کجا رفتند آن بنی آدمی که اعضای یک دیگر بودند؟

بهائیت در ایران : تا چه قدر می خواهند این انسان های به ظاهر روشنفکر به استعمار و استعمارگری ادامه دهند؟ چه تعداد انسان باید قربانی خواسته های بلند بالای این استعمارگران شوند؟ آيا بس نیست این همه ظلم به مردمان مظلومی که تنها گناهشان دفاع از سرزمین آباء و اجدادیشان است؟ و خدا می داند که این استعمارها و این دول امپریالیستی کی می خواهند به این حرکات ضد انسانی خود ادامه دهند. نمونه ي بارز این استعمارگری و خشونت ها را می توان در کشور میانمار دید.

این کشور تحت استعمار انگلستان است و مدتی است که مردمان بعضی از شهرهای این کشور که مسلمان هستند تحت ظلم و ستم عده ای از بوداییان قرار گرفته اند و مورد شكنجه ها و جنایت هایی از سوي آنان اند که قلب هر انسانی را تکان می دهد و حتی در این کشت و کشتارها نیروهای انتظامی این کشور هم وارد عمل نمی شود و بوداییان حتی به بچه ها و زن ها هم رحم نمی کنند. چندی پیش طی حملات مختلف که اخبار آن در سراسر فضاي مجازي منعکس شد بوداييان به مناطق مسلمان نشین یورش برده و در کمال بی رحمی مردم را سوزاندند و خانه هايشان را ويران كردند. پس از اين ماجرا سازمانها و جریانات سیاسی و مذهبی از کشور ها ضمن  اعتراض کربه اقدام غیر انسانی آنرا محکوم نمودند. اما در ميان این سیل اعتراضات ، سکوت بهاییت کمی تامل برانگیز است. کجا رفت تعالیم جناب بهاء الله و یکسان دانستن همه ی انسان ها ی روی زمین؟! کجا رفت وحدت عالم انسانی ؟! ایا این حرکات به معنای یکسان دانستن مردمان روی زمین است ؟!

اخیرا در پی کشته شدن یکی از شهروندان بهایی در ایران (جناب عطاء الله رضوانی) این خبر نقل تمام محافل و سایت های بهاییان شده بود و به شدت به دنبال خونخواهی جناب رضوانی بودند و تا ماه اول بعد از این حادثه هر هفته حداقل یک مقاله در سایت هاي بهايي با این موضوع دیده می شد که ادعای خونخواهی جناب رضوانی را می کردند. ولی کجا رفت تعالیم جناب بهاء الله و یکسان دانستن همه ی انسان ها ی روی زمین؟! کجا رفت وحدت عالم انسانی ؟! ایا این حرکات به معنای یکسان دانستن مردمان روی زمین است ؟!

آیا این وحدت عالم انسانی است و یا اصلا بویی از وحدت عالم انسانی در آن حس می شود که این همه کودک را در میانمار می سوزانند و می کشند و هیچ صدایی از بیت العدل اعظم بلند نمي شود و حتی بیانیه اي در حد یک همدردی هم ارسال نمی کند؟ اما جناب آقای رضوانی که از دنیا می روند بیت العدل بیانیه ای می دهد و در سایت هاي بهايي هم مقالات فراوان برای خونخواهی او نوشته مي شود. این نشانگر آن است که عده ای حقوق بشر را فقط به عنوان دست آویزی  برای قشنگ جلوه دادن مسلكشان به کار می برند و زمانی که  وقت عمل می رسد بدون توجه به گفته هایشان سکوت اختیار می کنند.

نوشته شده توسط امیر خدابنده