حکم به حرمت کار در این چند روز، نیازهای خود و خانواده‌اش را باید از کجا تأمین کند! و یا اگر کسی در این چند روز بیمار شود و پزشکان آن شهر همه بهائی باشند، چگونه باید مداوا شود و نجات یابد! و یا اگر کسی خانه‌اش آتش گرفت و آتش‌نشانان به علت بهائی بودن کار را تعطیل کرده باشند باید خود، خانواده و داراییش بسوزد! و یا...
نکته دوم: بر فرض که بپذیریم تنها دلیل پلمپ شدن محل کسب برخی از بهائیان، خودسری آنان در تعطیلی محل کسبشان است و هیچ خلاف دیگری مرتکب نشده‌اند، باید گفت این عدّه به دلیل خودسری در تعطیل کردن محل کسبشان به مقابله با قانون و حکومت پرداخته‌اند، چرا این‌گونه تعطیلی‌ها بر خلاف قانون حکومت است و بهائیان نیز بنابر دستور رهبرانشان ملزم به رعایت قوانین و اوامر حکومتی هستند؛ «لَیسَ لِأحَدٍ أن یَتَعَرَّضَ عَلَی الَّذینَ یَحکُمُونَ عَلی العِباد [4]؛ کسی حق اعتراض بر حاکمین را ندارد». در نتیجه بهائیان حق ندارند خودسرانه محل کسبشان را تعطیل و با قوانین حکومت و دستور رهبرشان مخالفت کنند. اما اگر این کار را انجام دهند، باید عواقب آن را نیز بپذیرند و حق اعتراض به حکومت و قوه‌ی قضائیه کشور را ندارند و نباید برای پلمپ شدن محل کسبشان به خاطر مخالفت با قانون، گِله‌مند باشند.
بنابراین حکم به تعطیلی کلّی در ایام مقدس بهائیان، حکمی بس نابخردانه و ظالمانه است که رهبران بهائی بر پیروان خود تحمیل کرده‌اند. در نتیجه پلمپ شدن محل کسب بهائیان برای جلوگیری از شیوع این حکم، بلایی است که سران بهائی به سر پیروان خود نازل کرده‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. منظور از این 9 روز، روز تولد باب و بهاء، سه روز به مناسبت عید رضوان بهائیان، روز هفتادم نوروز (فوت میرزا بهاء)، روز نوروز، روز بیست و هشتم شعبان (وفات باب)، روز پنجم جمادی الاولی (تولد عبدالبهاء و بعث باب)؛ این نُه روز اشتغال به کسب و کار و صناعت و زراعت جایز نیست.
[2]. عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه‌ی احکام حدود، بی‌جا» مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، سوم، 128 بدیع، ص 227.
[3]. «در خصوص خبازها (نانواها) و قصاب‌ها و صاحبان این قبیل مشاغل در نقاطی که مشاغل مزبوره منحصر به احباء است، سؤال نموده بودید که در این قسمت، استثنایی در ایام محرمه متبرکه، برای آنان هست یا نه؟ فرمودند بنویس کسر (شکستن) حدود به هیچ وجه مِن الوجوه جایز نه و استثنایی مقبول و محبوب نبوده و نیست، سستی و تهاون در این موارد، علت ازدیاد جرأت و جسارت دشمنان امرالله خواهد گشت»! (عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه‌ی احکام حدود، بی‌جا» مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، سوم، 128 بدیع، ص 228).
[4]. حسینعلی‌نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 93.

پلمپ محل کسب بهائیان بهانه ای برای سیاه نمائی !

