×

هشدار

JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 667

بهائيت، از ديدگاه محققان ايراني

یکشنبه, 17 آبان 1394 23:36 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

بهائيت، از ديدگاه محققان ايراني

کوتاه و خواندنی

نوشته شده توسط داود مهرورز

بهائیت در ایران : مورخان و محققان ايراني درباره وجود پيوند باب و بابيت نخستين با كانون هاي استعماري، دو نظر متفاوت ابراز كرده­اند. عده اي از آن ها، با استناد به دسته­اي از قرائن و شواهد تاريخي، كه به سادگي نمي­توان از كنار آن عبور كرد، قدرت هاي استعماري را در ايجاد و پيدايش اصل جنبش بابي گري دخيل و مؤثر مي­دانند و عده اي ديگر، بابيت را، در بنياد، جنبشي  خودجوش شمرده و براين باورند كه مداخله قدرت هاي استكباري در اين جنبش، پس از شروع و گسترش آن بوده است.

مورخان و محققان ياد شده، اما، نوعا درباره دست داشتن دولت هاي استعماري در ايجاد بهائيت( يا دست كم: تقويت و پيشبرد آن) تقريبا متفق اند و حتي بسياري از كساني كه« بابيگري» را جنبشي به اصطلاح خلقي و انقلابي شمرده، درباره« بهائيت»  تصريح كرده­اند كه از اساس،ريشه­اي استعماري داشته است. دكتر محمد جواد شيخ الاسلامي، با تعريض به حمايت سفير بريتانيا از آنان، نوشته است: در عرض يكصد سال اخير،بابيان و بهائيان ايران هميشه از خط مشي سياسي انگلستان در شرق پيروي كرده اند وستايش وزير مختار انگليس از آن ها امري است كاملا طبيعي. احمد كسروي نيز رهبري بهائيت را درآغاز پيدايش، بسته و پيوسته به استعمار تزاري دانسته و در ادوار بعد( مشخصا در اواخر جنگ جهاني اول) با امپراتوري بريتانيا در پيوند شمرده است.  اسماعيل رائين در نظري مشابه كسروي براين باور است كه در تحولات و انشعاباتي كه پس از قتل علي محمد باب در ميان ياران و هواداران  وي رخ داد، بهايي ها سهم روس تزاري شدند و ازلي ها، به ويژه پس از سلطه انگليسي ها بر قبرس ( و بيرون آوردن آن از چنگ عثماني) سهم لندن. ديدگاه دكتر فريدون آدميت هم، به ويژه نسبت به بهائيان، به شدت منفي است.

از نظر او دو مسلك بهائيت و ازليت، كه از بابيت منشعب شده، دو « مذهب سياسي» هستند كه طي تاريخ، با استعمار روس و انگليس در پيوند بوده و از لطف و حمايت آن ها بهره داشته اند.ديدگاه محمد رضا فشاهي در مورد فرقه بهائيت از اساس سخت منفي است . همچنين احسان طبري از مخالفت  حسينعلي بهاء با « تعصبات ملي وديني» كه بهائيان بدان افتخار مي­كنند، تلقي مثبتي نداشته و اين آموزه را موجب تعطيلي هر گونه قيام و جنگ و انحراف  ملت ها از مبارزات اجتماعي- سياسي خويش دانسته است. خلاصه اين چنين اشتراكات نظري نزد محققانِ داراي گرايشات فكري و سياسي مختلف به صورت اجماع درآمده است.

خواندن 751 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی