بهائیت در ایران:  مبلّغان بهائی در تبلیغات خود سعی بر آن دارند تا علت مقابله‌ی علمای شیعه با بهائیت را تجددخواهی این فرقه معرفی کنند .معنا ومفهوم این نگاه این است که علمای شیعه با هر گونه تجدد  و پیشرفت مخالفند . یک پاسخ قاطع به این نگاه جوامع مسلمان امروز در دنیا میباشد . چگونه میشود مخالف تجدد بود ودر سراسر دنیا نفوذ داشت . شما کمتر کشوری را یافت میکنید که مسلماناندر آنحضور نداشته باشند . اگر ایننفوذ ایجاد شده میباید عنصر تجدد همدر آندیده میشده است . اما از منظر اینکه آیا بهائیت آورده‌ی جدیدی از خود داشته یا اینکه تمامی تعالیم، احکام و شعارهایش تقلیدی از سایر ادیان و مکاتب فکری است، نگاهی به تعالیم واحکاماین فرقه کاملا روشنمیسازد که این فرقه  چگونه  با تقلید شعارهای روز و یا واردات ابزار، ادعای تجددخواهی را با خود یدک کشد؟!

بهائیت در ایران : پس از سيدكاظم رشتي، سيدعلي محمد با اينكه در كربلا و در حلقه ياران نزديك ملاكاظم رشتي نبود، تحت تأثير تلقينات پرنس دالگوركي بلافاصله ادعاي جانشيني او را مطرح ساخت و درست يك سال بعد، در سال 1260 قمري كه مصادف با هزارمين سال غيبت امام عصر (عج) بود، با حمايت كانونهاي متنفذ و مرموز استعماري، دعوي خويش را مطرح نمود و ضمن اينكه خود را «ركن رابع» خواند، ادعا كرد كه «باب» امام زمان (عج) است و در نشست و برخاست هاي روزانه و در ميان اطرافيان خود گفت كه «من مبشر ظهور امام زمان و باب او هستم و هركس كه به ظهور حضرت مهدي (عج) اعتقاد و ايمان دارد، بايد ابتدا با من كه «باب» و «در» او هستم بيعت كند». وي حتي حديث »انا مدينه العلم و علي بابها» را در جهت اثبات اين ادعاي خود معني و تفسير مي كرد و مي گفت، حتي حضرت رسول اكرم (ص) به حقانيت و ظهور من اشاره كرده و فرموده اند: «من شهر علم هستم و علي باب»

از کتاب " فرقه ها در میان ما " خانم مارگارت تالر سینگر  

بررسی دو مصداق