هشدار به مسؤولان رژيم
آیت الله بروجردی (ره)
بهائیت در ایران : برگی از تاریخ مبارزه مرجعیت شیعه با بهائیت
0000
از سالهاي پاياني دهه 20، حجه الاسلام فلسفي، واعظ شهير، از سوي آيت الله بروجردي مامور پيگيري و ابلاغ پيامهاي ايشان به شاه و دولت در امر بهائيان شد. مرحوم بروجردي طي ديدارهاي خصوصي و با ارسال نامه از آقاي فلسفي ميخواست كه در ملاقات با دولتمردان زيربط، خطر بهائيان را گوشزد و از آنان بخواهد كه براي جلوگيري از آشوب در كشور ،مانع تبليغات بهائيان شوند. در نامهاي به فلسفي (10 شوال 1369 ق/ 4 مرداد 1329) چنين نوشتهاند:«...چند روز است كه از اطراف به وسيله مكاتيب و تلگرافات به من شكايت از فرقه ضاله بهائيه ميكنند. از جمله مكتوبي است كه از اطراف كرمان رسيده و تلگرافاتي است كه از اليگودرز مخابره و رونوشت به حقير دادهاند.مكتوبي هم امروز از جانب مستطاب ثقه الاسلام آقاي حاج شيخ محمد مصدرالاموري كه در اليگودرز است رسيده . چنين معلوم ميشود كه بخشدار و ساير روساي ادارات از فرقه ضاله بهائيه حمايت ميكنند... لذا عدهاي از مسلمين آنجا به تلگرافخانه متحصن شدهاند. خواهشمند است ... جناب اشرف آقاي نخست وزير را ملاقات كنيد و مطلب را به ايشان برسانيد كه هر چه زودتر قضيه را فيصله دهند كه منجر به نزاع و مقابله و خونريزي نشود...»
كمتر از دو ماه بعد باز در نامه به آقاي فلسفي، ضمن يادآوري شرارتهاي بهائيان ، وعدههاي مقامات دولتي را منافقانه دانسته و با ياس از نتيجه اين اقدامات،مذاكره با آنها را بيهوده شمردند:«ايجاد نفوذ و تقويت اين فرقه از روي عمد و قصد است نه خطا و سهو و تظاهراتي كه نادرا [ از سوي دولت] مشاهده ميشود بر عليه آنها، فقط و فقط تظاهر و اغفال است. نه حقيقت. و اين دستگاه يا آلت صرف و متحرك بدون اراده و اختيار است يا به غلط، مصلحت مملكت را در تقويت و موافقت منويات آنها تشخيص داده يا بعض چرخ هاي آن ، مصلحت شخصيه خود را بر مصلحت مملكت ترجيح ميدهند. به هر تقدير مذاكرات در اين موضوعات را لغو و بيهوده ميبينم. لذا ابدا در اين موضوعات و غير اين موضوعات ، مطلبي ندارم.»
تبليغات بهائيت در اين سالها، با وجود وعده مثبت مسئوولان ، همچنان ادامه داشته و موجب درگيريهاي خونين آنها با مسلمانان در اغلب شهرها ميشد. زيرا بسياري از مسؤولان ذيربط يا بهائي بودند و يا اين كه آشكار و نهان از بهائيان حمايت و يا دست كم، نسبتا فعاليت آنان ساكت و بي تفاوت بودند. در همان حال، مسؤولان شهرباني از منابر افشاگرانه برخي روحانيون، به بهانه« تحريكات ضد بهائي» اظهار نگراني كرده و خواستار «اقدامات شايسته» از سوي مركز بر ضد آنان ميشدند! در اثر همين تعلل ها و تباني ها ،جسارت بهائيان تا بدانجا كشيد كه – به گفته دكتر جزايري، وزير فرهنگ رزم آرا- احمد يزداني، مبلغ مشهور بهائي، طي نامهاي به مرحوم بروجردي، ايشان را دعوت به پذيرش آيين بهائيت نمود!
پي نوشتها:
1.منظور سپهبد حاج علي رزم آرا است. 2.خاطرات و مبارزات حجه الاسلام فلسفي، تهران: مركز اسناد انقلاب اسلامي، 1376، صص 189-3، 188 . خاطرات و مبارزات حجه السلام فلسفي. تهران: مركز اسناد انقلاب اسلامي، 1376 ، ص 4، 188. منظور الاجداد، پيشين، صص 475- 5، 472 . بهائيت چگونه پديد آمد ؟ نورالدين چهاردهي، چاپ و انتشارات آفرينش، 1369 ، ص 290.
منبع: ويژه نامه ايام