×

هشدار

JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 667

عدم دخالت در سیاست از نوع بهائی!!!

یکشنبه, 17 آبان 1394 23:36 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

عدم دخالت در سیاست از نوع بهائی!!!

بهائیت در ایران : در اسناد بدست آمده از ساواک موردی بسیار جالب توجه بود . پس از آنكه اميرعباس هويدا در بهمن ماه سال 1343 شمسي، به صدارت رسيد، محافل مذهبي با حضور يك فرد بهايي در مصدر امور به مخالفت برخاستند و پس از چندي، اين مخالفت، سراسر ايران را فرا گرفت. ساواك در اين زمان به ياري نخست وزير آمد و با ارائه طرح هاي عوامفريبانه، از قبيل: سفرهاي زيارتي به مشهد مقدس و. . . مجاني كردن آب و برق مساجد، بوسيدن قرآن و. . . سعي كرد تا هويدا را از اين اتهام!؟ رهايي بخشد و او را فردي مسلمان به جامعه معرفي كند. در اين ايام حضور وزراي بهايي در كابينه، نيز خود مشكلي بود كه نيازمند حل و فصل بود.
بيت العدل بهائيان در عكا كه شرايط را مقداري سخت مي ديد و خوف آن را داشت كه شايد مخالفت هاي مذهبي با حضور بهائيان، محمدرضا پهلوي را از سر اجبار وادار به حركتي بر عليه بهائيت نمايد، با توسل به گفته بهأ مبني بر عدم دخالت بهائيان در امور سياسي، مگر به خواست شهريار مملكت، از حضور سپهبد صنيعي در كابينه، ابراز ناخوشنودي كرد، (85) تا هم ميزان پايبندي محمدرضا پهلوي در به كارگيري افراد بهايي در رژيم را به سنجش بگذارد و هم حكم بهأ در عدم دخالت در امور سياسي را براي رده هاي پايين بهائيت توجيه كند.
بر اين اساس بود كه در سال 1342 شمسي طي نامه اي استعفاي صنيعي را از شغل وزارت، درخواست كرد. مكاتبات انجام گرفته در اين رابطه، ضمن آنكه يكي از دلايل گوياي نفوذ بهائيان در دستگاه پهلوي است، نشانگر آن نيز هست كه قبله بهائيان در همه جا و همه حال، عكا بوده و هست و تلاش هاي اين افراد، در راستاي اهداف بيت العدل معنا و مفهوم مي يابد و اما پاسخ اين درخواست، به اين شرح است:
«
تاريخ سوم شهرالكلمات 122 مطابق 1344.4.23
ساحت مقدس بيت العدل اعظم الهي شيدا لله اركانه
در نهايت خضوع و خشوع محترماً معروض مي دارد:
تيمسار سپهبد صنيعي به جلسه اين محفل دعوت گرديدند. پس از حضور در جلسه و زيارت توقيع منيع مبارك معلوم گرديد كه مراسلات اين محفل در تاريخ مقرره متأسفانه به ايشان واصل نشده بوده است وليكن اين تأخير وصول مراسلات با جريان كار ايشان ارتباطي نداشته و مانع انجام و اجراي اوامر آن مقام رفيع نگرديده است و مراتب را به شرح زير توضيح داده اند:
اصولاً اوامر مقام رفيع بيت العدل اعظم الهي شامل دو قسمت بوده اول عدم مداخله قطعي در امور سياسيه و ثاني اقدام به بركناري از شغل وزارت - در مورد قسمت اول همان قسم كه امر شده بود، مطلقاً دخالتي ننموده و حتي در جلساتي كه اين قبيل مسائل و مباحث صريحاً مورد بحث واقع مي شده شركت نكرده و صورت آن جلسات را نيز امضأ ننموده اند. (86) از لحاظ داخله ارتش مطلقاً در امور سياسي دخالتي نداشته و اساساً وظايفي در اين باره ندارند. درباره بركناري از مقام وزارت پس از آن كه در دفعات قبل مأيوس گرديدند از دو طريق اقدام نموده اول از طريق خصوصي كه همان وسيله تيمسار دكتر ايادي است و ديگر از طريق اداري دو مرتبه كه موقعيت مناسبي به دست آمده، مراتب را صريحاً به آقاي نخست وزير اطلاع داده]!؟[ و تقاضاي بركناري خود را نموده اند وليكن موفق به كسب نتيجه نگرديده اند. . . ضمناً بيان داشتند كه خادم مخلص امرا لله جناب آقاي هوشمند فتح اعظم عليه بهأا لله را نيز ملاقات نموده و جريان امر را به استحضار رسانيده اند، تصادفاً حضرت ايشان هم دو نفر از دوستان خود را معرفي نموده و حاضر شده اند كه با آنان در اين مورد مذاكره كرده و در رفع اشكال اقدام نمايند. جناب صنيعي با اين نظر موافقت نموده اند و اقداماتي براي وساطت دو نفر ديگر كه يكي از آنان وزير اطلاعات است(87) از طرف خادم صميمي امرا لله جناب فتح اعظم به عمل آمده است و در همين نتيجه آن معلوم مي گردد. . .
با عرض عبوديت منشي محفل»(88)
و اين نتيجه در تاريخ 1344.6.5، جهت بيت العدل در عكا، ارسال گرديده است:
«ساحت مقدس بيت العدل
همان قسم كه قبلاً به عرض رسيد جناب صنيعي استعفاي خود را تقديم داشتند و توسط جناب دكتر ايادي به عرض ملوكانه رسيد و شرح لازم در اطراف عدم مداخله احبا در امور سياسيه جهت ايشان توضيح داده شده ولي اعليحضرت همايوني قانع نشده و صريحاً اظهار داشتند كه در كشور ايران من اجازه دخالت در امور سياسيه را به احدي نمي دهم !؟ و هيچ كس دخالتي ندارد و استعفاي ايشان را قبول نفرمودند. . .
با عرض عبوديت منشي محفل»(89)
پی نوشتها :

85-بر درستي استدلال ما، همين كافي است كه اگر عكانشينان، قصد مخالفت با حضور بهائيان در امور سياسيه را داشتند، اولاً مي بايست در ابتداي حضور صنيعي در كابينه حسنعلي منصور كه در سال 1342 صورت گرفت، اقدام مي كردند و ثانياً حضور ديگر اعضاي فرقه را نيز در امور سياسيه برنمي تابيدند!؟
86-گويا بيت العدل اعظم و همچنين محفل روحاني بهائيان، فراموش كرده اند كه در جلسه اي كه در بعدازظهر روز پانزدهم خرداد 1342 پس از كشتار عظيم مردمي، به رياست اسدا لله علم - نخست وزير وقت - به همراه اعضاي كابينه تشكيل شد تا سركوبي قيام امام خميني(ره) مورد بررسي قرار گيرد، سپهبد صنيعي كه در آن زمان وزارت جنگ را عهده دار بود، در جلسه حضور يافت و در طراحي نقشه ها، دولت را همراهي كرد.
87- صميميت حسن پاكروان با بهائيت جالب توجه است.
88-كابينه حسنعلي منصور به روايت اسناد ساواك، صص 227و.228
89-همان، ص .228

 

 

خواندن 880 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی