بهائیت در ایران : میرزا حسینعلی نوری مازندرانی پیامبر خود خوانده بهائیان زمانی که در بغداد به حالت تبعید بسر می برد، در سال 1278 قمری برابر با 1861 میلادی کتابی در جواب سوالات حاجی سید محمد خال ، دائی علی محمد شیرازی و در اثبات ادعای علی محمد باب که خود را قبلاً از پیروان او می دانست، در طی دو شبانه روز نوشت. این کتاب معروف به رساله خالویه بود که بعدها به اسم ایقان نامیده شد.

بهائیت در ایران : محل دفن اجساد پیروان فرقه بهائیت هر از چند گاهی توسط سایتهای وابسته به فرقه ضاله خبر ساز شده وبا مظلوم نمائی به حوادث پیرامون این قبور میپردازند .آنچه نظام اسلامی تاکنون مد نظر داشته است تعیین محلهائی برای دفن اجساد پیروان بهائیت بوده است .

بهائیت در ایران : بهائیان در حالی مدعی‌اند یکی از تعالیم‌شان مسئله‌ی لزوم تطابق دین با علم و عقل است که پیامبرخوانده‌ی بهائیت در حکمی خلاف، یادگیری زبان‌های خارجی را فقط برای تبلیغ بهائیت جایز برشمرده است. این در حالیست که در تمام قوانین و اصول  ادیان و فرق شبه دینی و آئینهای دنیا ، هیچ موردی را نمیتوان  یافت که تحصیل علم و دانش [که زبان نیز جزئی از آن است]، ممنوع دانسته باشند.

بهائیت در ایران :  پیروان بیت العدل مدعی هستند که در بهائیت، نزاع و اختلاف در میان نمی باشد و بهائیت از جمله عقایدی است که دارای اختلافات درونی نیست؛ اما هیچ گاه به شما نمی گویند که بهائیت به بیش از ۱۰ انشعاب، تقسیم شده است.