بهائیت در ایران : بارها شنیده اید و در فضای مجازی ملاحظه کرده اید . یا همین گزارشات قضاوت غیر صحیح در مورد ایران توسط نااهلان انجام میگیرد . پلمپ مغازه های متعلق به بهائیان  سوژه ای همیشکی برای سیاه نمائی ،  مسائلی که اعضای فرقه‌ی بهائیت مدعی‌اند موجب نقض حقوقشان در ایران می‌شود و در تبلیغات خود، با ژست مظلوم‌نمایی، بسیار روی آن مانور می‌دهند،

اما واقعیت این است که پلمپ شدن محل کسب برخی از ایشان، به دلیل تعطیلی در ایام مقدسشان [1] است. پیروان بهائیت بنابر دستور عبدالبهاء، از اشتغال به هر شغلی در نُه روز از ایام سال منع شده‌اند [2] و در این امر، هیچ‌کس از جمله نانوایان، پزشکان و شغل‌هایی که انحصاراً در دست بهائیان است، استثنا نمی‌شوند. در ادامه قصد داریم با ذکر دو نکته، موضوع پلمپ شدن محل کسب برخی از بهائیان را تحلیل کنیم.
نکته اول: حکم به تعطیلی سراسری که از طرف رهبران بهائی وضع شده، حکمی ناعاقلانه و به ضرر غیربهائیان و حتی خود بهائیان است! متأسفانه کسانی که حکم به تعطیل کردن نُه روز از سال کرده‌اند و هیچ استثنایی را در این زمینه نپذیرفته‌اند [3]، خود بوسیله‌ی غارت اموال بهائیان ساده‌لوح، انسان‌های سرمایه‌دار و بی‌دردی شده‌اند که به هر بهانه و برای انجام هر گناهی، از بهائی‌مَسلَکان، طلا غرامت می‌گیرند و هیچ‌گاه فکر نمی‌کنند که بطور مثال، کارگر بهائی که مخارج زندگی خود و عائله‌اش را به صورت روزانه به دست می‌آورد، با حکم به حرمت کار در این چند روز، نیازهای خود و خانواده‌اش را باید از کجا تأمین کند! و یا اگر کسی در این چند روز بیمار شود و پزشکان آن شهر همه بهائی باشند، چگونه باید مداوا شود و نجات یابد! و یا اگر کسی خانه‌اش آتش گرفت و آتش‌نشانان به علت بهائی بودن کار را تعطیل کرده باشند باید خود، خانواده و داراییش بسوزد! و یا...
نکته دوم: بر فرض که بپذیریم تنها دلیل پلمپ شدن محل کسب برخی از بهائیان، خودسری آنان در تعطیلی محل کسبشان است و هیچ خلاف دیگری مرتکب نشده‌اند، باید گفت این عدّه به دلیل خودسری در تعطیل کردن محل کسبشان به مقابله با قانون و حکومت پرداخته‌اند، چرا این‌گونه تعطیلی‌ها بر خلاف قانون حکومت است و بهائیان نیز بنابر دستور رهبرانشان ملزم به رعایت قوانین و اوامر حکومتی هستند؛ «لَیسَ لِأحَدٍ أن یَتَعَرَّضَ عَلَی الَّذینَ یَحکُمُونَ عَلی العِباد [4]؛ کسی حق اعتراض بر حاکمین را ندارد». در نتیجه بهائیان حق ندارند خودسرانه محل کسبشان را تعطیل و با قوانین حکومت و دستور رهبرشان مخالفت کنند. اما اگر این کار را انجام دهند، باید عواقب آن را نیز بپذیرند و حق اعتراض به حکومت و قوه‌ی قضائیه کشور را ندارند و نباید برای پلمپ شدن محل کسبشان به خاطر مخالفت با قانون، گِله‌مند باشند.
بنابراین حکم به تعطیلی کلّی در ایام مقدس بهائیان، حکمی بس نابخردانه و ظالمانه است که رهبران بهائی بر پیروان خود تحمیل کرده‌اند. در نتیجه پلمپ شدن محل کسب بهائیان برای جلوگیری از شیوع این حکم، بلایی است که سران بهائی به سر پیروان خود نازل کرده‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. منظور از این 9 روز، روز تولد باب و بهاء، سه روز به مناسبت عید رضوان بهائیان، روز هفتادم نوروز (فوت میرزا بهاء)، روز نوروز، روز بیست و هشتم شعبان (وفات باب)، روز پنجم جمادی الاولی (تولد عبدالبهاء و بعث باب)؛ این نُه روز اشتغال به کسب و کار و صناعت و زراعت جایز نیست.
[2]. عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه‌ی احکام حدود، بی‌جا» مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، سوم، 128 بدیع، ص 227.
[3]. «در خصوص خبازها (نانواها) و قصاب‌ها و صاحبان این قبیل مشاغل در نقاطی که مشاغل مزبوره منحصر به احباء است، سؤال نموده بودید که در این قسمت، استثنایی در ایام محرمه متبرکه، برای آنان هست یا نه؟ فرمودند بنویس کسر (شکستن) حدود به هیچ وجه مِن الوجوه جایز نه و استثنایی مقبول و محبوب نبوده و نیست، سستی و تهاون در این موارد، علت ازدیاد جرأت و جسارت دشمنان امرالله خواهد گشت»! (عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه‌ی احکام حدود، بی‌جا» مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، سوم، 128 بدیع، ص 228).
[4]. حسینعلی‌نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 93.

