تثلیث در کلام کاظم رشتی!

جمعه, 06 بهمن 1396 08:58 نوشته شده توسط  اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

بهائیت در ایران : کاظم رشتی مدعی است که اهل‌بیت (علیهم السلام) حامل ربوبیت الهی هستند. این در حالیست که صفات ذاتی خداوند، عین ذات اوست و نمی‌توان آن‌ها را به غیر نسبت داد. بعلاوه، ربوبیت و الوهیت ملازم هم هستند و هرکه ربّ باشد، إله و پرستیدنی است. بنابراین ادعای ربوبیت برای غیرخدا ممکن نیست. همچنین، این اعتقاد، چه تفاوتی با قول به تثلیث در مسیحیت دارد؟!

در کلام کاظم رشتی دومین پیشوای مسلک شیخیه، مطالبی یافت می‌شود که نوعی ربوبیت را برای اهل‌بیت (علیهم السلام) اثبات می‌کند؛ همچنان که وی مدعی می‌شود: «و قالُوا (علیهم السلام) نَحنُ محال مَشیَةِ الله... فإذا کانوا هم مَحالُ الفعل فیکون محمَّد (صلّی الله علیه و آله) حاملُ الربوبیه الثانیه و علی (علیه السلام) حاملُ الرُبوبیةِ الثالثه [1]؛ اهل‌بیت (علیهم السلام) فرمودند: ما جایگاه مشیت الهی هستیم. پس هنگامی که آن‌ها جایگاه فعل الهی هستند، محمّد (صلّی الله علیه و آله) حامل ربوبیت (الوهیت و خدایی) دوم و علی (علیه السلام) حامل ربوبیت سوم است».
اما در پاسخ به این ادعای کاظم رشتی می‌بایست گفت:
اولاً: صفات ذاتی خداوند، عین ذات اوست و نمی‌توان آن‌ها را حقیقتاً به غیر خدا نسبت داد. از این‌رو معصومین (علیهم السلام) حقیقت ربوبیت نیستند؛ چرا که ربوبیت (الوهیت و خدایی) صفت خاص الهی است. لذاست که خداوند در قرآن، ربوبیت را مختص خود معرفی می‌کند: «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ [حمد/2]؛ ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است».
ثانیاً: از سویی دیگر ربوبیت و الوهیت ملازم هم هستند و هرکه ربّ باشد، إله و پرستیدنی است. بنابراین ادعای ربوبیت برای غیرخدا ممکن نیست. با این حال، اعتقاد به ربّ ثانی و ثالث، چه فرقی با قول به تثلیث در مسیحیت دارد؟!
ثالثاً: حتی اگر شیخیه بخواهند اظهارات رشتی
 را توجیه کنند، معنای شفافی برای آن متصور نیست. چرا که اگر به معنای تفویض ربوبیت باشد که باطل و بی‌معناست و اگر منظور، محل تحقق ربوبیت است که با توضیحات و عبارات دیگر آن متن نمی‌سازد. اضافه بر این‌که تمام موجودات، جایگاه تحقق ربوبیت و تحت پرورش الهی هستند.
رابعاً: حل این مسئله
 را می‌توان در کلام مرحوم تنکابنی ملاحظه کرد: «امام، مظهر مشیت الهی است و مشیت خدایی در وجود امام ظهور می‌کند؛ نه این‌که امام، حقیقت مشیت الهی باشد».[2]

پی‌نوشت:

 

[1]. مجموعه رساله شرح السمات، ص 227.
[2]. میرزامحمد تنکابنی،
 قصص العلماء، بی‌جا: علمیه اسلامی، بی‌تا، ص 49.

خواندن 1284 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)

معرفی رهبران بهائیت

  • زرین تاج قزوینی

     

    زرین تاج قزوینی (فاطمه یا ام السلمه) مشهور به طاهره قُرهالعَین یا طاهره بَرَغانی (زاده 1228 قمری برابر با 1823 میلادی در قزوین - درگذشته 1268 قمری برابر با 1850 میلادی).

     

    ادامه مطلب...
  • شوقي افندي

    شوقي افندي ملقب به شوقي رباني (1314-1377/1336ش) فرزند ارشد دختر عبدالبهاء بود که بنا به وصيت وي، در رساله اي موسوم به الواح و وصايا به جانشيني وي منصوب شده بود.

    ادامه مطلب...
  • علی محمد باب

    علی محمد باب شیرازی، موسس بابیت است. او شاگرد سید کاظم رشتی بود که با بهره گیری از افکار شیخیه، ادعای بابیت، امامت، خدایی و … کرد و در آخر توبه نامه نوشت و خود را هیچ دانست.

    ادامه مطلب...
  • سید کاظم رشتی

    سيد كاظم رشتي بن سيد قاسم بن سيدحبيب از سادات حسيني مدينه ، زبده ترين شاگرد شيخ احمد احسائي بود که پس از مرگ شيخ رهبري  شيخيه را برعهده گرفت.

    ادامه مطلب...
  • عباس افندی (عبدالبهاء)

    عباس افندي (1260-1340) ملقب به عبدالبهاء، پسر ارشد ميرزا حسينعلي است و نزد بهائيان جانشين وي محسوب مي گردد.

    ادامه مطلب...

مبارزان با بهائیت

cache/resized/ccaca808332350bd352314a8e6bdb7dd.jpg
یکی از حوادث مهم زندگی آیت الله بروجردی تقارن سال
cache/resized/a2c88199bdee2998adc4f97d46fdb662.jpg
ملا محمد سعید بارفروشی معروف به سعید العلما یکی