چرائی ایجاد فرقه ها در کشورهای اسلامی

کوتاه و خواندنی
بهائیت در ایران : سیاستمداران و دولتمردانانگلیسی که در آن ایام افتاب درمستعمراتشان غروب نمی کرد،کینه ای آشتی ناپذیر با اسلامومسلمانان داشتند و انها را سد راه تسلط خود بر ملل و سرزمینهای مشرق زمین میدانستند، تاجایی کهلردگلادستوننخست وزیرانگلستاندریکی ازجلسات پارلمان این کشوربه پشت تریبون رفت و درحالیکه قران کریم رابرسردستبلندکرده بود خطاب به نمایندگان گفت:"تا این کتاب دردستمسلمین است کاری از انگلستان درباره انان برنمی اید و ما نمی توانیم برانان حکومتکنیم ." (1)
به همین دلیل بود که اساس سیاست انگلستان درکشورها و سرزمینهای اسلامی برپایه ایجاد تفرقه واختلاف دربین مردم و فرقه­ها و مذاهب قرارگرفت و"شعبه امور ادیان" درسفارتخانه های بریتانیا درکشورها و شهرهای اسلامی بوجود امد و دولتمردان انگلیسی مبارزه با اسلام و ایجاد اختلاف بین مسلمانان و پیروان مذاهب محتلف اسلامی رادر دستورکارخود قراردادند و دراین میان بیش از همه برای ایجاد اختلاف دربین شیعیان برنامه ریزی کردند. انگلیسیها که از همان ابتدای ورود به ایران درزمان صفوبه، شیعه را سد راه وصول به اهداف استعمارگرایانه خودیافته بودند، دراندیشه تضعیف باورهای اسلامی و اعتقادات ضد سلطه بیگانه مردم شیعه مذهب ایران بودند و با هدف تضعیف قدرت نظامی و اقتصادی شیعیان، همواره سلاطین عثمانی را به جنگ با ایران و درگیری و نبرد خونین با پادشاهان شیعه مذهب صفوی تشویق می کردند. براین اساس یکی از محورهای عمده تلاشهای کارگزاران استعماری و ماموران و دبیرهای شعبه ادیان وزارت مستعمرات و نیمه مستعمرات و مستملکات دولت انگلستان، پیداکردن، تشویق و پشتیبانی وحمایت از مدعیان مهدویت (به عنوان یکی از اصول اعتقادی شیعه) با هدف ایجاد تشتت و پریشانی و چنددستگی درمیان مسلمین بود. این حرکت درایران که در همسایگی  هندوستان، یعنی بزرگترین و زرخیزترین مستعمره بریتانیا قرارداشت، واجد ویژگی و اهمیت خاص بود. این نکته قابل تعمق و اندیشه است که تنها درفاصله زمانی پنجاه سال چندین مدعی مهدویت درسرزمینهای اسلامی پیداشدند که به شهادت اسناد و مدارک تاریخی که همگی و بدون استثنا از حمایت دولت انگلستان برخورداربودند و به شهادت همان اسناد تاریخی سه تن از این مدعیان مهدویت ایرانی و عبارت بودند از میرزا سیدعلی محمدشیرازی (باب) و میرزاحسینعلی نوری کجوری(بهاءالله) و میرزا یحیی صبح ازل، که"سیدعلی محمدشیرازی" فتنه بابیگری را در ایران پدید آورد و موجب خونریزی و کشتار در ایران شد و "میزاحسینعلی نوری" فرقه ضاله بهاییت را ایجادکرد که ان هم باعث صدمات جبران ناپذیری به مردم این آب و خاک گردید و "میرزایحیی صبح ازل "هم فرقه ازلیگری را ایجادکرد. فتنه"بابیگری" و "بهاییگری" و "ازلیگری" همگی از آبشخور"شیخیگری" و اندیشه های شیخ احمداحسایی سیراب می شوند. براساس مدارک موجود، ماموران دولت انگلستان مدتها پیش از آنکه سیدعلی محمدشیرازی (باب) ادعای خویش را مطرح سازد او را زیرنظر داشتند و همواره گزارش فعالیتهای وی و پیروانش رابه لندن می فرستادند. برابر سند موجود در بایگانی وزارت امورخارجه انگلیس، به تاریخ 21 ژوین 1850 که یک مامور ناشناس انگلیسی از تهران به لندن ارسال داشته چنین آمده است:"جناب لرد پالمرستون برحسب تعلیمات جناب لرد، اینجانب افتخاردارد شرحی درباره مسلک جدید "باب" رالفاً ارسال دارم. مطالب ضمیمه را یکی از پیروان باب به من داد و من تردیدی در صحت آن ندارم...در یک جمله، این (درشمار) ساده ترین مذاهب است که اصول آن درماتریالیسم، کمونیسم و لاقیدی نسبت به خیر و شر کلیه اعمال بشر خلاصه می شود. افتخاردارم که منقادترین چاکر ناچیز باشم. امضاء ناخوانا"(2)
1-سرارتورهاردینگ،یک دیپلمات درشرق،ص 334.
2-اسنادوزارت امورخارجه انگلیس،پرونده شماره 379-60-152 وfo ،به نقل از کتاب حقوق بگیران انگلیس درایران،تالیف اسماعیل رایین ص 112.