پلمپ محل کسب بهائیان بهانه ای برای سیاه نمائی !

بهائیت در ایران : بارها شنیده اید و در فضای مجازی ملاحظه کرده اید . یا همین گزارشات قضاوت غیر صحیح در مورد ایران توسط نااهلان انجام میگیرد . پلمپ مغازه های متعلق به بهائیان  سوژه ای همیشکی برای سیاه نمائی ،  مسائلی که اعضای فرقه‌ی بهائیت مدعی‌اند موجب نقض حقوقشان در ایران می‌شود و در تبلیغات خود، با ژست مظلوم‌نمایی، بسیار روی آن مانور می‌دهند،

اما واقعیت این است که پلمپ شدن محل کسب برخی از ایشان، به دلیل تعطیلی در ایام مقدسشان [1] است. پیروان بهائیت بنابر دستور عبدالبهاء، از اشتغال به هر شغلی در نُه روز از ایام سال منع شده‌اند [2] و در این امر، هیچ‌کس از جمله نانوایان، پزشکان و شغل‌هایی که انحصاراً در دست بهائیان است، استثنا نمی‌شوند. در ادامه قصد داریم با ذکر دو نکته، موضوع پلمپ شدن محل کسب برخی از بهائیان را تحلیل کنیم.
نکته اول: حکم به تعطیلی سراسری که از طرف رهبران بهائی وضع شده، حکمی ناعاقلانه و به ضرر غیربهائیان و حتی خود بهائیان است! متأسفانه کسانی که حکم به تعطیل کردن نُه روز از سال کرده‌اند و هیچ استثنایی را در این زمینه نپذیرفته‌اند [3]، خود بوسیله‌ی غارت اموال بهائیان ساده‌لوح، انسان‌های سرمایه‌دار و بی‌دردی شده‌اند که به هر بهانه و برای انجام هر گناهی، از بهائی‌مَسلَکان، طلا غرامت می‌گیرند و هیچ‌گاه فکر نمی‌کنند که بطور مثال، کارگر بهائی که مخارج زندگی خود و عائله‌اش را به صورت روزانه به دست می‌آورد، با حکم به حرمت کار در این چند روز، نیازهای خود و خانواده‌اش را باید از کجا تأمین کند! و یا اگر کسی در این چند روز بیمار شود و پزشکان آن شهر همه بهائی باشند، چگونه باید مداوا شود و نجات یابد! و یا اگر کسی خانه‌اش آتش گرفت و آتش‌نشانان به علت بهائی بودن کار را تعطیل کرده باشند باید خود، خانواده و داراییش بسوزد! و یا...
