بهائیت در ایران : پیشوایان بهائی، بر خلاف سیره‌ی اولیای الهی در ظلم‌ستیزی، هموراه مأمن و تکیه‌گاه خود را از مستکبرین برگزیده اند . پیشوای دوم بهائیان در این خصوص، با زیرکی حساب شده و بیش از پدر خود و با در نظر داشتن اوضاع و شرایط موجود؛ هر دم به زیر پرچم قدرت برتر (از جمله: روس‌تزاری، عثمانی، انگلیس و آمریکا) رفته و به چاپلوسی آنان می‌پرداخته است.

 بهائیت در ایران : در یکی از برنامه‌های شبکه‌ی رادیویی پیام دوست فرقه ضاله بهائیت، کتمان عقیده و یا همان تقیه، دروغ و تزویری نامیده شد که بهائیان عاری از آن هستند. این ادعا در حالی مطرح می‌شود که پیشوایان بهائیت و پیروان آنان (حاضر به تحمل کوچک‌ترین سختی در ابراز عقیده‌ی خود نشده)، همواره اقدام به کتمان عقیده و (یا به قول گوینده‌ی بهائی)، به تزویر متوسل شده اند !

بهائیت در ایران : هرچند که منابع بهائی سعی بر آن دارند تا اعدام علی‌محمد شیرازی را حاصل استقامت وی در طرح ادعاهایش معرفی کنند، اما حقیقت آنست که اعدام او، تنها حاصل شورش‌های طرفدارانش بوده است. چرا که پس از شکست باب در مناظره با علمای تبریز، وی اقدام به توبه کرد، اما علما بخاطر شبهه‌ی خبط دِماغ، از اعدام وی صرف‌نظر کردند.

 بهائیت در ایران : این مطلب به اختصار پرداخته است به گرایش دیل هازبند        (Dale Husband) به بهائیت و چرائی جدائی او از این فرقه . البته عنوان بهائیت حیفائی در عنوان تیتر هم برای خود جالب توجه است و میتوان گفت شاید نویسنده مقصودش از این عنوان اشاره به وامدار بودن فرقه ضاله به صهیونیسم بوده است  .