حظيره القدس از ديروز تا امروز

نوشته شده توسط سيد كاظم موسوي

با توجه به تجربياتي كه استعمار از مقابله  جامعه شيعي با خود بدست آورده بود از قرن 18 ميلادي به اين سو تمام تلاش خود را به كار بست تا باورهاي شيعي را كه سدي محكم  در برابر فزونخواهي­هاي آن بود، در هم بشكند. لذا قدرت­هاي واسطه و استعماري از همان ابتداي  كار مرامي بدعت­آميز  را در ميان شيعيان پايه­گذاري كرده و تا به امروز ازآن حمايت و پشتيباني كرده­اند.

استعمار با اين اميد كه شايد بتواند با طرح باورهاي بدعت­آميز در حوزه مهدويت ، پايه­هاي اعتقادي مذهب تشيع درباره حضرت حجت (عج) را مورد ترديد و تزلزل قرار دهد از همه امكانات موجود خويش براي رسيدن به اهداف خود بهره گرفت.

همانطور كه در شماره­هاي پيشين اشاره شد يكي از اين امكانات و بدعت­ها، ساخت و گسترش بناها به اصطلاح مقدس فرقه بابيت بود. طي مقالاتي كه تاكنون درباره سير زندگاني زرين تاج برغاني، يكي از تأثيرگذارترين افراد در فرقه بابيت نوشته شده، اشاره شد كه استعمار براي رسيدن به اهداف فزونخواهانه خود از هيچ كاري دريغ نكرده و با تزريق اوهام و خيالات باطل، اين زن را از خانواده جدا كرده و تا پست­ترين مدارج زندگي دنيوي، به سوي نيستي و نابودي كشاند. به گونه­اي كه حتي منسوبان وي نيز حاضر نيستند او را از خود بدانند.

براي درك بهتر چرايي اين اتفاق لازم است برنحوه عملكرد زرين تاج برغاني در به ثمر رساندن جريان انحرافي بابيه، مروري داشته باشيم:

1-پايه­گذاري اولين مخالفت­ها با قوانين اسلام در عتبات عاليات

2-به سخره گرفتن عصمت معصومين ( ع)

3-ترويج خرافه و اوهان در بين متدينان

4-پايه گذار مشي تروريستي در فرقه بابيه كه بعدها در بهائيت ادامه يافت.

5-نقص محكمات قرآن

6-اعلام نسخ اسلام و عبور از آن

7-ترويج بي­عفتي

8-بحران آفريني وايجاد ناامني در كشور(در حالي كه بدترين شرايط در كشور حاكم بود)

اقدامات بالا ،عدم پذيرش حق وغرق بودن در انديشه ناپاكي  كه ناشي از رذايل اخلاقي است، زرين تاج را در نهايت اجراي مجازات اسلامي در مورد او سوق داد. وي در سال 1268 هجري قمري به سزاي اعمالش كه همانا مرگ بود، رسيد.

پس از مرگ ، جسد طاهره به چاهي در باغ ايلخاني (محل فعلي بانك ملي ايران در خيابان فردوسي) انداخته شد. در سال 1303 يا 1304 ه.ش درپي دستور  رضاخان مبني بر تأسيس باشگاه افسران در باغ ايخاني، استخوان­هايي به دست آمد كه به گفته بهائيان حاضر در صحنه ،متعلق به زرين تاج بود. تشكيلات بهائيت با  استفاده از موقعيت مساعد درآن ايام، براي رسيدن به اهداف آتي دستور داد بقاياي جسد ،در منزل يكي از بهائيان درخارج از دروازه يوسف آباد (چهارراه حافظ  فعلي )دفن شود.

بعدها اين محل« حظيره­القدس» نام گرفت. از آن پس اين محل ، به مكاني مقدس و استراتژيك براي تشكيلات تبديل شد تا اينكه در سال 1334 شمسي با خواست عامه مردم مسلمان و حمايت آيت­الله سيد حسين طباطبايي بروجردي،تخريب شد اما ترفندهاي فريبكارانه حكومت پهلوي، اجازه نداد كه دست تشكيلات بهائيت از زمام حكومت كوتاه شود.

تشكيلات بهائيت در زمان زمامداري پهلوي در تمامي عرصه­ها حضوري جدي داشت تا آنجا كه خود را حاكم اين مرز و بوم مي­شمرد.[1] اما با پيروزي انقلاب اسلامي ايران در 22 بهمن سال 1357 دست تشكيلات  وابسته به سرويس­هاي قدرت­هاي سلطه از تمامي آنچه كه داشت كوتاه شد تا آنجا كه كه كه اسناد بدست آمده از سفارت سابق امريكا (لانه جاسوسي) ثابت مي­كند انقلاب اسلامي، مرگ تشكيلات بهائيت را رقم زد. [2]

اما متأسفانه شاهديم كه تشكيلات بهائيت توانست در طي سه دهه­اي كه از عمر پربركت انقلاب مي­گذرد، دوباره خود را احيا كرده وگستاخي را تا جايي پيش برد كه براي مسئولان عالي نظام نامه­هايي را ارسال كرد. بي­شك اگر اقدامات مؤثر وزارت اطلاعات در سال 1387 در رابطه با دستگيري هفت سركرده اين تشكيلات در ايران نبود ، معلوم نبود كه تاكنون اين  سرويس اطلاعاتي صهيونيست­ها در ايران تا كجا پيش رفته بود!

با اين اوصاف در جريان فتنه به ويژه در عاشوراي سال 1388 بيش از 80 نفر از اعضاي تشكيلات بهائيت كه به ساحت مقدس  امام حسين(ع) جسارت كرده بودند، دستگير شدند.[3] اين نشان مي­دهد كه تشكيلات بهائيت همچنان به عنوان ستون پنجم استعمار، نقش خود را به خوبي ايفا مي­كند.

حال پس از گذشت بیش از 35 سال از انقلاب اسلامی با احداث مسجد در محل پایگاه فرقه ضاله بهائیت شاهد فعالیت فرهنگی و مذهبی اسلامی هستیم