نکته دوم: بر فرض که بپذیریم تنها دلیل پلمپ شدن محل کسب برخی از بهائیان، خودسری آنان در تعطیلی محل کسبشان است و هیچ خلاف دیگری مرتکب نشده‌اند، باید گفت این عدّه به دلیل خودسری در تعطیل کردن محل کسبشان به مقابله با قانون و حکومت پرداخته‌اند، چرا این‌گونه تعطیلی‌ها بر خلاف قانون حکومت است و بهائیان نیز بنابر دستور رهبرانشان ملزم به رعایت قوانین و اوامر حکومتی هستند؛ «لَیسَ لِأحَدٍ أن یَتَعَرَّضَ عَلَی الَّذینَ یَحکُمُونَ عَلی العِباد [4]؛ کسی حق اعتراض بر حاکمین را ندارد». در نتیجه بهائیان حق ندارند خودسرانه محل کسبشان را تعطیل و با قوانین حکومت و دستور رهبرشان مخالفت کنند. اما اگر این کار را انجام دهند، باید عواقب آن را نیز بپذیرند و حق اعتراض به حکومت و قوه‌ی قضائیه کشور را ندارند و نباید برای پلمپ شدن محل کسبشان به خاطر مخالفت با قانون، گِله‌مند باشند.
بنابراین حکم به تعطیلی کلّی در ایام مقدس بهائیان، حکمی بس نابخردانه و ظالمانه است که رهبران بهائی بر پیروان خود تحمیل کرده‌اند. در نتیجه پلمپ شدن محل کسب بهائیان برای جلوگیری از شیوع این حکم، بلایی است که سران بهائی به سر پیروان خود نازل کرده‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. منظور از این 9 روز، روز تولد باب و بهاء، سه روز به مناسبت عید رضوان بهائیان، روز هفتادم نوروز (فوت میرزا بهاء)، روز نوروز، روز بیست و هشتم شعبان (وفات باب)، روز پنجم جمادی الاولی (تولد عبدالبهاء و بعث باب)؛ این نُه روز اشتغال به کسب و کار و صناعت و زراعت جایز نیست.
[2]. عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه‌ی احکام حدود، بی‌جا» مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، سوم، 128 بدیع، ص 227.
[3]. «در خصوص خبازها (نانواها) و قصاب‌ها و صاحبان این قبیل مشاغل در نقاطی که مشاغل مزبوره منحصر به احباء است، سؤال نموده بودید که در این قسمت، استثنایی در ایام محرمه متبرکه، برای آنان هست یا نه؟ فرمودند بنویس کسر (شکستن) حدود به هیچ وجه مِن الوجوه جایز نه و استثنایی مقبول و محبوب نبوده و نیست، سستی و تهاون در این موارد، علت ازدیاد جرأت و جسارت دشمنان امرالله خواهد گشت»! (عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه‌ی احکام حدود، بی‌جا» مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، سوم، 128 بدیع، ص 228).
[4]. حسینعلی‌نوری، اقدس، نسخه الکترونیکی، ص 93.

