×

هشدار

JUser: :_بارگذاری :نمی توان کاربر را با این شناسه بارگذاری کرد: 667

معاشرت با ادیان

یکشنبه, 17 آبان 1394 23:36 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم
Untitled 3

 

معاشرت با ادیان

معاشرت

بهائیت در ایران به نقل از فرقه نیوز:میرزا حسینعلی نوری میگوید: با ادیان و ملل جهان با روح و ریحان و خوشی و خوشروئی و محبت معاشرت نمائید. ظاهر این سخن بسیار زیبا و فریبنده است، و بهائیان این سخن را به رخ مخالفینشان می کشند. اما این سخن مشکلات عدیده ای دارد که مورد بررسی قرار می دهیم.

معاشرت کردن با همدیگر به معنی: آمیزش و اختلاط و مصاحبت و همنشینی است. و به طوری که در علوم تربیتی و اجتماعی محقق است، معاشرت باید روی حدود معین و شرائط خاصی انجام گیرد و چون معاشرت و مصاحبت تاثیر کلی در طرزفکر و روش اخلاقی و سلوک آدمی دارد، لازمست در انتخاب مصاحب دقت کامل به کار برده و اندازه ی آمیزش و اختلاط روی حساب دقیق صورت بگیرد.
و به طور کلی معاشرت و مصاحبت می باید طوری باشد که نتیجه خوب و اثر مطلوب و مفیدی داشته باشد.
معاشرتی که بر خلاف  روش شخصی بوده و انسان را از هدف و مقصد منظور خود دور کرده و از صراط حقیقت و راه مستقیم تقوی و درست کاری و صلاح عمل منحرف نماید بسیار بسیار مذموم و غیر مطلوب است.
و گذشته از این قسمت، شما اگر حزبی تشکیل داده و برای تحمیل مقصد معین و رسیدن به هدف خاصی با جمعی از افراد دیگر همراه و هم راز و مشغول فعالیت باشید، البته از اولین روز شکاف و فاصله در میان شما و افراد احزاب دیگر پیدا شده و قهرا اعمال و حرکات و طرز سخن و فکر و رفتار شما با دیگران متمایز خواهد شد، و اگر هزاران مرتبه جدیت کرده و بخواهید با احزاب دیگر روی صفا و محبت و صمیمیت آمیزش و اختلاط نمائید، باز غیر ممکن و سخت خواهد شد.
آری در دو صورت اختلاط با اجنبی سهل می نماید:
۱- جائی که انسان صورتا از اعضاء و افراد حزب معینی باشد، ولی باطنا هدف معین و برنامه ی شخصی نداشته و در زندگانی خود مقصد خاص و راه مخصوصی را انتخاب نکند.
۲- معاشرت او جنبه ی ظاهری و صورت داشته و روی تصنع و فریب دادن طرف صورت گرفته و از حقیقت و صمیمیت و محبت و بقول بهاء از روح و ریحان خالی باشد.
اینها یک مطالب وجدانی وحسی و مسلمی است که هیچگونه قابل انکار و محل تردید و شک نیست.
در اینجا باب و بهاء سخنان بسی متخالف و ضد و نقیضی دارند.
بهاء می گوید: عاشروا مع الادیان بالروح و الریحان- با ادیان و ملل جهان با روح و ریحان و خوشی و خوشروئی و محبت معاشرت نمائید. [
۱]
بهائی ها این جمله را یکی از معارف و سخنان برجسته ی بهاء شمرده و آنرا  بروی مخالفین می کشند، و ما در اینجا به جهات ضعف آن به طور اجمال اشاره می کنیم.
۱- این جمله از نظر ادبیات عرب غلط است، زیرا کلمه ی (مع) زائد است و باید گفت: عاشروا الادیان
۲- خود گوینده ی این کلام نتوانست عملا با مخالفین خود بسازد تا برسد به روح و ریحان کتاب بدیع را مطالعه نمائید و ببینید پشت سر برادر خود صبح ازل و پیروان او تا چه اندازه بدگوئی و فحش و افتراء بسته است.
۳- عبدالبهاء نیز این موضوع را غیر عملی دیده و هم برای اینکه از پدر خود پیروی کند، تا می توانست با برادر خود میرزا محمد علی غصن اکبر مخالفت نموده و حتی پیروان خود را از ملاقات و معاشرت او و اصحابش منع اکید می کند.
۴- معاشرت مخالفین با روح و ریحان مخالف است با حکم- (من احرق بیتا متعمدا فاحرقوه) وبا (و من سئل حرم علیه العطاء). و امثال اینها که در ابواب احکام خواهد آمد.
۵- این حکم برای لاابالیگری و رفع تعصب مذهبی و کسر حدت و حرارت دینی بسیار موثر و مفید است و به طور مسلم از مبادی خارجی به قلب میرزا تزریق شده است و این الهام به خاطر اجنبی پرستی و تضعیف مبانی دینی و برانداختن شعائر ملی و جایگیر کردن تبلیغات سوء دیگران و توطئه بر اشاعه ی مرام های مخالف می باشد.
آری این جمله ناظر به جهات دینی است، چنانکه جمله ی- لیس الفخر لمن یحب الوطن بل الفخر لمن یحب العالم- ناظر به جهات ملی و وطنی است، و چون این دو جمله را پهلوی هم بگذاریم، حقیقت بهائیت به خوبی روشن و آشکار شود یعنی بی دین و بی وطن.
۶- اگر این جمله ناظر به یک مطلب علمی و یا وجدانی یا اخلاقی یا اجتماعی مسلمی است، پس سید باب چگونه بر خلاف این موضوع مسلم قلم فرسائی ها کرده است، اموال غیر بابی را حلال می شمارد، کتاب های غیر بابیه را سوزاندنی می داند، تحصیل و تدریس علوم دیگر را ممنوع و حرام می کند، و در سوره های (۷۶،۹۷،۹۹) احسن القصص همه ی مخالفین را واجب القبل می داند.

پایگاه ادیان و فرق

 

خواندن 1978 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی