شبكه تروريسي بهائي با عنوان کمیته مجازات

عباس افندی – نبیل الدوله

بهائیت در ایران

شفافيت: اساسا ريشه تهديدهاي تروريستي عليه علما به دوران مشروطه باز مي­گردد، يكي از اين گروه­هاي تروريستي كميته مجازات بوده كه به غلط به عنوان يك گروه «انقلابي » معروف شده است. هدف اصلي حملات اين گروه تروريستي و مرموز علما بودند.

اغلب سران كميته مجازات (1335 ه ق/1295-1296 ه ش) به ويژه اسدا...خان ابوالفتح زاده، ابراهيم خان منشي زاده و محمد نظر خان مشكات الممالك، بهائي بودند و به تبليغ بهائيگري شهرت داشتند. [1]

مستشارالدوله صادق در اين باره مي­نويسد: «آقايان علما براي جان خود خوف ناك و از طرف ديگر بدون حق و حساب  ،متوقع بودند كه هيئت دولت تازه روي كار آمده، معجلا  قاتلين و محركين را دستگير كند.» [2] يكي از اقدامات آنها قتل ميرزا محسن مجتهد، فرزند محمد باقر صدرالعلما و برادر ميرزا  جعفر صدرالعلما بود زيرا به گفته مهدي بامداد: «پيش از كشته شدنش به واسطه هر جهتي كه بود عنوان و نفوذ زيادي در تهران و بلكه ايران پيدا كرده بود.[3]

همچنين  در ميان اوراقي كه از لابه لاي كتاب­هاي خطي «آيت­ا... محدث قمي به جاي مانده، نوشته­اي كوتاه به دست آمده است كه به خاطر سخنراني­شان در انتقاد از امريكايي­ها، به عنوان تهديدي از سوي افراد كميته مجازات دموكرات مشهد، براي ايشان ارسال شده است.

متن نوشته به شرح زير است: ( با عرض پوزش از اینکه متن اصلی بسیار وقیحانه تنظیم شده است )

«آقاي آقا شيخ عباس قمي!پدر سوخته! شنيدم كه در منبر از امريكايي­ها حرف بد مي­زنيد، اگر شنيده شد كه دو مرتبه از اينگونه مزخرفات بگوييد و تكذيب نكنيد همين دوشنبه به ضرب گلوله شكمت را مثل سگ پاره پوره خواهيم كرد.                                                                                                          كميته مجازات دموكرات مشهد»

اما چرا بايد كميته مجازات، مخالف سخنان مرحوم حاج شيخ عباس قمي عليه امريكايي­ها باشد؟ در اين دوران از سوي محافل ماسوني وابسته به لژ بيداري ايران و سازمان­هاي علني آن مانند فرقه دموكرات، تلاش وسيعي براي جلب حمايت امريكاييان از ايران در جريان بود.

در واقع ، در اين برهه امريكا  به عنوان يك نيروي استعماري تازه نفس شناخته مي­شود. در همين دوران بود كه طرح استخدام مورگان شوستر امريكايي از سوي سران حزب دموكرات  (تقي زاده ونواب) در زمان وزارت خارجه حسينعلي خان نواب به تصويب مجلس رسيد( 11 اوت 1910 ) و حسينعلي خان نواب در  22 ذيحجه 1328/ 25 دسامبر 1910 ، دو روز قبل از استعفاي اجباري­اش از وزارت خارجه،   دستور استخدام  مستشاران امريكايي را به نبيل الدوله، شارژدافر ايران در واشنگتن صادر كرد. [4]

وقتي تلگراف نواب به نبيل الدوله رسيد. او وقت را تلف نكرد و به گفته مك دانيل ، گويا از قبل «آمادگي» آن را داشت، او قبلا ويليام مورگان شوستر را يافته بود. همان روز نبيل الدوله با شوستر مذاكره كرد و شوستر نيز با ويليام تافت، رئيس جمهور امريكا  ملاقات كرد، بدين سان به سرعت كار خاتمه يافته تلقي شد. [5]

به اين ترتيب، حسينعلي خان نواب را بايد طراح اصلي استخدام مستشاران امريكايي در ايران دانست.

در اين ماجرا ،بهائيان نقش مهمي داشتند كه مي­توان گفت تاكنون مورد بررسي دقيق و عميق قرار نگرفته است. نبيل الدوله از سران بهائيت و از دوستان عباس افندي بود.. او از خانواده لسان الملك سپهر بوده و به گفته رائين، در فراماسونري امريكا مقام شامخي داشت. [6]

نبيل الدوله به محفل بهائيان ايران نامه اي نوشت و از آنها تقاضا كرد كه در روز ورود شوستر از وي استقبال شايان توجهي به عمل آورند. بهائيان دو نفر از افراد انگليسي­دان خود را براي استقبال از شوستر  به انزلي فرستادند و هنگام ورود شوستر به تهران، قريب به صد نفر از بهائيان تهران براي استقبال از شوستر  به قريه مهرآباد رفتند.

«هنگام ورود شوستر به تهران، هيچ يك از مأموران دولتي به استقبال وي نرفتند در عوض، بهائيان از او استقبال كردند.»[7]

درست در همين زمان بود كه محافل مرموزي، عباس افندي را به اروپا و امريكا دعوت كردند.  در اين سفر سه ساله وي با تبليغات جديد در رسانه­هاي غرب به مردم جهان معرفي شد، او در مجامع فراماسونري سخنراني­هاي  مفصلي كرد و از « مذهب انسانيت» و «تجدد در دين» سخن گفت. سرانجام شوستر به علت اولتيماتوم روس ها كه حضور امريكايي­ها را در ايران تحمل نمي­كردند، از كار بركنار شد ولي تلاش براي نفوذ كانون­هاي ويژه­اي از امريكاييان در ايران همچنان ادامه يافت.

حسين ، يكي از عمال ترور كميته در مورد ترور علما و روحانيون مي­گويد: «احسان­ا... خان و رشيد السلطان و من از جانب كميته، مأمور ترور ميرزا محسن شديم و هر وقت ترور آخوندها به ما ارجاع مي­شد ، از شادي در پوست خود نمي­گنجيدم چون  براي من و دوستان، كشتن يك آخوند يا يك سيد، بزرگترين خدمت به آزادي و وطن به حساب مي­آمد.»!

كميته مجازات براي حاجي آقاي شيرازي، سيد محمد صادق طباطباي و سيد حسن مدرس نيز نامه­هاي تهديد به قتل فرستاد اما فرصت قتل آنها  و شايد چند تن ديگر را نيافت. در زمان دستگيري اعضاي كميته مجازات،  فرقه بهائي در دستگاه نظميه از چنان نفوذي برخوردار بود كه توانست پرونده را به شيوه دلخواه خود فيصله دهد. نفوذ بهائيان در نظميه از زمان رياست كنت دو مونت فورت برنظميه تهران آغاز شد.

برخي مورخان كوشيده­اند گردانندگان و دست­اندكاران كميته مجازات  را انقلابيوني صادق وخشمگين  جلوه دهند كه از نابساماني­هاي پس از انقلاب  مشروطه  و عدم تحقيق آرمان­هاي  خود سرخورده شده و به تروريسم روي آوردند. اين تحليل كه در سريال تلويزيوني پربيننده «هزار دستان»  (ساخته علي حاتمي) هم انعكاس يافته، به كلي نادرست است .

بررسي دقيق زندگينامه گردانندگان كميته مجازات، چهره ناسالم و وابسته به كانون­هاي استعماري آنها را افشا مي­كند.

كارگزاران اين كميته گروهي اوباش و  آدمكش  حرفه­اي  همچون كريم دواتگر  بودند.

در هسته مركزي آن، ابوالفتح زاده،  منشي زاده و مشكات الممالك قرار داشتند كه ابوالفتح زاده رئيس كميته محسوب مي­شد.

با توجه به آنچه گفته شد مي­توان كميته مجازات را كه سران آن به بهائي­گري  ،شهرت كامل داشتند ، يك شبكه تروريستي بهائي خواند.