ثروت های سرزمینی ایران پیشکش عبدالبها برای امریکا

بهائیت در ایران :  آمریکا از زمانی که به قدرت پوشالی جهانی شدن دست پیدا کرد کشور‌های جهان سومی که سرشار از منابع انرژی سودمند بودند را پله‌ای برای رسیدن به قله پیشرفت اقتصادی تصور کرده و از عناصر دست ساخته و پرداخته روباه پیر برای رسیدن به این اهداف استفاده کرد. از جمله این کشور‌های هدف، کشور عزیزمان ایران و از مهمترین عناصر خائن، اعضای فرقه‌ی ضاله‌ و وطن فروش بهائی بودند که هدف قرار گرفتند، این شد که از بهائیت که ساخته و پرداخته استعمار بود برای پیش برد اهداف ضد اسلامی بهره بردند.
کودتای ننگین 28 مرداد 1332 نقطه آغازین این فتنه‌ها و خیانت به کشور عزیزمان ایران توسط آمریکای جهانخوار بود که برای تثبیت محمدرضا پهلوی انجام شد و افرادی برای نفوذ به این حکومت ازاعضای فرقه‌ی ضاله‌ی بهائیت ماموریت یافتند.
از جمله افراد نفوذی: «تیمسار ایادی، پزشک خصوصی شاه برای سازمان سیا جاسوسی می‌کرده و مامویت داشته که اگر شاه قدمی بر خلاف منافع آمریکا بردارد او را به قتل برساند».[1] از آنجا که بهائیت از همکاری  با آمریکا منافعی می‌برده و خود را مدیون آنها می‌دیده است شروع به تعریف و تمجید از آنها کرد، عباس افندی در یک مورد اینگونه بیان می‌کند: «قطعه‌ی آمریکا در نزد حق میدان اشراق انوار است و کشور ظهور اسرار و منشا ابرار و مجمع احرار».[2]
حتی به تمجید و توصیف این ظالم استعمار گر می‌پردازد: «مردمانش خیلی محترم حکومت عادل و ملت در نهایت نجابت است».[3]
کار به جایی می‌کشد که عبدالبهاء برای اثبات دوستی و مودت بیشتر به آمریکا سفر می‌کند و منابع سرزمین خود را برای آن‌ها پیش کش می کند و آرزوی به مدنیت رسیدن را برایشان می کند: «برای ترقیات مادیه ایران، بهتر از ارتباط با آمریکائیان نمی شود و هم از برای تجار و منفت ملت آمریکا مملکتی بهتر از ایران نه چه که مملکت ایران مواد ثروتش همه در زیر خاک پنهان است....».[4]
سود معامله‌ی دوجانبه‌ی بهائیان با آمریکا دوسویه بود، یک سو بهائیت که با آموزه‌هایش(که طراحی استعمار بود) انتشار بیشتری یافت. و آمریکا با ساخت مشرف الاذکار(محل عبادت بهائیان) در خاک خود و ایجاد بیش از هزار و دویست مرکز بهائی در ایالات متحده و بخشیدن مبلغی حدود دو میلیون دلار[5] و ترجمه نشر آثار بهائی به زبان‌های اروپایی در ترویجه این فرقه سعی بسیاری از خود نشان داد. که عباس افندی در تاید این اقدامات می نویسد؟
«این ملت [آمریکا] که مشهودا مشول تاییدات موفوره الهیه بوده و چنان مقام بلند و ر مسئولیتی را در آن قاره مستعد احراز کرده... نقش قاطعانه ایفا کرده و درو ویلسن ریس جمهوری جاویدان این ملت افتخار بی‌نظیر را احراز کرد که در میان زمامداران ممالک شرق و غرب یگانه شخصیتی بود که نوایای خیریه خود را که نزدیک به مبادی امر حضرت بها الله اعلان فرمود».[6]

پی‌نوشت:

[1]. احرار، شماره،1، تیرماه 58،ص6.
[2]. ولی امر الله ، حصن حصین شریعت الله، ص 43.
[3]. خطابات عبدالبهاء، ج2،ص231.
[4]. خطابات عبدالبهاء، ج 2،ص 231.
[5]. ولی امر الله حصن حصین شریعت الله، ص 60-61.
[6]. همان ص43-44.

