بهائیت در ایران : در حالی که پس از 80 سال از ورود عبدالبهاء به غرب، ترجمه‌ی کتاب اقدس به زبان انگلیسی انتشار یافت؛ اما هنوز هم ترجمه‌ای از این کتاب و سایر نوشته‌جات عربی پیامبرخوانده‌ی بهائی به زبان فارسی ارائه نشده است! لذا چگونه قابل پذیرش است، پیامبرخوانده ای از ایران فارس  و البته  عرب‌نویس برانگیخته شود که حتی ترجمه‌ی آثارش هم به زبان فارسی ممنوع باشد؟!

بهائیت در ایران : پیامبرخوانده‌ی بهائی، وحدت زبان و خط جهانی را به عنوان یکی از آموزه‌های خود معرفی نموده و خط بدیع محمدعلی (فرزند خود) را نیز برای اجرای آن پیشنهاد داد. اما به راستی فلسفه‌ی ايجاد، تأیید و ترویج خطی كه نسبت به زبان فارسی يا عربی، نه آسان‌تر و نه زيباتر و نه قاعده‌مندتر است، از سوی پیامبرخوانده‌ی بهائی چه بوده است؟!

نوشته شده توسط ستار عبدی

بهائیت در ایران برداشت از مجله روشنا : «انجمن خیریه حجتیه مهدویه» یا «انجمن ضد بهائیت» پس از کودتای 28 مرداد 1332 به رهبری «شیخ محمود حلبی» تأسیس شد. انگیزه های متعددی از علت اصلی تأسیس چنین گروهی مطرح می شود، اما مهمترین سببی که از دیرباز از سوی خود گروه مطرح شده و ظاهر تحرکاتشان نیز مؤید آن است، مبارزه با بهائیت، آن هم در بعد خاصی از فرهنگ و اعتقادات است. اگر چه برخی همین مبارزه با بهائیت را سیاست فرقه  و ضدفرقه استعمار دانسته و کل هدف تشکیلات حجتیه را از همان ابتدا ئش دار و زیرسؤال می دانند، اما این نوشتار بر آن است که بدون در نظر گرفتن چنین نظراتی، نفس مبارزه با بهائیت در آن بازه زمانی، کم و کیف و مضرات احتمالی چنین رویکردی را با مراجعه به تاریخ و خاطرات به جای مانده از آن دوران بازنگری نماید.

بهائیت در ایران برداشت از فصلنامه روشنا : در شماره گذشته، پیرامون طرح «جامعه سازی بهائی» صحبت شد؛ طرحی برای افزایش اثرگذاری بر اقشار مختلف جامعه و به تبع آن، بالا بردن آمار بهائیان که زیر نظر مرکز جهانی بهائیت و توسط مؤسسات وابسته به آن، در حال انجام است. این طرح در سه دسته کلی تقسیم بندی می شود که «مؤسسه روحی»، موضوع مقاله فصل قبل بود. ابعاد وتحرکاتی که تشکیلات، ذیل مؤسسات روحی انجام می دهد بسیار گسترده تر از آن است که بتوان تنها در یک مقاله، به طور کامل از آن سخن گفت، از این رو، نوشتار پیش رو را با ارائه توضیحاتی در مورد «جلسات دعا» اختصاص داده ایم که یکی از شگردهای بسیار مهم بهائیت برای جذب و تبلیغ است.