درمان بی دارو در دیانت بهائی

کوتاه و خواندنی

بهائیت در ایران : بهائیان به جهت کنترل جمعیت زمین و حمایت از دکتران حاذق، کمک شایان توجهی به بشریت کرده اند. آنان از سویی به حضور نزد دکتران ماهر سفارش می کنند تا از کسی که درس خوانده و دکتر توانایی شده است، حمایت کنند و او از گرسنگی نمیرد، سپس برای کنترل جمعیت نیز دستوری زیبا و شگفت انگیز می دهند:
باب در کتاب بیان می نویسد: استعمال دارو مطلقا حرام است.۱
یعنی وقتی دکتر رفتید و او نسخه شما را پیچید، لب به داروهایش نزنید تا اگر خدا خواست، خوب شوید و اگر نخواست بمیرید. اگر زنده ماندید خوشا به حالتان، عمرتان به دنیا بوده است و اگر مُردید، عمرتان سر آمده بوده، ببخشیدا، به جهنم؛ این منطق دیانت بهائی است.

اما منطق اسلام و مسلمان:
برای هر کاری باید به متخصص آن مراجعه کرد، برای ساختمان به مهندس، برای درمان به دکتر و برای امور دینی به مجتهد و عالم آن زمینه.
هر کاری را باید بر اساس دستور کارشناس آن رشته انجام داد.
حتی بنا به نظر مرجع و کارشناسان دینی، اگر پزشکی شما را به جهت ناتوانیتان از روزه و مانند آن منع کرد، باید به تشخیص او احترام گذاشته و چیزی که برایتان ضرر دارد را ترک کنید، چون اسلام ضرر رساندن به بدن را حرام داند نه مانند بهائیان که برخی از آسیب زدن ها را تجویز می کنند، مانند: استمناء و … که پیوسته در این باره در جاهای مناسب خودش سخن گفته ایم که این عمل زشت و شنیع چه آسیبهایی دارد.
اگر پزشکی در زمستان گفت آب برایتان ضرر دارد و مانند آن نباید وضو بگیرید یا غسل کنید چون دین برای تأمین مصالح دنیا و آخرت انسان است نه تنها تأمین مصالح آخرت.
پس منطق اسلام را با منطق اعجاب انگیز بهائیت بسنجید و کلی …
پانوشت:
۱. البیان فارسی، ص ۳۲۳.