کوتاه خواندنی

بهائیت در ایران : این جمله را که نزد پروردگار عالم ملاک برتری تقوا و عمل صالح است را تا کنون چندین بارشنیده اید . به جرات باید گفت که در احادیث و روایت از ائمه و پیامبر بزرگوار و بطور مشخص در چندین آیه از قرآن مجید این پیام به شکل گوناگون به مسلمانان داده شده است و بعد از کمتر از 1300 سال بعد جناب عبدالبهاء، با تقلید از آیه‌ی قرآنی مدعیست که در درگاه الهی مرد و یا زن بودن ملاک برتری نبوده و میزان، اعمال صالح است. این سخن تازه ای نیست ، اما اسلام میگوید در اینکه فردی بتواند تقرب پیدا کند زن یا مرد فرقی ندارد میباید راهی را طی نماید که تقوا و عمل صالح شاخصترین ویژگیهای آن میباشد ولی در عین حال باید در خصوصیات فردی و اجتماعی تفاوتهائی را برای آنان قائل شد که این مهم در فطرت ، احساس ، فیزیک این دو موجود وجود دارد . این در حالی است که جناب عبدالبهاء ، بر خلاف ادعای خود مبنی بر تساوی مرد و زن ،  مرد را جنس برتر دانسته که زنان می‌بایست خود را با آن تطبیق دهند! با این حال، چگونه این ادعاهای متناقض قابل توجیه است؟!

بهائیت در ایران : شوقی افندی در یکی از توقیعات خود مدعی شده است که بهائیت قصد ندارد تا بر اختلافات مذهبی میان بشر بیافزاید. این ادعا در حالیست که پیامبرخوانده‌ی این فرقه، حکم به برخورد شدید با مخالفینش داده است. اما به راستی اگر بهائیت برای گسترش اختلاف بشر نیامده، پس این میزان از نفرت پراکنی توسط پیشوایان بهائی چه معنایی دارد؟!

بهائیت در ایران : فضل الله مهتدی صبحی داستان سرای معروف و پایه ‌گذار سنت قصه ‌گوئی برای کودکان در رادیوی ایران از بهائیانی بود که با کشف حقیقت از این فرقه جدا شد و اعلام برائت نمود. وی که در یک خانواده بهائی در کاشان متولد شد، پس از پایان جنگ جهانی اول، برای ملاقات با عبدالبهاء به حیفا رفت و پس از دیدار با وی بواسطه خط خوشی که داشت، مورد توجه عبدالبهاء واقع شد، تا آنجا که عبدالبهاء او را به عنوان منشی و کاتب مخصوص خود برگزید.

سایت ایران وایر گزارشی تصویری از وضعیت اقلیتها را با عنوان "  ۴۰ سال تبعیض و محدودیت یهودیان ایران" در تاریخ جمعه, 10 اوت 2018 برابر 19 مرداد 97 در سایت خود درج نمود . از آنجا که مطالب بیان شده در سایت با آنچه در نظام اسلامی عمل میشود تفاوت فاحشی داشته و به نظر میرسد تهیه کننده مطلب اساسا در فضای ایران نبوده و با قانون اساسی و البته اعتقادات اسلامی آشنائی ندارد بر آن شدیم یک نقد کوتاه بر این مطلب بزنیم . قبل از هر بیان لازم است یاد آور شویم که هر روشنفکری که ادعای نوشتن آنهم در حوزه های سیاسی و اعتقادی را دارد ، باید دو نکته اساسی را در تهیه مطالب فراموش نکنند اول آنکه با فضائی حاکم بر جامعه هدف آشنائی داشته باشند و دوم اینکه واقعیت  موجود در فضای هدف را بدون تعلقات سیاسی و اعتقادی و البته تاثیر ایت اعتقادات به نوع نوشتن ، منعکس نماید .