چه کسی نقش گریگوری افیمویچ راسپوتین روسی را در دربار ایران بازی کرد +عکس

بهائیت در ایران : عبدالکریم ایادی که پدرش از رهبران مذهبی و عناصر مشهور بهائیان بود این سمت را از پدر به ارث برد. او از آغاز توسط انگلیسی‌ها نشان شده بود و واجد شرایط جاسوسی تراز اول بود.
از این رو توسط صنیعی که در دوره ای همه کاره دفتر پهلوی دوم بود به دربار ایران معرفی شد و به عنوان پزشک مخصوص شاه کار خود را آغاز کرد. ‏حسین فردوست از ایادی به عنوان پزشک ارتش، پزشک علیرضا پهلوی، برادر شاه و نیز پزشک خود شاه استفاده می‌کند.
ایادی هر روز در اوقات فراغت شاه، با وی دیدار می‌کرد و بیش از هشتاد شغل رسمی و غیر رسمی داشت. مشاغل مهم وی به گفته فردوست همه پولساز بودند: او رئیس بهداری کل ارتش بود که در این پست ساختمان بیمارستان‌های ارتش، وارد کردن وسایل آنان و واردات داروهای لازم به تحت نظر او بود. دادن درجات پرسنل بهداری ارتش از گروهبان تا سپهبد به دستور وی انجام می‌شد و هیچ پزشک سرهنگی بدون امر او سرتیپ نمی شد.
ایادی رئیس "اتکاء" فروشگاه‌های زنجیره های ارتش و نیرو های نظامی بود. سازمان دارویی کشور تماما تحت امر ایادی بود و وارد کردن اقلام دارویی بنا بر صلاحدید او صورت می گرفت. شیلات جنوب و تعیین اینک به کدام کشورها و شرکت ها اجازه صیادی داده شود نیز در اختیار او قرار داشت. مشاغل مذکور نفوذ وقدت این بهائی ذی‌نفوذ در دربار پهلوی و ساختار این حکومت نشان می دهد.
در مورد فعالیت‌های وی برای بسط ید بهائیان در ساختار حکومت پهلوی، فردوست می نویسد: "در دوران هویدا، ایادی تا توانست وزیر بهائی وارد کابینه کرد و این وزرا بدون اجازه او حق هیچ کاری نداشتند. " در مورد قدرت و نفوذ ایادی در ایران زمان سلطنت پهلوی سخن‌های فراوانی گفته شده است منجمله اینکه نفوذ و اهمیت عبدالکریم ایادی را از تمام ایادی استعمار انگلیس بیشتر دانسته اند. فردوست در جمله ای جالب اظهار می دارد: "نمی دانم در این دوران محمد رضا بر ایران حکومت می کرد یا ایادی بهائی؟"
همچنین یک منبع آگاه در مورد عبد الکریم ایادی می نویسد: "ایادی نیز چون از متنفذین فرقه بهائیت بود و به تمام محافل بهائی نزدیک بود، موقعیت مهمی داشت و در تمام دشواری‌ها با یاری هممسلکان بهائی اش مشکلات را مرتفع می‌کرد من نیز به همراه او در محافل و مجالس بهائیان شرکت می کردم و به عینه می دیدم که اکثر دولتمردان و صاحبان نفوذ در صنایع و پست های مهم کشور از این فرقه هستند."
ایادی که هیچ گاه همسر اختیار نکرد به راسپوتین(گریگوری افیمویچ راسپوتین یا گرگوار ایفی‌مویج نووی، راهب ماجراجو و سیاست‌مدار روسی است. وی قدرت و نفوذ عجیبی در نیکلای دوم و همسر او داشت، و در اغلب کارهای درباری دخالت می‌کرد.) دربار ایران مشهور شد، او را بزرگ ترین جاسوس غرب و مطلع ترین منبع اطلاعاتی سرویس های آمریکا و انگلیس در دربار و کشور معرفی کرده اند. نخست وزیران، بخصوص هویدا که به اذعان منابع آگاه توسط ایادی روی کار آمده بود و نیز روسای ستاد ارتش و کلیه مقامات مهم مملکتی اعم از وزیر و نماینده مجلس و امثالهم دستورات او را که ابتدا در قالب خواهش و اگر اجرا نمی شد به شکل امر بود، اجرا می کردند. وی در تمام مسافرت های خارجی همراه شاه بود. در پایان لازم به ذکر است که ایادی اندکی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران را ترک کرد. ‏