بهائیت در ایران : فاضل مازندرانی از مبلّغان برجسته‌ی بهائیت، در راستای انکار خاتمیت حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله)، مدعی شده که مسئله‌ی به این مهمّی نیازمند به تأکید بسیاری برای ثبوتش بوده است. همچنان که وی گفته است: «اگر چنین منظوری مخالف ظواهر عقلیه و مداخل در ارادات و سنن الهیّه بود، حسب معقول و مرسوم بایستی مؤکّد و مکرر تثبیت گردد، در حالی که در هیچ محلّی از قرآن ادنی (کمترین) اشاره‌ای به چنین معنی نشده».[1]

کوتاه و خواندنی

بهائیت در ایران : مدعی پیامبری بهائیت، با اصرار خود به عربی نویسی، مرتکب اشتباهات فاحش ادبی و محتوایی شده است. اما جالب است بدانیم، اشتباهات ادبی و محتوایی پیامبرخوانده‌ی بهائیت به قدری بوده که پیروانش برای جلوگیری از ایراد مخالفین، اقدام به اصلاح آنان کردند. اما به راستی این چگونه پیامبر الهیست که آیاتش نیاز به اصلاح بشری دارد؟!

بریده ایی از خاطره  یک مبلغ بهائی در این خصوص

بهائیت در ایران : مسیح الله رحمانی کسی است که به آئین بهائیت گروید و بعد از چندی با عنوان مبلغ ماموریت ترویج این آئین را دارا بود او بعد از مدتی بدنبال مشاهدات تناقضات متعدد در این آئین و البته رفتار رهبران آن از این آئین دروغین بازگشت و مجموعه خاطرات خود از دوره بهائیگری و مبلغ بودن را به رشته تحریر در آورد مطلب ذیل یکی از خاطرات اوست که به موضوع حضور جناب عبدالبها در نماز جماعت مسلمانان در بندر حیفا می پردازد. جناب رحمانی در این خاطره بزمانی اشاره دارند که برای ملاقات با عبدالبها به اسرائیل و بندر حیفا سفر کرده اند .