بهائیت در ایران :  تا قبل از فعال شدن فضای مجازی و دسترسی آسان و سریع به آن توسط تمامی اقشار جامعه  انسان‌های حقیقت‌طلب بسیاری، به اِفشای عقاید باطل و حقایق پنهان فرقه ضاله بابیه و بهائیه  به وسیله‌ی سخنرانی و یا تحریر کتاب و مقالات اقدام نمودند. اساساً رَدیه‌نویسی، هم‌زاد با شکل‌گیری جریان بهائیت (و نه مختص دوره‌ی خاص تاریخی) بوده و هم‌اکنون نیز به قوّت خود باقی است.

                                                                           بهائیت در ایران : پدیده «یهودیان مخفی» (انوسی ها) و نقش ایشان در پیدایش و گسترش بابی گری و بهایی گری عامل مهمی در تحولات معاصر ایران است و باید به دور از هرگونه افراط و تفریط، مورد شناسایی مستند و علمی قرار گیرد. طبق بررسی نگارنده، گسترش سریع بابی گری و بهایی گری و به ویژه نفوذ منسجم و عمیق ایشان در ساختار حکومتی قاجار، از دوران مظفرالدین شاه، بدون شناخت این پیوند غیرقابل توضیح است

بهائیت در ایران : به نظر میرسد بر خلاف آنچه در متون و اعتقادات فرقه ضاله بهائیت به آن توصیه و امر شده ، قانون‌شکنی و قانون‌گریزی توسط بهائیان به یک عادت بسیار ناپسند برای اعضای این فرقه مبدل گشته است تا جایی که می‌توان گفت اساساً بهائیت، با قانون‌شکنی گِره خورده و پیوند عمیقی یافته است. حال در نوع و مکان آن فرقی ندارد. چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان [1] و چه آشکار و چه نهان.

 کوتاه و خواندنی :

بهائیت در ایران برداشت از پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب:  بابیه فرقه‌ای است که خود را صاحب شریعت جدیدی می‌داند و معتقد است که احکام اسلام نسخ شده است و دوران پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و قرآن تمام شده است و از این پس، علی‌محمد باب بعنوان حجت و کتابِ بیان، کتاب آسمانی آنهاست.[1]